Ακούονται και φαίνονται ωραία αυτά τά λόγια.Στην πράξη τι γίνεται;
Ἡ ἀγάπη δέν εἶναι οὔτε λόγια οὔτε συναισθήματα. Ἡ γνήσια ἀγάπη ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν διάθεση θυσίας καί ἀπό τό μέγεθος τῆς θυσίας.Ἡ ἐπίγνωση καί ἡ ἀναγνώριση τῆς ἱερότητας τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ· τῶν ἐντολῶν καί τῶν θεσμῶν τῆς Ἐκκλησίας· καί ἡ τήρηση τους μέ ἔμπρακτη θυσία, εἶναι τό ἀσφαλέστερο τέστ γιά τό πόσο ἀληθινά καί γνήσια πιστεύουμε καί ἀγαπᾶμε τόν Θεό.****************************
Υπέροχο.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει,ὅτι ὑπάρχει ναὸς τῆς θείας χάρης ἐκεῖνος ποὺ θυμᾶται πάντα τὸν Θεό, καὶ μεριμνᾶ γιὰ τὴν κρίση του·καὶ τί ἄλλο εἶναι ἡ μέριμνα τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ, παρὰ τὸ νὰ ζητεῖ κάποιος πάντοτε νὰ ἀπολαύσει τὴν αἰώνια ἀνάπαυση,καὶ νὰ λυπᾶται συνέχεια, γιατί δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει στὴν τελειότητα ἐξ’ αἰτίας τῆς ἀσθένειας τῆς φύσης του καὶ ἡ παντοτινὴ αὐτὴ λύπη εἶναι τὸ νὰ βαστάζει στὴν ψυχὴ του τὴν συνεχὴ ἐνθύμηση τοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶπε ὁ ἅγιος Βασίλειος.Ἀμετεώριστη εὐχὴ εἶναι ἐκείνη ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ καθαρὴ τὴν ἔννοια τοῦ Θεοῦ· καὶ κατοίκηση τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ εἶναι τὸ νὰ ἔχει κάποιος μέσα του τὴν ἐνθύμηση τοῦ Θεοῦ,καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο γινόμαστε ναὸς τοῦ Θεοῦ·αὐτὸ δὲν εἶναι φροντίδα καὶ μέριμνα συντριμμένης καρδιᾶς γιὰ τὴν ἑτοιμασία τῆς ἀνάστασης;Στὸ Θεὸ μας δόξα στοὺς αἰῶνες.Ἀμήν.
Ακούονται και φαίνονται ωραία αυτά τά λόγια.Στην πράξη τι γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ ἀγάπη δέν εἶναι οὔτε λόγια οὔτε συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ γνήσια ἀγάπη ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν διάθεση θυσίας
καί ἀπό τό μέγεθος τῆς θυσίας.
Ἡ ἐπίγνωση καί ἡ ἀναγνώριση τῆς ἱερότητας τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ·
τῶν ἐντολῶν καί τῶν θεσμῶν τῆς Ἐκκλησίας·
καί ἡ τήρηση τους μέ ἔμπρακτη θυσία,
εἶναι τό ἀσφαλέστερο τέστ
γιά τό πόσο ἀληθινά καί γνήσια πιστεύουμε καί ἀγαπᾶμε τόν Θεό.
****************************
Υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει,
ΑπάντησηΔιαγραφήὅτι ὑπάρχει ναὸς τῆς θείας χάρης ἐκεῖνος ποὺ θυμᾶται πάντα τὸν Θεό,
καὶ μεριμνᾶ γιὰ τὴν κρίση του·
καὶ τί ἄλλο εἶναι ἡ μέριμνα τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ, παρὰ τὸ νὰ ζητεῖ κάποιος πάντοτε νὰ ἀπολαύσει τὴν αἰώνια ἀνάπαυση,
καὶ νὰ λυπᾶται συνέχεια,
γιατί δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει στὴν τελειότητα ἐξ’ αἰτίας τῆς ἀσθένειας τῆς φύσης του
καὶ ἡ παντοτινὴ αὐτὴ λύπη εἶναι τὸ νὰ βαστάζει στὴν ψυχὴ του τὴν συνεχὴ ἐνθύμηση τοῦ Θεοῦ,
ὅπως εἶπε ὁ ἅγιος Βασίλειος.
Ἀμετεώριστη εὐχὴ εἶναι ἐκείνη ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ καθαρὴ τὴν ἔννοια τοῦ Θεοῦ·
καὶ κατοίκηση τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ εἶναι τὸ νὰ ἔχει κάποιος μέσα του τὴν ἐνθύμηση τοῦ Θεοῦ,
καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο γινόμαστε ναὸς τοῦ Θεοῦ·
αὐτὸ δὲν εἶναι φροντίδα καὶ μέριμνα συντριμμένης καρδιᾶς γιὰ τὴν ἑτοιμασία τῆς ἀνάστασης;
Στὸ Θεὸ μας δόξα στοὺς αἰῶνες.
Ἀμήν.