Irena Sendler
Ιρένα Σέντλερ
Ιρένα Σέντλερ
"Ο κόσμος δεν έγινε τώρα κακός.... πάντα ήταν"
"Το βραβείο δεν το παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει"
Ιρένα Σέντλερ
Πλήρης ημερών – σε ηλικία 98 ετών - απεβίωσε η Πολωνέζα Ιρένα Σέντλερ, μια από τις ηρωίδες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία βοήθησε αρκετές οικογένειες φτωχών Εβραίων την εποχή της γερμανική κατοχής και φυγάδευσε περίπου 2.500 παιδιά από το γκέτο της Βαρσοβίας.
Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος, έσωσε τα παιδιά φυγαδεύοντάς τα με κάθε τρόπο και βρίσκοντάς τους καταφύγιο σε οικογένειες Καθολικών και σε μοναστήρια. Από το φθινόπωρο του 1940, η Σέντλερ εφοδίαζε με τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα τους εγκλείστους στο γκέτο βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή της. Συνελήφθη και οι ναζί τη χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια. Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες.
Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.
Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά.
Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.
Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!
Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος, έσωσε τα παιδιά φυγαδεύοντάς τα με κάθε τρόπο και βρίσκοντάς τους καταφύγιο σε οικογένειες Καθολικών και σε μοναστήρια. Από το φθινόπωρο του 1940, η Σέντλερ εφοδίαζε με τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα τους εγκλείστους στο γκέτο βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή της. Συνελήφθη και οι ναζί τη χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια. Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες.
Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.
Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά.
Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.
Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!
Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Δεν επελέγη
Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως "οργανωτής κοινότητας" για το ACORΝ...
και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το 2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης...
Επειδή υπάρχουν ακόμα τέτοιες ψυχές δεν μας έχει πάρει ακόμα εντελώς ο Εξαποδώς, περιστεράκι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκια!
;-)