«Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Λίμνης Βιστωνίδας»,

Πραγματοποιήθηκε χθες στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Παλαιά Βουλή) η εκδήλωση που οργανώθηκε από τον Σύλλογο Φίλων Μονής Βατοπαιδίου για την παρουσίαση του τόμου «Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Λίμνης Βιστωνίδας», που επιμελήθηκε ο δικηγόρος κ. Σπύρος Γ. Αλεξανδρής.

Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Κων/νος Τσαρούχας και προλόγισε ο ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης, Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μονής Βατοπαιδίου,  τ. Διοικητής του Αγίου Όρους, ενώ την παρουσίαση του τόμου έκαναν οι κ.κ. Γεώργιος Βελλής, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ., Ιωάννης Κονιδάρης, Καθηγητὴς του Εκκλησιαστικού Δικαίου της  Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών  και Σπύρος Γ. Αλεξανδρής, δικηγόρος LL.M., επιμελητής του τόμου.

Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμό ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. κ. Γρηγόριος Παπαθωμάς, καθηγητής Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και ο εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Αιδεσιμολογιώτατος Αρχιμ. κ. Δημήτριος Νίκου, νομικός.

Παρευρέθησαν ο Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ και ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, εκπρόσωποι των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και νομικοί αλλά και πλήθος ενδιαφερομένων.

Κατά την έναρξη της εκδηλώσεως ο κ. Τσαρούχας διευκρίνισε ότι η παρουσίαση του τόμου και οργάνωση της εκδηλώσεως έχει ως σκοπό να διαφωτίσει κάθε ενδιαφερόμενο για ένα θέμα που απασχολεί έντονα τη δημοσιότητα, όπως είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Λίμνης Βιστωνίδας,  και όχι την «διεξαγωγή δίκης» για την επίλυσή του.

Στην ομιλία του ο κ. Κων/νος Λούλης αναφέρθηκε στην τεράστια προσφορά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και στην εδραία πεποίθηση των μελών του Συλλόγου για τα δίκαια αυτής αφού εδώ και εκατό χρόνια αρμόδιοι παράγοντες και εξειδικευμένοι επιφανείς νομικοί έχουν γνωμοδοτήσει σχετικά με απόλυτη σαφήνεια. Επίσης επεσήμανε την όχι μόνο την υποχρέωση των ηγουμένων των Μονών να τηρούν τους Ιερούς Κανόνες αλλά και να προστατεύουν την περιουσία αυτών γιατί αλλιώς θα κατηγορηθούν για απιστία.

Ο κ. Γεώργιος Βελλής αναφέρθηκε σε νομικά ζητήματα που αφορούν απόκτηση κυριότητας σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 2 του Σ και στο νομικό γεγονός ότι αυτή (απόκτηση κυριότητας) πριν την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα κρίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ΕισΝ ΑΚ, κατά το δίκαιο που ίσχυε όταν έγιναν τα πραγματικά γεγονότα για την απόκτησή της. Περαιτέρω αναφέρθηκε στην αξία των Χρυσοβούλλων Λόγων, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αυτά ήσαν τα αντίστοιχα Βασιλικά ή Προεδρικά Διατάγματα της Εποχής, τα οποία μάλιστα μετάγουν κυριότητα.

Ο κ. Ιωάννης Κονιδάρης αφού διέκρινε την ακτημοσύνη των μοναχών από την δυνατότητα και το επιτρεπτό αποκτήσεως, διατηρήσεως και εκμεταλλεύσεως περιουσίας από τις Ιερές Μονές, αναφέρθηκε στον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε το 1924 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, ο οποίος μάλιστα κυρώθηκε νομοθετικά με το Ν.Δ της 8^ης Απριλίου 1924, σύμφωνα με τον οποίο, το Ελληνικό Δημόσιο, ενόψει της ασκηθείσης τότε διεκδικητικής αγωγής της ΙΜΒ λόγω της καταπάτησης της λίμνης από το Δημόσιο, παραιτήθηκε από πάσης αξιώσεώς του επί της λίμνης έλαβε μάλιστα και ως αντάλλαγμα 38.000 στερέματα στη Χαλκιδική. Τόνισε μάλιστα ότι οι συντελεσθείσες στη συνέχεια επιβλαβείς για την ιδιοκτησία της Μονής συμβατικές και νομοθετικές ρυθμίσεις είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη.

Τέλος ο κ. Σπύρος Αλεξανδρής παρουσιάζοντας τα περιεχόμενα του τόμου τόνισε ότι αυτός υπηρετεί μία αναγκαιότητα. Να παραθέσει με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα στον καλόπιστο αναγνώστη ορισμένα από τα βασικά και πραγματικά γεγονότα, τεκμήρια και τίτλους, τα οποία αποκρούουν τη βάναυση επίθεση στο δεύτερο τη τάξει Μοναστήρι του Αγίου Όρους. Επεσήμανε δε ότι αυτά τα γεγονότα και τεκμήρια ανατρέχουν σε μία ιστορία χιλίων ετών διαπιστώνοντας ότι στα τελευταία εκατό χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο δύο φορές αναγνώρισε την κυριότητα της Μονής Βατοπαιδίου επί της Λίμνης και δύο φορές την αμφισβήτησε υπαναχωρώντας και μη τιμώντας την υπογραφή του. Σημείωσε δε ότι πλέον ο επίλογος της υπόθεσης θα δοθεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη και σε κάθε περίπτωση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο σε πολλές περιπτώσεις έχει καταδικάσει την Ελλάδα για στέρηση της ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας τόσο ιδιωτών όσο και ΝΠΔΔ, όπως στη περίπτωση των «Ιερών Μονών» το 1994.