Ὅσο γιὰ τοὺς ὅρους ποὺ χρησιμοποιοῦμε: «τὸ δικό μου» καὶ «τὸ δικό σου» πρόκειται γιὰ ἁπλὲς λέξεις, ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν πραγμα τικότητα. Καὶ πράγματι, ἂν ἰσχυριστεῖς ὅτι τὸ σπίτι σου εἶναι δικό σου, ὁ ἰσχυρισμός σου αὐτὸς θὰ εἶναι ἁπλὸ σχῆμα λόγου, χωρὶς ἀνταπόκριση στὴν πραγματικότητα. Ἁπλούστατα γιατὶ καὶ ὁ ἀέρας καὶ τὸ οἰκόπεδο καὶ τὰ διάφορα ὑλικὰ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι κατασκευασμένο ἀνήκουν στὸν Δημιουργὸ καὶ σὺ ἀκόμα ὁ κατασκευαστής του καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ὄντα. Κι ἂν ὁπωσδήποτε σοῦ ἀνήκει ἡ χρήση (τοῦ σπιτιοῦ καὶ γενικὰ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν), ὅμως κι αὐτὴ εἶναι ἀβέβαιη, ὄχι μόνο ἐξ αἰτίας τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἀπ’ αὐτόν, λόγω τῆς ἀστάθειας γενικὰ τῶν ὅρων τῆς ἐπίγειας ζωῆς. Αὐτὰ λοιπὸν ἔχοντας συνεχῶς βαθιὰ χαραγμένα στὸ μυαλό μας, ἂς δοῦμε μὲ φιλοσοφικὴ διάθεση τὸ θέμα τῆς ἰδιοκτησίας καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ βγοῦμε διπλὰ κερδισμένοι: καὶ εὐχαριστημένοι δηλ. θὰ εἴμαστε πάντοτε, εἴτε ἔχομε, εἴτε ἀπὸ ἀνώτερη βία στερούμεθα τὰ ὑλικὰ πράγματα καὶ δὲν θὰ ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ὑποδουλωθοῦμε σὲ πράγματα ποὺ κι εὔκολα μεταβάλλονται καὶ δὲν μᾶς ἀνήκουν...
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
πόσο μεγάλος είσαι άγιε!
ΑπάντησηΔιαγραφή