Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα, που εορτάσαμε σήμερα 9 Μαρτίου φανερώνουν με το βίο τους και το μαρτύριό τους ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο Θεόπλαστος και Θεοειδής, αλλά και Θεονοσταλγικός. Μας δημιούργησε Εκείνος από άπειρη αγάπη και προς χάριν μας έχει ετοιμάσει τη βασιλεία Του, μια κατάσταση απερίγραπτης χαράς και ευτυχίας.
Και επειδή οι σημερινοί άγιοι προσανατόλισαν και ιεράρχησαν σωστά τις προτεραιότητες της ζωής τους, γι’ αυτό ένιωθαν ότι οι πόνοι του Μαρτυρίου «μάλλον οικειούσι αυτούς τω Δεσπότη», δηλαδή φέρνουν αυτούς πιο κοντά στο Θεό. Επειδή ζούσαν το αιώνιο κέρδος της ψυχής, τη ζεστή και ολοφώτεινη αγκαλιά του Θεού, δεν λιποψύχησαν μέσα στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας. Φαίνεται ότι προσεύχονταν να συνεχισθεί η εμπειρία της γλυκύτητος της κοινωνίας με τον Κύριο μας σε όλη την αιωνιότητα.
Η φωνή των 40 μαρτύρων «Δριμύς ο χειμών, γλυκύς ο Παράδεισος» είναι ανάγκη να ηχήσει σε κάθε μια ελληνική ψυχή, που βιώνει τα δεινά μιας κρίσης που δεν είναι τίποτε άλλο παρά κρίση προσανατολισμού. Επί χρόνια πολλά το βλέμμα μας περιφερόταν δεξιά και αριστερά στα δευτερεύοντα θέματα της ψυχής και ξεχνούσαμε τον μεγαλύτερο πόθο της καρδιάς μας, που είναι ο πόθος του Θεού. Διάχυτη ήταν η νοοτροπία ότι δεν προλαβαίνουμε να σκεφθούμε και να ασχοληθούμε με τα του Θεού, επειδή πνιγόμασταν από πλήθος εργασίες κ’ υποχρεώσεις που νομίζαμε ότι είναι απολύτως αναγκαίες. «Υπάρχει όμως χειρότερο για τον άνθρωπο από το να θεωρεί κάτι άλλο και επείγον από τα πράγματα του Θεού;»
Έστω και τώρα μπορούμε με τις πρεσβείες και το παράδειγμα των αγίων Τεσσαράκοντα να μετατρέψουμε την κρίση σε κρίση συνειδήσεως, ώστε να προσανατολισθούμε…. προς Ανατολάς, προς το λαμπρό εκείνο πρωινό που θα ανατείλει η ημέρα του Κυρίου, η θεία μακαριότητα και ωραιότητα του Παραδείσου. Το παν δεν είναι απλώς να ζούμε αλλά να ξέρουμε γιατί ζούμε.
Τέλος, ευχόμαστε ώστε όλοι μας είτε περάσουμε είτε όχι από την κατασκήνωση «Άγκυρα» όπου προστάτες είναι οι Άγιοι Τεσσαράκοντα, να εφαρμόσουμε την εντολή του Ιερού Χρυσοστόμου «Αλλήλους συνδιασώσατε» δηλαδή να βοηθάει ο ένας τον άλλο στην σωτηρία. Γένοιτο.
Ηλίας Σκόνδρας
Νά προσανατολιστούμε...Ναί ! ¨οσοι έχουν γεμάτο στομάχι μπορούν νά προτείνουν πολλά πραγματικά ωραία...Πότε οι οπαδοί τού Χριστού θα ακολουθήσουμε τόν ΆΓΙΟ Ιάκωβο τόν Αδελφόθεο ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θεωρεία ήταν και είναι εύκολη. Η πράξη απαιτεί θυσία. Σήμερα θυσία είναι μόνο στα λόγια. Ο καθένας είναι βολεμένος με το γήινο σήμερα. Δυστυχώς οι άγιοι και οι πράξεις τους δεν είναι πρότυπο στην ζωή μας. Ηκρίση θα συνεχίσει να υπάρχει όσο είμαστε συμβιβασμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια Ελλάδα που δεν είναι χριστιανική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε έλληνες που πιστεύουν όχι στον Χριστό αλλά στο κεράκι μπροστά στο εικόνισμα του Χριστού, δεν υπάρχει ελπίδα προσανατολισμού.
Ο ελληνισμός πιστεύει στο θεόσταλτο μάννα το εξ ουρανού. Όλα τα θέλει από το κράτος έτοιμα.
Κανένας μας δεν ξέρει γιατί ζει.
Δεν ελπίζω σε τίποτα απλά στωικά αναμένω οι άλλοι να με οδηγήσουν.
Όμως αυτοί οι άλλοι σήμερα δεν υπάρχουν.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Σκέτη απελπισία.
Ας αλλάξουμε ρότα για να υπάρξει ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ηλίσκος πάντα υπέροχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές σκέψεις, κακεντρεχές το πρώτο σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρει κανείς τα βαθύτερα όχι των σκέψεων αλλά έστω των πράξεων της καθημερινότητας του αδελφού;
w
Σπουδαίο σύνθημα, από την ζωή των 40 μαρτύρων του Χριστού, για μας, τα παιδιά του Χριστο,ύ στα δύσκολα του 2012.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ευχές και προτροπές ας γίνουν πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν!