Ακροβασία - Στάχυς

Ακροβασία

Και να λοιπόν που πάλι έπεσε.

Κι ήταν οδυνηρή κι αυτή του η πτώση.

Όχι, καμιά μάχη δεν έγινε, κανένας δισταγμός,

ούτε καν μια του εχθρού καλοστημένη παγίδα.

Αβίαστα, χωρίς αιδώ γινήκαν όλα.

Σαν φουσκωμένο ορμητικό ποτάμι

που ξέφρενο τα πάντα κατακλύζει,

έτσι ξαφνικά το πάθος θέριεψε

κι έκαψε τους εύθραυστους τ’ αγώνα του βλαστούς.

Και τώρα, μια πένα στ’ ακροδάκτυλα κρατώντας,

μες από φθόγγους, ρήματα και στίχους,

το Θείο της ελευθερίας δώρημα

πασχίζει εναγωνίως  να ψηλαφήσει

ακροβατώντας και πολλάκις παραπαίοντας

στου αυτοσκοπού την ολέθρια πλάνη

ή στου ζητούμενου τη Θεία μακαριότητα.

 

Στάχυς