Εἶπεν ἡ ἀμμᾶς Θεοδώρα: «Ἀγωνίσασθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης˙ ὅν τρόπον γάρ τά δένδρα, ἐάν μή λάβωσι χειμῶνας καί ὑετούς καρποφορεῖν οὐ δύνανται, οὕτω καί ἡμῖν, ὁ αἰών οὗτος χειμών ἐστι˙ καί ἐάν μή διά πολλῶν θλίψεων καί πειρασμῶν διέλθωμεν, οὐ δυνησόμεθα τῆς βασιλείας οὐρανῶν γενέσθαι κληρονόμοι».
Ὥστε πάντες ὑπομονῆς ἔχομεν χρείαν (Ἑβρ. 11,36), ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται (Ματθ. 10,22). Καί ἡμεῖς ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐν Φαναρίῳ, ὑπομένομεν, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὑστερούμενοι (Ἑβρ. 11,37), ἀπό τοῦ χρέους μή κινοῦντες.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
"Μεγάλο πράγμα η υπομονή" (Διονύσιος Σολωμός)
ΑπάντησηΔιαγραφή