Μεταξύ των υπαρχόντων ιερέων υπάρχουσιν ακόμη πολλοί ενάρετοι και αγαθοί, εις τας πόλεις και εις τα χωρία.
Είναι τύποι λαϊκοί, ωφέλιμοι, σεβάσμιοι. Ας μην εκφωνούσι λόγους. Ηξεύρουσιν αυτοί άλλον τρόπον πώς να διδάσκωσι το ποίμνιον.
Γνωρίζω ένα ιερέα (π. Νικόλαος Πλανάς) εις τας Αθήνας. Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκότερος των ανθρώπων … είναι αξιαγάπητος, είναι απλοϊκός και ενάρετος, είναι άξιος του πρώτου Μακαρισμού του Σωτήρος”.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ευλογημένες ψυχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγια ψυχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν διάβαζα το βίο του, όπως τον αποτύπωσε η Μάρθα η μοναχή, η μαθήτριά του, εκεί στα τελευταία του, που έπεσε στο κρεβάτι και είπε "...ε ν μπο..ώ άλλο Χριστέ μου"(δηλαδή, δεν έχω άλλες δυνάμεις να σου προσφέρω,σε διακονία, λατρεμένε Χριστέ μου) εκεί...τι να σου πω...πλάνταξα στο κλάμα και κάθε φορά που το θυμάμαι, δακρύζω...
Χάρη τέτοιων ανθρώπων που υπάρχουν και σήμερα, ο Θεός αφήνει τον ήλιο και ανατέλει ακόμη...
Ας έχουμε την ευχή του...