Ο άνθρωπος που μπαίνει στο λειτουργικό χώρο είναι αυτός ο πονεμένος, ο φθαρμένος άνθρωπος και καθώς γίνεται αποδεκτός μέσα στην κοινότητα συντελείται μία αλλαγή. Ο άνθρωπος μπαίνει στη λειτουργία για να μη μείνει όπως είναι. Η λειτουργία είναι το φάρμακο της αθανασίας, γιατί με την αποδοχή της και τη κατάφαση της προς τον άνθρωπο και τον κόσμο αντιφάσκει στη φθορά του , τον αγιάζει, τον ανακαινίζει και τον αναφέρει στο δημιουργό του, τον μεταμορφώνει χωρίς να τον αλλοιώνει.
Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας
Πολύ σωστά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα ακούνε μερικοί που νομλιζουν ότι ο χώρος της εκκλησίας είναι χώρος καθαρών και αγίων.
Αργαστήριο Αγίων είναι και όχι καθαρών.
Μπράβο παπά μου.Ωραία το είπες!
Έτσι είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή