Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Μ Η Ν Υ Μ Α Πρὸς τοὺς μαθητὲς τῶν Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικῆς - Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Μ Η Ν Υ Μ Α
Πρὸς τοὺς μαθητὲς τῶν Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικῆς»
μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ σχολικοῦ ἔτους 2011-2012,
Ἀγαπητοὶ μαθητὲς καὶ μαθήτριες τῶν Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικῆς,
Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Καὶ τὸ λέω αὐτὸ ὄχι συμβατικά, ἐπειδὴ ἔτσι κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ἀλλὰ συνειδητά, γιατὶ ἡ καλὴ χρονιὰ πρῶτον δὲν εἶναι ἔννοια σαφὴς καὶ αὐτονόητη, δεύτερον εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία καὶ τρίτον εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολη.
Ἀκοῦτε ὅτι ζοῦμε σὲ μιὰ περίοδο πρωτοφανοῦς κρίσης. Εἶναι ἀλήθεια. Κανεὶς δὲν ξέρει ποῦ βαδίζουμε. Οἱ ἀλλαγὲς ποὺ ἐπισυμβαίνουν εἶναι ἀνυπολόγιστες καὶ ἀπρόβλεπτες. Γύρω μας κυριαρχεῖ ἕνας παγκόσμιος πανικός. Οἱ πολιτικοί διαρκῶς θριαμβολογοῦν, ὑπόσχονται, διαβεβαιώνουν, ἀντιμάχονται μεταξύ τους, τελικῶς ὅμως διαψεύδονται ἀπὸ τὶς ἐξελίξεις. Ὅλοι μιλοῦν γιὰ οἰκονομικὴ κρίση. Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι στὴν πραγματικότητα ζοῦμε μία κρίση ἀξιῶν, ἀλλὰ δὲν μποροῦν να μᾶς ποῦν τὶ σημαίνει αὐτό.
Αὐτὸ ποὺ ἐγὼ θὰ ἤθελα σήμερα νὰ σᾶς πῶ εἶναι ὅτι ἡ ὅποια κρίση, τουλάχιστον στὴν πατρίδα μας, ἔχει δύο χαρακτηριστικὰ ποὺ σᾶς ἀφοροῦν: πρῶτον εἶναι κρίση τῆς παιδείας καὶ δεύτερον οἱ συνέπειές της ἐπηρεάζουν κυρίως τοὺς νέους. Σὰ λάθη ποὺ ἔγιναν καὶ συνεχίζουν νὰ γίνονται, ἐσεῖς οἱ νέοι θὰ τὰ πληρώσετε. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ πληρώνουμε λάθη ποὺ ἔγιναν στὴν παιδεία τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Ἂν ἡ παιδεία μας ἦταν ὅπως ἔπρεπε, τὰ πράγματα θὰ ἦταν πολὺ διαφορετικὰ σήμερα. Μᾶς ἔμαθαν νὰ ἀπομνημονεύουμε πληροφορίες, ἀλλὰ ὄχι νὰ σκεπτόμαστε∙ νὰ δίνουμε ἐξετάσεις ἀλλὰ ὄχι νὰ μορφωνόμαστε∙ νὰ ζητοῦμε καὶ νὰ διεκδικοῦμε, ἀλλὰ ὄχι νὰ δημιουργοῦμε∙ νὰ ἀντιδροῦμε, νὰ ἀγανακτοῦμε, ἀλλὰ ὄχι νὰ εἴμαστε ἐλεύθεροι∙ νὰ διψᾶμε γιὰ τὸ καινούργιο ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὸ καλό. Μᾶς ἰσοπέδωσαν στὸ πολὺ λίγο καὶ πολὺ χαμηλά.
Ὑπάρχει τρόπος νὰ ἀντισταθοῦμε καὶ ἐλπίδα νὰ ἐπιβιώσουμε. Πρέπει νὰ ἀλλάξει ἡ παιδεία μας. Νὰ ἀποκτήσει πρώτη θέση στὴν ἐκπαίδευσή μας ἡ γλῶσσα, ἡ ἱστορία, ἡ σπουδὴ τῆς πίστης καὶ τῆς παράδοσής μας, ἡ καλλιέργεια τῆς ἐλευθερίας τοῦ πνεύματος. Αὐτὰ εἶναι ὅ,τι πιὸ σύγχρονο καὶ ἐπίκαιρο ὑπάρχει. Δυστυχῶς, χάσαμε τὴν ἐθνική μας ὑπερηφάνεια, τὴν ἱστορικὴ συνείδηση καὶ ψυχή μας, τὴ δύναμη τῆς βαθειᾶς εὐσέβειας, ποὺ δημιούργησαν τὸν πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Ἀρκεσθήκαμε σὲ συμβουλὲς καὶ συμβολισμοὺς ποὺ κούρασαν, σὲ ἱστορικὲς ἀπομνημονεύσεις ποὺ δὲν εἶχαν σημασία, σὲ κανόνες καὶ πληροφορίες ποὺ ἀμέσως τὰ ξεχνᾶς. Καὶ ἀπορρίψαμε τὸν πλοῦτο μας χωρὶς νὰ τὸν ἔχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στὴν ἰσοπέδωση ποὺ ἐπέβαλε ἡ παγκοσμιοποίηση, ἡ πατρίδα μας κατέβαλε τὸ μεγαλύτερο ἴσως τίμημα ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες. Καὶ ἔτσι φτωχύναμε σὲ πολιτισμό, παιδεία καὶ πνεῦμα. Καὶ δὲν τὸ καταλάβαμε.
Καιρὸς πλέον νὰ ξεσηκωθοῦμε. Καινούργιο κρασὶ σὲ καινούργια ἀσκιά! Σὰ πάντα πρέπει νὰ ἀλλάξουν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θὰ τὰ ἀλλάξουν κάποιοι ἄλλοι, καιρὸς νὰ μποῦμε στὸ παιχνίδι ὅλοι. Κυρίως οἱ νέοι. Ὅλες οἱ καλὲς ἐπαναστάσεις ἔγιναν ἀπὸ ἐμπνευσμένους νέους. Ὄχι ἀπὸ ἀγανακτισμένους, ἀλλὰ ἀπὸ ὑγιῶς ἐπαναστατημένους. Ἐσεῖς καὶ πρέπει καὶ μπορεῖτε καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀλλάξετε μὲ δική σας πρωτοβουλία τὸ μέλλον σας. Ὄχι μὲ βία, ἀλλὰ μὲ δύναμη καὶ ἀποφασιστικότητα. Οἱ ἐπαναστάσεις δὲν γίνονται μὲ βόμβες μολότωφ καὶ λοστούς, οὔτε μὲ αὐτοκαταστροφικὴ προσφυγὴ σὲ ναρκωτικὰ οὔτε μὲ καταλήψεις, μὲ graphiti στοὺς τοίχους καὶ μηδενιστικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ μὲ καθαρότητα, ἡρωισμὸ καὶ ἐξυπνάδα.
Ζητῆστε ποιότητα στὴν παιδεία σας. Ζητῆστε τέτοια παιδεία ποὺ νὰ ἀξίζει τὸν κόπο σας, τέτοια παιδεία ποὺ νὰ ἐπενδύει σὲ αὐτὴν τὸ μέλλον σας. Σὸ κατεστημένο σύστημα ἀπέτυχε παταγωδῶς. Μᾶς δείχνει ὅμως τὸν μονόδρομο τῆς ἐπιστροφῆς στοὺς θησαυρούς μας, τὴν κατεύθυνση τῆς διορθωτικῆς πορείας μας. Πρωτοτυπῆστε ἀπαιτῶντας πρῶτα ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλοὺς στόχους, ποιότητα, ἦθος. Ρωτῆστε τοὺς καθηγητές σας τὶ σημαίνουν αὐτὰ καὶ ἀπαιτῆστε κυρίως ἀπὸ τὸν θεολόγο σας νὰ σᾶς δείξει δρόμο γιὰ τὴν ἀλήθεια. Ἂν δὲν μποροῦν νὰ σᾶς βοηθήσουν, πιέστε τους νὰ καταλάβουν τὶς ἀνάγκες σας καὶ τὴν ἀποστολή τους. Αὐτὸ νὰ κάνετε μὲ ὅλους μας. Κυρίως μὲ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὴν Ἐκκλησία. Μὴ λυπηθεῖτε κανέναν μας. Πρέπει νὰ ἀλλάξουν ὅλα καὶ ὅλοι μας.
Συνηθίζουμε νὰ λέμε «ὁ Θεὸς μαζί μας». Θέλω κι ἐγὼ νὰ τὸ πῶ, ἀλλὰ ὄχι τυπικά. Καὶ μόνον ἡ ἀναζήτηση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ διευρύνει τοὺς ὁρίζοντες καὶ πλαταίνει τὴν καρδιὰ ὅσο τίποτε ἄλλο. Αὐτὸ χρειάζεστε. Ὁ θεὸς τῶν θρησκευ-τικῶν συμβουλῶν, τῶν ἱστοριῶν καὶ τῶν συμβολισμῶν εἶναι λίγος. Ὁ θεὸς ποὺ εἶναι μάθημα στὸ σχολεῖο μὲ βαθμὸ καὶ ἐξετάσεις δὲν ἀξίζει καὶ πολλά. Ὁ ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι τὸ ζητούμενο. Αὐτὸς μόνο θὰ μᾶς λύσει τὸ πρόβλημα.
Σᾶς εὔχομαι λοιπὸν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ καὶ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ ὅλη μου τὴν ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ῾Ο Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου