Φόβος
Γενικώς φοβάμαι. Πάντα φοβόμουν.
Το τρίξιμο της πόρτας στο σκοτάδι,
την ένοχη στο φως του ήλιου, σκιά μου,
το θάνατο τη στιγμή της πτώσης,
το βλέμμα Σου ευθύ στο πρόσωπό μου.
Και δεν είναι που γυμνός γυρνώ τριγύρω,
ούτε η άνοστη του μήλου η γεύση.
Είναι η ντροπή του λόγου μου σε Σένα,
το φύλλο της συκής στο πρόσωπό μου.
Γι’ αυτό λοιπόν φοβάμαι και πάντα θα φοβάμαι.
Η Αγάπη, Έχεις πει, έξω το φόβο, βάλει.
Μα αν δεν αγαπώ Εσέ – και είν’ σίγουρο πως όχι –
η αγάπη η δική μου, πάντ’ ατέλειωτη θα μένει.
Στάχυς
Ωράιο ποίημα Σταχυ αλλά όσο και αν η αγάπη μας προς τον Χριστό είναι λειψή πάντοτε τον αγαπάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτάχυ, όλο και πιο ψηλά πάς....Δεν σου κρύβω πως μετά απο τα δυο τελευταία σου ποιήματα που διάβασα-που για μένα ήταν κορυφαία- , περίμενα πως το επόμενο θα ήταν λιγότερο καλό...(ε, μέχρι που μπορεί να φτάσει σκέφτηκα..;). Όμως κατάφερες να με διαψεύσεις και χαίρομαι πραγματικά γι' αυτό...Ο τρόπος που εκφράζεις σκέψεις και συναισθήματα είναι υπέροχος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖηλεύω που δεν έχω το χάρισμα να γράφω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤάσο το ιστολόγιό σου είναι πλέον μια μικρή λογοτεχνική ποιητική γωνιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό Στάχυ και αυτό το ποίημά σου.
Πραγματικά υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σίγουρος, Στάχυ, πως αν δεν αγαπούσες το Θεό οι στίχοι σου δεν θα είχαν αυτή την ένταση, την αγωνία της ψυχή...Υπεροχος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πολύ καλό το ποίημα, αλλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως ο αγαπητός ΣΤάχυς είναι ΠΟΟΟΛΥ ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ από τον Αλεξανδρέα;
Αν δε με απατά η μνήμη μου, ΠΡΟ ΚΑΙΡΟΥ, ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑ
ΜΕ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙΤΛΟ.
Μήπως θα έπρεπε ο Στάχυς να βρει μια ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ;
Η ενηλικίωση η ποιητική νομίζω ότι το απαιτεί...
Και αυτή τη φορά με εξέπληξες!Οι δικοί σου φόβοι εκφράζουν και τους δικούς μου.Μόνο που η δική μου σιγουριά δεν είναι πως δεν αγαπώ τον Θεό αλλά πως κάποια στιγμή η δική του αγάπη θα με συγκινήσει και θα τον αγαπήσω πιο πολύ...(το ελπίζω..).Ο τελευταίος στίχος υπέροχος!
ΑπάντησηΔιαγραφήKαταπληκτικό το ποίημα του κ.κ Στάχυ!Μου άρεσαν οι στίχοι''Πάντα φοβόμουν το θάνατο τη στιγμή της πτώσης'',''Το βλέμμα Σου ευθύ στο πρόσωπό μου΄΄,΄΄Η αγάπη η δική μου πάντα ατέλειωτη θα μείνει!΄΄.
ΑπάντησηΔιαγραφή...
Αγαπητέ ανώνυμε των 11:04, ανέτρεξα και διάβασα το ποίημα του ΑΛΈΞΑΝΔΡΈΑ και πλην του τίτλου δεν βρήκα κάτι άλλο παρόμοιο. Ο Αλεξανρέας μιλάει για μια βέβαιη, λανθασμένη αγάπη και ο Στάχυς δηλώνει ότι οι φόβοι του και η ζωή του δείχνει ότι δεν αγαπάει το Θεό.Δυο εντελώς διαφορετικά ποιήματα με ίδιο τίτλο.Εντελώς διαφορετικά τα συναισθήματα...Νομίζω ότι με αυτό το σχόλιο αδικείς τον Στάχυ...Εξάλλου να σου θυμίσω ότι στο παρελθόν κάποιοι σχολιαστές είχαν πει ότι ο Αλεξανρέας μοιάζει με τον Στάχυ.....Ο τίτλος δεν προκαθορίζει το περιεχόμενο. Εμένα μου άρεσαν αυτές οι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις!!!Στάχυ, απλώς.....υπέροχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά έσκισεεεεες......!!!!!!Πραγματικά υπέροχο!Σε διαβάζω πολύ ευχάριστα.Αναμένω το επόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλός.Δεν έχω σχέση με την ποίηση, ουτε επιδίδομαι στο γράψιμο ποιημάτων, αλλά νομίσω οτι η θεματολογία δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο των ποιημάτων.Πολλοί έχουν γράψει για την αγάπη, την ξενιτειά, τον έρωτα....κ.τ.λ αλλά με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο.Ο καθένας καταθέτει την ψυχή του , τα βιωματά του στα ποιήματά του.Και μην τρελαθούμε...δεν νομίζω ο Αλεξανρέας και ο Στάχυς να έχουν πρόβλημα που ο τίτλος είναι ίδιος.θα ήταν για γέλια αν γινόταν κάτι τέτοιο...Ούτε στους μεγάλους ποιητές δεν γίνονται αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε παινεύουν οι φίλοι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αξίζεις όμως.
Είσαι λαμπρός λογοτέχνης.
"...η αγάπη η δική μου, πάντα ατελείωτη θα μένει". Υπέροχος στίχος!Πολύ με άγγιξε! Άλλο ένα ποίημα για βαθύτερο στοχασμό.Αναστάσιε, συγχαρητήρια για τους συνεργάτες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον κάψατε τον άνθρωπο με τόσο θυμίαμα...τον κάψατε...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει δρόμο ακόμα μακρύυυυυυυυυυυυυυυυ!
Μιλάς για θυμίαμα!! Αποκλείεται να είναι από χριστιανούς αυτοί μόνο μιζέρια και χολή βγάζουν από τα εσώψυχά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτάχυ είσαι καταπληκτικός. Η πορεία σου είναι ανοδική. Μην το πάρεις επάνω σου. Όμως έχεις τις δυνατότητές για κάτι καλύτερο.
Συγχαίρω τον Αναστάσιο που μας προβάλη μέσα από το blog του ανερχόμενους λογοτέχνες.
ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΥΤΟ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΟΤΙ....
"ΟΤΑΝ Ο ΝΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ...
Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΟΛΑ"
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ....
Στάχυ, πολύ με άγγιξε αυτό σου το ποίημα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Σου εύχομαι καλό αγώνα και καλή δύναμη στην προσπάθειά σου να αγαπήσεις τον Εναν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις επέστρεψα απο ολιγοήμερη απουσία μου και είδα αρκετά ενδιαφέρουσες αναρτήσεις.Στάχυ, πάντα μου άρεσες, αλλά τώρα τελευταία έχεις ξεπεράσει τον εαυτό σου.Μπράβο και στον ιστολόγο για την ποιότητα που κρατά στις αναρτήσεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρεσε το εξης
ΑπάντησηΔιαγραφήμα αν δεν αγαπω εσε;;;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή