Ζούσε μόνη η φτωχή γριούλα μέσα σε μια αφόρητη μοναξιά. Κανείς και ποτέ δεν έμπαινε στο φτωχικό της. Ένα πρωί πήγε με τις πενιχρές της οικονομίες στην αγορά για ψώνια. Γύρισε κρατώντας στα χέρ χέρια της αντί για τρόφιμα ένα κλουβί με έναν παπαγάλο μέσα. - Τι είναι αυτό, ρώτησαν έκπληκτοι οι γείτονες .- Μιλάει! Φώναξε η γριούλα. Μιλάει και λέει «Καλημέρα» και «γειά σου». Και σπάζει έτσι τη μο μοναξιά, που είναι χειρότερη από την πείνα και την ανέχεια.
Με εκτίμηση π. Δημήτριος Σαββόπουλος
Έτσι νιώθω και εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τόσο θλιβερό να υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά.Να βρίσκεσαι μέσα στο πλήθος και να νιώθεις μόνος,κοντά σε τόσους γνωστούς ανθρώπους και να είσαι μόνος.Μόνο αν έχεις το Χριστό μαζί σου δε νιώθεις ποτέ μοναξιά!Καλημέρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή