Παράκληση - Στάχυς

Παράκληση

Μιαν ένσταση μικρή  θα ‘θελα,  Κύριε,

στη Χάρη Σου να κάμω,

-αν επιτρέπεται ποτέ στο δούλο

του Κύρη να μιλάει-

Ο σπόρος εκείνος της παραβολής,

π’ ανάμεσα στους πειρασμούς αφέθη μόνος,    

μεγάλωσε και άνθισε, κι ομόρφυνεν ο τόπος,

παρά την ερημιά, τ’ αγκάθια και τις σκέψεις.   

Οι ρίζες του ποτίστηκαν με το δικό Σου αίμα,

τα φύλλα κατακόκκινα απ’ τον πόνο γεννηθήκαν.

Πόνεσα Κύριε πολύ και τώρα,

που επιτέλους ήρθε ο καιρός του θερισμού,

το ακριβό το άνθος, στα πόδια αποθέτω Σου,

στη Χάρη Σου ελπίζοντας,  

Ανάσταση ζητώντας.  

 

Στάχυς