…μακριά από τον Πατέρα, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις της αμαρτίας και γίνεται πραγματικότητα η ίδια. Στην παραβολή του Ασώτου αυτό φαίνεται ολοκάθαρα. Όσοι μετανοούν ζουν έντονα τη νοσταλγία της επιστροφής. Μετάνοια σημαίνει επιστροφή. Επιστροφή όμως στον Πατέρα. Ο Θεός είναι ο Πατέρας, όχι μόνο γιατί δημιούργησε τον κόσμο, αλλά ακόμη περισσότερο γιατί ζει με τα παιδιά του στο ίδιο σπίτι, νοιάζεται για αυτά, και περιμένει με λαχτάρα την επιστροφή τους…
π. Αντώνιος Πινακούλας
Ημάρτομεν,ηνομήσαμεν,ηδικήσαμεν!Αποκόψαμε τους δεσμούς μας με την πηγή της Ζωής κι αγκαλιάσαμε το θάνατο στις ποικίλες εκφάνσεις του.Όχι τόσο το σωματικό όσο τον πνευματικό.Αυτονομηθήκαμε απ το Θεό υιοθετώντας εκείνο το α-νόητο σύνθημα που διατυμπανίζει την πίστη στις δυνάμεις μας.Εξορίσαμε το υπέρλογο κι εγκολπωθήκαμε το παράλογο.Και τώρα ασφυκτιούμε!Πολλαπλώς!Τούτες τις ώρες στην πατρίδα μας διακυβεύεται η κοινωνική συνοχή και η αβεβαιότητα για το αύριο απλώνει το πέπλο της και ζοφώνει τον ορίζοντα.Όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά της απαισιοδοξίας.Τούτη ακριβώς την ώρα όσοι πιστεύουμε στην παντοδυναμία του Θεού,όσοι έχουμε αποθέσει την ελπίδα μας στο έλεός Του,όσοι αισθανόμαστε την ενοχή μας και συναισθανόμαστε τη βοώσα ανομία μας,όσοι σε πείσμα των πολλών θεωρούμε τις αμαρτίες μας σαν αιτιοπαθογενετικό παράγοντα της κρίσης ας προσπέσουμε στους πόδες του Ιησού με συντριβή καρδίας ως άλλοι τελώνες και Νινευίτες κραυγάζοντες το ιλάσθητι ημίν τοις αμαρτωλοίς,και πού ξέρουμε,μπορεί να κάμψουμε τη φιλανθρωπία Του και να διαλυθεί το νέφος της αθυμίας που μας έχει γονατίσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκούργος Νάνης