«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». Και δεν υπάρχει επί γης τόπος εστερημένος της παρουσίας του Θεού. Διότι εάν υπήρχε τοιούτος τόπος, ο Θεός δεν θα ήτο Θεός. Και τα ερείπια και οι ναοί οι οποίοι υπήρξαν και σήμερον εξηφανίσθησαν και κατεπόθησαν υπό της φθοράς η υπό της ανθρωπίνης παρεμβάσεως, ζουν εντός της φιλοστόργου αγκάλης του Θεού ως δώρα πολύτιμα και προσφοραί ευπρόσδεκτοι, θυμίαμα εις οσμήν ευωδίας πνευματικής, όπως άλλωστε ζουν και οι κεκοιμημένοι ομογενείς μας, ως τέκνα Του γνήσια, τιμώντα τον Πατέρα των. Πρέπει δε να έχουμε πάντοτε εις τον νουν μας ότι εις το τέλος επί τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψει και πάσα γλώσσα εξομολογήσεται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός» (Φιλιπ. β , 10-11) και τοιουτοτρόπως, εν τη μελλούση δόξη, τα πάντα θα αποκατασταθούν δεδοξασμένα και κατηγλαϊσμένα με άπλετον φως, όταν θα συναχθούν εκ βορρά και δυσμών και εώας τα τέκνα τα ηγαπημένα του Θεού.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου