Σύντομος ιδιόχειρος Διαθήκη Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανού

ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ

Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994

Σύντομος ιδιόχειρος Διαθήκη μου.

Κατόπιν της κλονισθείσης υγείας μου καί επειδή η εκ του κόσμου τούτου ώρα της εξόδου μου είναι άδηλος, γράφω ιδίαις χερσί τήν Διαθήκην μου, ήτις αποτελεί καί τήν τελευταίαν μου βούλησιν :

α) Ευγνωμονώ εξ όλης ψυχής καί καρδίας τόν Άγιον Θεόν, διότι, καίτοι ανάξιον όντα από πάσης απόψεως, μέ ετίμησε ποικιλοτρόπως, αξιώσας με μάλιστα καί του ανωτάτου αξιώματος της Αρχιερωσύνης. Ας είναι ευλογημένον καί δοξασμένον τό Πανάγιον Όνομά Του εις τούς αιώνας των αιώνων.

β) Ευχαριστώ επίσης τήν Αδελφότητα Θεολόγων «Σωτήρ», τήν μητέρα καί τροφόν μου, εις τά σπλάγχνα της οποίας εγαλουχήθην πνευματικώς , διά τήν όλην της πνευματικήν βοήθειαν καί στοργήν πρός τό πρόσωπόν μου, μάλιστα δέ κατά τάς ημέρας της ασθενείας μου.

γ) Ευχαριστώ από τά βάθη της ψυχής μου τούς πολυτίμους συνεργάτας, πού μου εχάρισε ο Θεός εις τήν Επαρχίαν μου, τόσον τούς κληρικούς, όσον καί τούς λαϊκούς , καθώς επίσης καί τάς ευσεβεστάτας συνεργάτιδας εις τό έργον της Ιεραποστολής, των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, του Ραδιοφωνικού Σταθμού κ.λ.π. Ιδιαίτερα θά ήθελα νά αναφερθώ εις τήν θυσίαν καί τήν αυταπάρνησιν πού έδειξαν οι αρχιμ. π. Άνδρέας Τρεμπέλας , π. Θεόδωρος Διαμάντης, π. Κοσμάς Σιώζος, π. Νικόλαος Χατζηνικολάου, π. Χριστόδουλος Δεληγιάννης, πρωτοπρεσβύτερος καί ψυχή της Ιεράς Μητροπόλεως, ο διάκονος Ιωήλ Κωνστάνταρος, ως καί ο εκλεκτός μας οδηγός Λεωνίδας Νικολάου.

Όλοι οι ανωτέρω τα εθυσίασαν όλα καί ήλθαν διά νά μείνουν κοντά μου καί νά εργασθούν μετά πάσης αυταπαρνήσεως καί αφοσιώσεως εις τό πρόσωπόν μου. Τό αυτό έπραξαν καί αι εκλεκταί μας συνεργάτιδες καθηγήτριες, διδασκάλισσες κ.λ.π.

Ο Κύριος νά τούς ευλογήση όλους καί νά ανταμείψη επί γης καί εν ουρανοίς τήν θυσίαν τους αυτήν καί αυταπάρνησιν.  

δ) Θά ήτο παράλειψις νά μήν ευχαριστήσω καί όλους τούς ιερείς της Επαρχίας μου καί τόν πιστόν λαόν της, καί διά τήν αγάπην τους τήν θερμήν, αλλά καί διά τήν ακούραστον καί ολοπρόθυμον συμπαράστασίν τους στίς δύσκολες ημέρες πού επεράσαμε.

ε) Πολλήν δέ ευγνωμοσύνην αισθάνομαι καί πρός τούς εκλεκτούς συνεργάτας του Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.), καθώς καί πρός τά ηρωϊκά παλληκάρια της Σ.Φ.Ε.Β.Α. , μέ τήν συνεργασίαν των οποίων εβοηθήσαμε εις τήν προώθησιν του Βορ/κού θέματος.

στ) Τί δέ νά ειπω διά τούς προσφιλείς μου αδελφούς καί πονεμένους Βορειοηπειρώτες, τούς οποίους τόσον πολύ ηγάπησα καί ηγωνίσθην μέ όλες μου τίς δυνάμεις, διά τά δικαιώματά τους ; Λυπούμαι μόνον πικρά, διότι τό επίσημον κράτος δέν έδειξε τό αρμόζον ενδιαφέρον, οπότε τά πράγματα θά ήσαν σήμερα πολύ καλύτερα εις τήν πολυπαθή Β. Ήπειρον. Πάντως, παρακαλώ τούς αδελφούς Βορειοηπειρώτες νά μείνουν στόν τόπο τους καί νά συνεχίσουν ενωμένοι καί μονοιασμένοι τόν Αγώνα τους διά τήν ανάκτησιν των δικαιωμάτων τους. «Ισχύς εν τη ενώσει». Εγώ δέ ταπεινώς θά προσεύχωμαι υπέρ του Λυτρωμού των.

ζ) Η θητεία μου εις Ιωάννινα ως Ιεροκήρυκος αποτελεί τήν ωραιοτέραν εποχήν της ζωής μου. Ευχαριστώ φίλους, συνεργάτας καθώς καί όλον τόν Γενναίον Ηπειρωτικόν λαόν διά τήν αγάπην τους καί τήν εκτίμησίν τους.

η) Ζητώ , τώρα, συγγνώμην από όλους, όσους ελύπησα η επίκρανα καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Παρέχω δέ καί εγώ τήν εξ όλης ψυχής καί καρδίας μου συγχώρησιν εις όσους, άθελά τους, μέ ελύπησαν καί μάλιστα εξ αιτίας του εθνικού θέματος της Β. Ηπείρου. Τώρα, ασφαλώς, όπως εξελίχθησαν τά πράγματα, όλοι, υποθέτω, θά αντελήφθησαν τήν αγνότητα των προθέσεών μου.

θ) Περιουσιακά στοιχεία : Περιουσίαν ατομικήν κινητήν ή ακίνητον δέν έχω νά αφήσω. Ούτε εκληρονόμησα , ούτε απέκτησα μέ τήν Ἱερωσύνην μου. ‘Ο, τι χρήματα ευρεθούν εις τό γραφείον μου, γνωρίζουν οι στενοί μου συνεργάται, ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς.

ι) Ορίζω , τέλος, τριμελή επιτροπήν εκ των αρχιμανδριτών Θεοδώρου Μπεράτη, Ανδρέου Τρεμπέλα καί Κοσμά Σιώζου, όπως ρυθμίσουν κατά τήν κρίσην τους τά προωπικά μου είδη, ήτοι άμφια, βιβλία, κ.λ.π. Παρακαλώ νά δοθούν ως ενθύμιον εις όλους τούς συνεργάτας μας. Από τά άμφια, βιλία κ.λ.π. τινά νά μείνουν καί εις τήν Ιεράν Μητρόπολιν.

ια) Στούς κατά σάρκα συγγενείς μου αφήνω τήν ευχήν μου καί τήν αγάπην μου. Νά είναι μέ τόν Χριστόν πάντοτε. Τούς ευχαριστώ δέ, διότι ουδέν πρόσκομμά μοι εδημιούργησαν καί τήν περίοδον της Ιερατείας μου.

ιβ) Η νεκρώσιμος ακολουθία μου νά ψαλή, παρακαλώ, εις τόν Ιερόν Ναόν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, εν Κονίτση.

Η δέ ταφή μου νά λάβη χώραν εις τήν Ιεράν Μονήν Μολυβδοσκεπάστου εντός του Περιβόλου της Μονής.

Ταύτα είχα νά διατυπώσω εν συντομία.

Καί τώρα, Σύ Κύριέ μου, Κύριε, τόν οποίον, παρά τήν εν γένει αμαρτωλότητά μου, Σέ ηγάπησα, Γενού Ίλεως εις τήν αμαρτωλήν μου ψυχήν καί αξίωσόν με μετά του ευγνώμονος ληστού της επουρανίου σου Βασιλείας . Αμήν.

Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994

O Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής καί Κονίτσης Σεβαστιανός