« Ἡ Ἱερά Μονή Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας «Εἰς ἔργον Διακονίας». , Βιβλιολογία υπό Χρήστου Κ. Τσούβαλη

ΒΙΒΛΙΟΛΟΓΙΑ

Ἡ ἐκδοτική παραγωγή «Σαῒτης», ἐξέδωκε τό 2011, εἰς τό Αἴγιον, ὡς «Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ταξιαρχῶν Αἰγια­λείας», τό βιβλίον, τοῦ φίλου καί συναδέλφου κ. Παναγιώτου Θ. Παπαθεοδώρου, μέ τίτλον: « Ἡ Ἱερά Μονή Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας «Εἰς ἔργον Διακονίας».

Τό βιβλίον, τό ὁποῖον ἀποτελεῖται ἀπό 191 σελίδας, προλογίζει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. κ. Ἀμβρόσιος, ἐπισημαίνων τό ἔργον τῆς διακονίας τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί εἰδικώτερον τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας (σ. 5-7).

Ἀκολουθεῖ εὐχαριστήριον, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς κ. Καλλινίκου Πουλῆ, πρός τόν συγγραφέα, καί διά τήν δωρεάν παραχώρησιν εἰς τήν Ἱ. Μονήν τῶν πνευματικῶν του δικαιωμάτων (σ. 8).

Εἰς τήν εἰσαγωγήν, ὁ συγγραφεύς, ἀναφέρεται εἰς τό πόσον σημαντική ὑπῆρξεν ἡ πνευματική πρόσφορά τῆς γεραρᾶς Μονῆς εἰς τήν περιοχήν καί γενικώτερον εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τά γράμματα καί εὐχαριστεῖ διά τήν ἀγάπην καί τήν εὐλογίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καθώς καί τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διά τήν οἰκονομικήν στήριξιν τῆς ἐκδόσεως, ὅπως καί διά τήν συμβολήν φίλων εἰς τήν καλαίσθητον ἐμφάνισιν τοῦ βιβλίου (σ. 9-11).

Ἀμέσως, εἰς τό κεφάλαιον «Ἡ κατάσταση τῆς Ι. Μ. Ταξιαρχῶν στα μετεπαναστατικά χρόνια μέχρι σήμερα», παρουσιάζει τήν Μονήν, ὡς συνέχειαν της Μονῆς τοῦ Γέροντα (Ὁσίου Λεοντίου), καί ἀφοῦ τήν προσδιορίζει γεωγραφικῶς εἰς τήν ἐπαρχίαν τῆς Βοστίτσας, μᾶς ἀναφέρει διά τήν δραστηριότητα τῶν μοναχῶν κατά τήν περίοδον τῆς ἐθνικῆς μας παγγιγγενεσίας καί μετά ταῦτα καθώς καί διά τόν μέχρι σήμερον πνευματικόν τους ἀγῶνα (σ. 13-19). Εἰς τό κεφάλαιον «Διακονία Τραπεζῶν» προβάλλεται ἡ πλούσια διακονία τῶν μοναχῶν τῆς Μονῆς, κατά τά μεταεπαναστατικά χρόνια, εἰς τόν πνευματικόν, ἐκκλησιαστικόν, ἐκπαιδευτι-κόν καί κοινωνικόν τομέα (σ. 20-30). Ἀκολουθοῦν τά κεφάλαια «Ποιμαντική Διακονία», «Διακονία τοῦ Λόγου» καί «Διακονία τῆς ἕδρας» καί εἰς τά ὁποῖα ἀναφέρει ὀνόματα ἀδελφῶν τῆς Μονῆς, οἱ ὁποῖοι διεκρίθησαν ὡς Ἐπίσκοποι, ὡς λόγιοι κληρικοί καί ἱεροκήρυκες, ὡς ἐρευνηταί καί πολυγραφώτατοι συγγραφεῖς, ὡς διάκονοι τῆς Παιδείας τόσον εἰς τό «Ἑλληνικόν Σχολεῖον» ἐντός τῆς Μονῆς, ὅσον καί ἐκτός αὐτῆς εἰς Πανεπιστημιακάς καί ἄλλας Σχολάς (σ. 31-114).

Συμπληρώνει, ὁ ἀγαπητός συνάδελφος, τήν ἐργασίαν του, μέ τό κεφάλαιον, «Ὁ ἀνάλωτος θησαυρός τῆς Μονῆς εἰς παραμυθίαν τῶν πιστῶν», εἰς τό ὁποῖον ἀναφέρεται εἰς τά ἀποθησαυρισμένα εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἅγια Λείψανα (σ. 115-129). Ἀλλά καί μέ τό κεφάλαιον «Ὄργανον τῆς Παιδείας» ἀναφέρεται εἰς τήν βιβλιοθήκην τῆς Μονῆς μέ τά 400 περίπου ἑλληνικά παλαιότυπα, 100 χειρόγραφα, κώδικας, σιγίλλια, ταπιά καί ἐπίσημα ἔγγραφα, μέ τά ὁποῖα κατοχυρώνεται ἡ αὐτονομία, ἡ σταυροπηγιακή ἰδιότητα καθώς καί ἡ περιουσία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς (σ. 130-156).

Τέλος, μετά τόν ἐπίλογον τοῦ συγγραφέως, ὁ ὁποῖος «εἶναι ξεχείλισμα θαυμασμοῦ καί ἔκφραση σεβασμοῦ καί ἀγάπης πρός τήν παλαίφατη μονή τῶν Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας καί στούς ἐπώνυμους ἤ λιγότερο γνωστούς μοναχούς της» (σ. 157-159), ὑπάρχουν, τό κείμενον τῆς κ. Ἑλένης Ἀγγελομάτη-Τσουγκαράκη, τό ὁποῖον ἐπιγράφεται «Συνοπτική ἱστορία τῆς κατά τήν Αἰγιάλειαν ἱερᾶς μονῆς τῶν Ταξιαρχῶν» (σ. 163-181), παρατηρήσεις καί σχόλια του συγγραφέως ἐπί τοῦ προηγουμένου κειμένου (σ. 181-185),  αἱ πηγαί καί τά βοηθήματα (σ. 186-188), ὁ πίναξ τῶν περιεχομένων του βιβλίου (σ. 189) καί τά μέχρι σήμερον ἐκδοθέντα ἔργα τοῦ συγγραφέως (190-191).

Συγχαίρω τόν ἀγαπητόν καί φίλον συγγραφέα καί τοῦ εὔχομαι νά ἔχῃ ὑγείαν ἀμετάπτωτον ἐπί πολλά ἔτη καί νά συμπληρώνῃ τόν πίνακα τῶν ἔργων του μέ τόσον σημαντικά παρόμοια ἔργα.

Πάτραι, 18 Ἰανουαρίου 2012.

Χρῆστος Κ. Τσούβαλης

Ἄρχων Ὀστιάριος τῆς Μ. τ. Χ. Ε.

Θεολόγος.