Τάνγκο
Χρειάστηκε πολλές φορές
μαζί μου ως τώρα να παλέψεις
με την λεπτότητα κινήσεων
ενός μεγάλου χορευτή.
Ένα πολλοστημόριο
της δύναμής σου εξασκώντας
προσέχοντας
να μην συντρίψεις τις δυνάμεις μου
να μην τσακίσεις το είναι μου
μα πιότερο
να μην πληγώσεις
της ελευθερίας μου το κέντρο.
Ήταν δύσκολος ο αγώνας Σου
μαζί μου, Κύριε
ήτανε που υπέτασσες την παντοδυναμία Σου
στης χοϊκής μου αντοχής το μέτρο
ήτανε που υπέτασσες τη δικαιοσύνη
στης αγάπης Σου το κράτος.
Αλεξανδρεύς
Εξαιρετικός για ακόμα μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο.
πολύ ωραία ιδέα , πολύ παρήγορο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία στροφή υποδηλώνει όλο το μεγαλείο της εν άκρα ταπεινώσει θεοποιού σαρκώσεως του Κυρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙφινόης
Μεγαλείο ποιητικού λόγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό πού το ξεκίνησε και σε ποιο κορύφωμα πνευματικό το κατέληξε.
Ωραίο το ποιηματάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΤΈΛΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟΠΝΕΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ!
ΥΠΕΡΟΧΟ1
Θεσπέσιο. Με την δεύτερη ανάγνωση το απόλαυσα καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο ως στοχαστικό επίτευγμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκρύβει όμως μέσα του έναν εγωκεντρισμό
που δεν μου αρέσει...
Πού ακριβώς είδες τον εγωκεντρισμό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι ο ποιητής παρουσιάζει την πάλη του παντοδύναμου Θεού να σώσει το πλάσμα του χωρίς όμως να καταργήσει την ελευθερία του πλάσματος. Όλα αυτά για το ότι ο Κύριος συμμετριάζεται τω ανθρώπω τα λένε οι Πατέρες, τα λένε οι ύμνοι της εκκλησίας αποτελούν εν πάσι περιπτώσι κοινό τόπο. Μάλλον ο αδελφός δεν το κατάλαβε και γράφει όσα γράφει. Καλό Δεκαπενταύγουστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Θείες προτροπές κάθε φορά που υπάρχει κλίση προς το κακό.Η μάχη με τον εαυτόν μας,με το αυτεξούσιο που κλίνει πότε από τη μιά και πότε από την άλλη.Ωραία μηνύματα ειν αυτά,που για να τα ανακαλύπτεις σημαίνει πως μαθαίνεις να ανακαλύπτεις τον εαυτόν σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτω τα κουλά σας
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό την ΨΥΧΗ του Αλεξανδρέα!
;-(
Το ποίημα ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΜΟΝΟΝ να κρίνετε.
Όχι την ψυχή του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ποιητή.
Να πάτε να πλύνετε ΠΡΩΤΑ το στοματάκι σας με αγιασμό και ΜΕΤΑ, να τολμήσετε να πιάσετε το όνομα του Αλεξανδρέα, στο στόμα σας, ΚΑΚΕΝΤΡΕΧΩΣ, ορίστε μας!
;-(