«Άκούσομαι τι λαλήσει εν εμοί ο Κύριος». Θα αφουγκρασθώ τι θα μου πει ο Κύριος στα βάθη της καρδίας μου. Αυτό λέει ο ιερός ψαλμωδός. Και όντως άκουγε τότε τον ψίθυρο του Θεού ή αγαπημένη του εκείνη καρδιά. Και ότι άκουγε μας το έλεγε ο προφήτης. Και επειδή ήταν λόγος του Θεού, έμεινε στους αιώνες διαχρονικά μέχρι σήμερα. Και μας στηρίζει.
Ή δική μου όμως καρδιά δεν είναι τέτοια, Κύριε μου Ιησού, ώστε να λαλείς σε αυτήν Και αύτη να ακούει τα Θεία Σου λόγια, όπως ο ιερός Σου προφήτης. Όμως μίλησες, όταν βρισκόσουν στη γη. Και τότε είπες ότι πιο σημαντικό για όλους Και για μένα. Με βάση λοιπόν από ότι είπες Και διαχρονικά μένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτο, προσπαθώ να κάνω μια σύνθεση αυτών, πού θα μου έλεγες ακριβώς σήμερα, γιατί δεν έπαψες να είσαι πάρουν πάντα στην Εκκλησία Σου Και ιδιαίτερα πάντα παρών «όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομα Σου». Και είναι το ίδιο σαν Και τότε. Γιατί ξέρω, Κύριε, ότι Εσύ δεν φλυαρείς Και δεν μου λες περιττά πράγματα ή δεν λες Και ξαναλές, ότι ήδη μου είπες μέσω του ιερού Σου Ευαγγελίου Και των θείων Αποστόλων Σου. ότι λες, το λες μια για πάντα. Και έχει αξία για όλους Και για όλα. Πάντοτε. Και σήμερα ετούτη τη στιγμή. Και επομένως θα μου είναι επίκαιρο. Για αυτό και τολμώ τη σύνθεση αυτών, πού θα μου έλεγες και σήμερα. «Τείνω λοιπόν το ους μου», τεντώνω το αυτί της καρδιάς μου, και ακούω τι θα είχες να μου πεις με όλο μου το σεβασμό Και όλη την αγάπη της καρδιάς μου Και όλη μου την αφοσίωση, πού Σου αξίζει.
Να, τι ακούω να μου λες:
«Ψυχή, πού λαχταράς να ακούσης το λόγο μου, δεν είναι ανάγκη να ξέρης πολλά ούτε να κάνης κάποιες ειδικές σπουδές ή να πάς σε κάποια σεμινάρια, για να ευαρεστήσεις ενώπιον μου. Αρκεί να με αγαπάς πολύ Και να είσαι έτοιμη να κάνης το θέλημα μου, γιατί αυτό είναι για σένα σωτήριο. Δεν σου το έχω ήδη δηλώσει: «Ό τηρών τα εντολές μου, εκείνος εστίν ο αγαπών με»;
-Ναι, Κύριε μου Ιησού. Έτσι είναι. Κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω, όσο κι αν πέφτω. Όμως φροντίζω να σηκώνομαι με τη χάρη Σου. Λοιπόν Σε ακούω, Κύριε.
«Μίλα μου, ψυχή αγαπημένη, πού λες πώς με αγαπάς, όπως θα μιλούσες στη γλυκεία μανούλα Σου, όταν σε είχε στη θερμή της αγκαλιά, ή στα γόνατα του αγαπημένου σου πατέρα Και ένιωθες τους χτύπους της καρδιάς τους της γεμάτης αγάπη για σένα».
Και σε ρωτώ:
Δέν ἒχεις κάποιες παραγγελίες νά μοῦ κάνεις;
Πες μου τα ονόματα των γονιών σου, των συγγενών σου, των φιλικών σου προσώπων, των προσώπων, πού έτσι ή αλλιώς βρίσκονται στο περιβάλλον σου, στη δουλειά σου, στις κοινωνικές σου σχέσεις. Και μετά τα ονόματα ανάφερε μου τι θέλεις να κάνω για το καθένα. Δεν έκανε το ίδιο ο Ίάειρος; «Το θυγάτριόν μου, είπε, εσχάτως έχει, (παρακαλώ σε) ίνα έλθών επιθής αύτη τάς χείρας σου, όπως σωθή Και ζήσεται» (Μάρ. ε' 22). Δεν έκανε το ίδιο ένας πονεμένος πατέρας για τον δαιμονισμένο γιο του; Δεν μου ανέφερε δακρυσμένη ή Χαναναία μάνα για την κόρη της; Δεν έκραξαν σε μένα οι δυο τυφλοί ζητώντας να τους χαρίσω το φως τους; Το ίδιο και τόσοι άλλοι, τόσοι άλλοι...
Πες μου, λοιπόν, τι θέλεις για αυτούς Και ζήτα το με θέρμη πολλή και πίστη ταπεινά και επίμονα. Αγαπώ πολύ τις ευγενικές καρδιές, πού λησμονούν τον εαυτό τους χάριν των άλλων.
Μίλα μου
για τους φτωχούς, πού θέλεις να ελαφρύνεις την κατάσταση τους
για τους αδικημένους, πού καταπιέζονται
για τους συκοφαντημένους, πού δεν μπορούν να αποδείξουν την αθωότητα τους
για τους αρρώστους, πού υποφέρουν
γιο τους κακούς, πού θα ήθελες να μεταστραφούν στο καλό
για τους μοναχικούς, πού μαραζώνουν στη μοναξιά τους
για τους απογοητευμένους από τη ζωή
για τους βυθισμένους στο βούρκο της αμαρτίας και περικλεισμένους στη φυλακή των παθών τους.
για τους ποικίλως ψυχικά άρρωστους
για τα πρόσωπα, πού κάποτε σε αγαπούσαν, αλλά τώρα απομακρύνθηκαν από σένα, αλλά τόσο πολύ θα ήθελες να ξανάρθουν πάλι κοντά σου
για όλους, για όλους Και όλα, πού νιώθεις την ανάγκη να πεις θερμόν έναν λόγο, ένα αίτημα ιερό, μια ικεσία ολοκάρδια.
Μην ξεχνάς πώς έχω υποσχεθεί να ακούω κάθε προσευχή, πού αναδύεται από τα βάθη της καρδίας και πού με τα φτερά της αγάπης με ταχύτητα αφάνταστα πιο μεγάλη από το φως διασχίζει τα άπειρα ύψη Και φτάνει μπρος στον ουράνιο θρόνο μου ως ευαρεστεί Και ιερή προσφορά. Αυτού του είδους τις προσευχές δεν περιμένει πάντα ανυπόμονα;
Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Βίττης
Πηγή: Τράπεζα Ιδεών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου