Δούλος - Στάχυς

Δούλος

Απ’ όλες τις λέξεις,

η λέξη δούλος με φοβίζει.

Κι είναι πιότερο τρομακτικό

που το ζητάς Εσύ.

Δούλοι δικοί Σου,

μας καλείς όλους να γενούμε.

Μα, ποιός τη λευτεριά

για τη σκλαβιά αφήνει;

Ποιός τον ουρανό

για τις λάσπες αψηφά;

Όχι, όχι, δεν μπορώ έτσι απλά

το δώρο το δικό Σου να δωρίσω

κι απ’ τη λευτεριά του ανέμελου

στα δικά Σου να δεθώ δεσμά.

Αυτός ο δρόμος με φοβίζει,

οι εγγυήσεις δεν αρκούν, δεν με πείθουν,

το μετέωρο αυτό βήμα να τολμήσω.

Ίσως τελικά να μην αντέξω

τη λευτεριά που υπονοείς

να την γευθώ εν τέλει.

Γιατί μπορεί,

στο τέρμα αυτού του δρόμου,

εκεί που η υπόσχεση

αδημονεί για την εκπλήρωσή της,

αντί για λευτεριά

στις αλυσίδες τις δικές μου

ακόμα δέσμιος να είμαι.

Στάχυς