Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι από τους πιο αγαπημένους αγίους της Ορθοδοξίας μας. Κάθε χωριό και κάθε πολιτεία θάχει από να εκκλησάκι ή ένα μεγαλοπρεπή ναό αφιερωμένο στον άγιο Πρόδρομο.
Και τον τιμούν με πολύ ευλάβεια, κάνοντας ακολουθίες, αγρυπνίες, λειτουργίες, πανηγύρια στη μνήμη του, γιατί είναι κοντά στο Χριστό και την Παναγία και γιατί κάνει πολλά θαύματα σ’ όποιον ζητά με πίστη την μεσιτεία, την ικεσία και την πρεσβεία του προς τον Χριστό.
Κι όσοι ακούν και διαβάζουν τον βίο του, διδάσκονται πως πρέπει να ’ναι αγνοί και πεντακάθαροι, όπως εκείνος που αξιώθηκε ν’ αγγίξει με τα’ αγιασμένα χέρια του την «κορυφήν του Δεσπότου».
Διδάσκονται ακόμα, πως πρέπει να ’ναι ταπεινοί όπως εκείνος, που, ενώ άκουγε από το στόμα του Χριστού-πως «κανείς άλλος, δεν γεννήθηκε από γυναίκα τόσο μεγάλος, όσο ο Ιωάννης», αυτός έλεγε σ’ αυτούς που τον άκουγαν: «Δεν είμαι εγώ ο Χριστός, ούτε ο Μεσσίας, ούτε ο ήλιος της Δικαιοσύνης.
Είναι Εκείνος που έρχεται, και δεν είμαι άξιος εγώ, ούτε τα λουριά να σκύψω να τα λύσω απ’ τα υποδήματα του»! Αν ο Πρόδρομος έσκυβε πιο χαμηλά από τα υποδήματα του Κυρίου, γιατί δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο, εμείς πόσο πιο χαμηλά δεν πρέπει να σκύβουμε και πόσο πιο ταπεινή γνώμη δεν πρέπει να έχουμε για τον εαυτό μας!
Π. Β. Πάσχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου