15 Μαΐου 2012, μνήμη Αγίου Ανδρέα ἐρημίτη πού ἀσκήτευσε στό ὄρος Καλάνα πάνω ἀπό τό Χαλκιόπουλο Βάλτου.
Ομιλούν: ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς και ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Χριστοφόρος Μυτιλήνης Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.
Ἀναστάσιε, ἐπειδή ἤμουν παρών στή Θεία Λειτουργία, ὁ σεβασμιώτατος στό τέλος εὐχαρίστησε τόν ἱεροκήρυκά μας... Ἔτσι ἀκριβῶς τό εἶπε. Ἄρα ἀνήκει στήν Αἰτωλοακαρνανία ὁ παπα-Χριστόφορος; Κάτι τέτοιο φαίνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Αγρίνιο όλοι θεωρούν τον π. Χριστόφορο δικό μας, αφού εδώ χειροτονήθηκε από τον μακαριστό Θεόκλητο και ανδρώθηκε ως ιεροκήρυκας. Σε όλους τους Ναούς έχει κηρύξει. Ο Αναστάσιος σωστά το γράφει ότι ανήκει αλλού, από δικός μας που ήταν τώρα είναι επισκέπτης. μακάρι να φρόντιζε ο Μητροπολίτης μας να ξαναγίνει δικός μας Ιεροκήρυκας όπως προ ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πατήρ Χριστόφορος είναι ΚΑΙ Αγρινιώτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Αναστάσιε, δεν είναι κ. Χριστοφόρος, αλλά π. Χριστοφόρος! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Λεωνίδα με τις περισπωμένες σου!!! Σε όλα τα blog γράφεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ 4.22 όταν προσαγορεύεις κάποιον κληρικό ως «πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη» ή «αιδεσιμώτατο πρεσβύτερο» κλπ προ του ονόματος δεν βάζεις π(ατήρ) αλλά κ(ύριος). Η διατύπωσή μου είναι σωστή. Η υπόδειξή σου λάθος. Αυτό επικρατεί στην εκκλησιαστική δεοντολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έπρεπε να γράψω π. Χριστοφόρος αν παρέλειπα τα προαναφερθέντα.