Λάζαρος - Αλεξανδρεύς

Λάζαρος

Κι αν έμεινε ανέγγιχτο απ’ τη φθορά το σώμα σου
και μόνο στην αναμονή ενός τετραημέρου θαύματος
δεν έμεινε ανέγγιχτη η ψυχή σου.

Λένε πως δεν εγέλασες ξανά
τα πάθια ενός Άδη δίχως Λυτρωτή
έχοντας λίγες ώρες μόνο δοκιμάσει.

Ίσως και να ναι αλήθεια·
η θέα του αιώνιου θανάτου
κάνει της Μέδουσας την κεφαλή
άθυρμα παιδικό να μοιάζει.

Ωστόσο εγώ αναρωτιέμαι
τι να ένιωθες
ένα Σάββατο μετά
-το Σάββατο του Πάσχα-
μαθαίνοντας ότι στη θέση σου
ο φίλος σου
απέναντι είχε περάσει.

Να τανε άραγε η καρδιά σου
σφιγμένη σαν των μαθητών;
Ή τάχα η πείρα της δικής σου επιστροφής
είχε την ύπαρξή σου κατακτήσει;

Αλεξανδρεύς