Το ευχαριστιακό και λειτουργικό ήθος του Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου (Βαλληνδρά) - Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος

Σε όλη του την ζωή διαποτιζόταν από αυτό το ευχαριστιακό ήθος, δηλαδή συνέχιζε να λειτουργή και μετά την θεία Λειτουργία. Και αυτό το έκανε με την σιωπή στις κατηγορίες, την νηφαλιότητα στις δύσκολες καταστάσεις, την ψαλμωδία στην ησυχία τού δωματίου και γραφείου του, αλλά και στις τρικυμίες του βίου, τον σοβαρό και ευπρεπή λόγο σε καταστάσεις αλάλων λόγων.

Έτσι τον έζησε το ποίμνιό του στην ευλογημένη αυτήν Μητρόπολη, και έτσι τον απολαμβάναμε όλοι εμείς στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Όταν ήταν παρών ο μακαριστός Μητροπολίτης Πατρών κυρός Νικόδημος, δεν μπορούσε κανείς να αστειευθή και να ομιλήση απρεπώς, δεν μπορούσε να εκτραπή στον λόγο, αντίθετα μάλιστα έπρεπε να είναι προσεκτικός στον λόγο και τις κινήσεις του, γιατί εκείνος ήταν νηφάλιος και σοβαρός. Κάποιος συνήθιζε να αστειεύεται και να διανθίζη τον λόγο του, ακόμη και μπροστά σε Κληρικούς, με ευτράπελα περιστατικά, αλλά αυτό δεν το έπραττε και δεν μπορούσε να το πράξη, όταν ήταν παρών ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικόδημος, γιατί αισθανόταν την λειτουργική ατμόσφαιρα πού έβγαινε από την ύπαρξή του. Ο ίδιος είχε δικούς του ρυθμούς, που καθορίζονταν, εν πολλοίς από την ψαλμωδία πού τόσο αγαπούσε. Ήταν αργός και παραδοσιακός στους ρυθμούς του, σαν τα παπαδικά μέλη, και πολλές φορές βρισκόταν σε άλλο κόσμο, σαν τα γλυκόφθεγγα τεριρρέμ.

Αυτό το λειτουργικό ήθος συνέχιζε να τον ακολουθή και στις Συνεδριάσεις της Ιεραρχίας και στην όλη επικοινωνία του με τούς αδελφούς του Ιεράρχες. Δεν συμμετείχε στο λεγόμενο παρασκήνιο και σε διαφόρους μηχανισμούς, δεν ανήκε σε ομάδες διεκδικήσεως διαφόρων απαιτήσεων. Παρέμεινε έξω από όλα αυτά που δεν συνιστούν εκκλησιαστικό και ευχαριστιακό ήθος. Η Εκκλησία δεν έχει Και δεν πρέπει να έχη παρασκήνιο κοσμικών νοοτροπιών.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος