Ὁ ὑπομονετικός ἄνθρωπος χαίρει στίς θλίψεις, ἀγάλλεται στίς δοκιμασίες, εἶναι ἕτοιμος στήν ὑπακοή, εἶναι ὡραῖος στή μακροθυμία... Εὐλογεῖ ἐκείνους πού τόν ὑβρίζουν καί εἰρηνεύει ἐκείνους πού φιλονικοῦν μαζί του. Εἶναι ἕτοιμος στίς νηστεῖες, ὑπομονετικός στίς προσευχές, ἄμεμπτος στήν ἐκτέλεση τῶν καθηκόντων του, δέχεται εὔκολα τίς ὑποδείξεις καί συμβουλές τῶν ἄλλων, προσφέρει χαρούμενα τίς ὑπηρεσίες του.... καί σέ κάθε πρᾶγμα εἶναι πρόθυμος...
... Ὀφείλεις λοιπόν, ἀδελφέ, νά σηκώνεις τό σταυρό σου κάθε ἡμέρα μέ ὑπομονή. Δηλαδή, νά ὑποφέρεις γιά τό Χριστό κάθε θλίψη... καί ἔχεις πάντοτε τήν ἐλπίδα σου στό Θεό...
Όσιος Εφραίμ ο Σύρος
Τί ωραίο κείμενο! Θ' απαντήσω μόνο μ' ένα ΑΜΗΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ κ. Αναστάσιε για το υπέροχο ιστολόγιο και τις εξαιρετικές δημοσιεύσεις! Συνεχίστε με ζήλο αυτό που ξέρετε να κάνετε! Ο Θεός μαζί σας!