Πέντε μύθοι γύρω ἀπό τό «γάμο» ἀτόμων ἴδιου φύλου - Janice Shaw Crouse

Ὁμοφυλοφιλία:  Μιά μάστιγα γιά τή δῆθεν Χριστιανική Δύση (ΙΙ)
Πέντε μύθοι γύρω  ἀπό τό «γάμο» ἀτόμων ἴδιου φύλου (Β)  

     Μύθος 3ος. Κάθε ἕνωση ἀνθρώπων, τῶν ὁμοφυλόφιλων περιλαμβανομένων, μπορεῖ νά ἀναλάβει ὑπεύθυνα ἀγωγή παιδιῶν μέ εὐεργετικά γιά τήν κοινωνία ἀποτελέσματα.Λένε, δηλαδή, ὅτι μέ τήν ἀπονομή τοῦ στάτους τῶν ἐγγάμων, ὁποιαδήποτε ἕνωση ἀτόμων, χωρίς περιορισμούς φύλου, κτλ., μπορεῖ νά ἀναδειχθεῖ μονάδα ὠφέλιμη στήν κοινωνία στόν τομέα τῆς ἀγωγῆς. Οἱ εἰδικές ἔρευνες, ἐν τούτοις, δείχνουν τό ἀντίθετο. Τό ἐπιστημονικό μήνυμά τους εἶναι σαφές: τό παντρεμένο ζευγάρι, ἡ οἰκογένεια μέ μαμά καί μπαμπά, εἶναι τό ἄριστο γιά τά παιδιά, σέ σύγκριση μέ κάθε ἄλλο “οἰκογενειακό” κατασκεύασμα. Οἱ ὅποιες ἐπινοήσεις οἰκογενειῶν, χωρίς μιά μαμά καί ἕνα μπαμπά παντρεμένους, ἔχουν ἀποτύχει οἰκτρά· τό διακύβευμα πάντοτε ἦταν ἡ εὐτυχία καί τό μέλλον τῶν παιδιῶν. Ἤδη τά παιδιά μας ἀπειλοῦνται ἀπό τήν αὔξηση τῶν ἐλεύθερων συμβιώσεων καί τήν περιθωριοποίηση τοῦ γάμου. Ἄν σ’ αὐτά προσθέσουμε καί τό “γάμο” ἀτόμων τοῦ αὐτοῦ φύλου, στραγγαλίζουμε ἱερά δικαιώματά τους. Τά ντοκουμέντα εἶναι συντριπτικά: παιδιά μεγαλωμένα σέ κατασκευασμένες “οἰκογένειες”, διαφορετικές ἀπό ἐκείνες πού ξέρουμε, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο στό: α) νά ἔχουν κακές ἐπιδόσεις στό σχολεῖο καί προβλήματα ὑγείας· νά εἶναι ἐκτεθειμένα σέ ἐμπειρίες ναρκωτικῶν ἤ καί ἀλκοόλ· β) νά ἐμφανίζουν πρόωρη καί ἀνώριμη σεξουαλική δραστηριότητα ἐκτεθειμένα σέ κινδύνους μόλυνσης ἀπό ἀσθένειες μεταδιδόμενες σεξουαλικῶς, ἄκαιρων ἐγκυμοσυνῶν καί ἐκτρώσεων. 
     Μύθος 4ος. Ὁ “γάμος” ὁμοφυλοφίλων εἶναι ἐλεύθερη ἐπιλογή συνειδησιακή καί θρησκευτική. 
     Αὐτός εἶναι ὁ πιό ἀστήρικτος ἀλλά καί ὕπουλος μύθος. Ἕνας τέτοιος “γάμος” συγκρούεται μέ βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν, Ἰουδαίων καί Μουσουλμάνων πολιτῶν, οἱ ὁποῖες ἀπορρέουν ἀπό βασικές ἀρχές τῶν θρησκειῶν αὐτῶν. Γιά τό ξερίζωμά τους οἱ ἀκτιβιστές ὁμοφυλόφιλοι ἐργάζονται μέ πάθος νά προωθήσουν τήν ἀτζέντα τους στά σχολεῖα εἰσάγοντας εἰδικά μαθήματα. Στόχος τους ἡ σταδιακή ἀλλοίωση τῆς κοινῆς γνώμης μέ τήν καλλιέργεια τῆς ἰδέας ὅτι ἡ ἀντίθεση πρός τήν ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μισαλλοδοξία καί κακότητα. Τελικός στόχος, ἡ ἀναμόρφωση τοῦ νομικοῦ πλαισίου γιά τό γάμο. Περνᾶνε ἔτσι νόμοι, πού ἐπιβάλλουν σέ ἐλεύθερους ἐπαγγελματίες καί δημοσίους ὑπαλλήλους νά ἀποδέχονται σιωπηλά, κατά τίς συναλλαγές τους μέ πολίτες, ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν προσκρούει στό ἦθος καμιᾶς θρησκείας. 
     Στήν πραγματικότητα, ἡ θέσπιση τοῦ “γάμου” ὁμοφυλοφίλων, ὄχι μόνο δέν ἐναρμονίζεται μέ τή θρησκευτική συνείδηση, ἀλλά τουναντίον γίνεται μοχλός ἀνατροπῆς θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καί ἐκδίωξης τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπό τίς κοινωνικές ὑπηρεσίες. Ἕνα πρόσφατο παράδειγμα: Στή Μασσαχουσέττη καί τήν Περιφέρεια τῆς Κολούμπια ἀπαγορεύτηκε ἡ λειτουργία καθολικῶν γραφείων υἱοθεσιῶν, μέ τό σκεπτικό ὅτι ἡ ἠθική στάση τους δέ συνάδει πρός τήν ἀτζέντα τῶν ὁμοφυλόφιλων, τή δυνατότητα, δηλαδή, υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ζευγάρια τοῦ αὐτοῦ φύλου. Γιά τή ριζοσπαστική πολιτική τους εἶναι προτιμότερο νά μένουν τά παιδιά ὀρφανά, παρά νά βρίσκουν οἰκογενειακή στέγη μέσω χριστιανικῶν γραφείων! 
     Μύθος 5ος. Ὁ “γάμος” ἀτόμων ἴδιου φύλου εἶναι τό ἴδιο πράγμα μέ τό γάμο ἑτερόφυλου ζευγαριοῦ. 
     Αὐτός ὁ μύθος ἀπέχει παρασάγγες ἀπό τήν ἀλήθεια. Στήν πραγματικότητα, οἱ ὁμοφυλοφιλικές ἑνώσεις εἶναι βραχύβιες· πολλοί ἀπό τούς ὁμοφυλοφιλικούς “γάμους” στή Μασσαχουσέττη διαλύονται ἀμέσως μετά τή σύστασή τους. Ἐξ ἄλλου, οἱ κίνδυνοι γιά τήν ὑγεία, πού σχετίζονται μέ τίς ὁμοφυλοσεξουαλικές πράξεις, εἶναι ἁπτές πραγματικότητες, ἀδιάσειστα βεβαιωμένες στά Νοσοκομεῖα. Ἄς μή στρουθοκαμηλίζουμε: τό ὁμοφυλοφιλικό σέξ εἶναι βλαβερό καί καταστροφικό γιά τό ἀνθρώπινο σῶμα. Οἱ νόσοι ἀπό τούς ἰούς HIV (AIDS) καί HPV πλήττουν σάν ἐπιδημίες τίς ὁμάδες ὁμοφυλόφιλων ἀνδρῶν. Ἡ ἐνδοοικιακή βία, ἐξ ἄλλου, εἶναι φαινόμενο πού ἐμφανίζεται μέ διπλάσια συχνότητα στά ὁμόφυλα ζευγάρια ἀπ’ ὅ,τι στά ἑτερόφυλα. 
     Καί βέβαια, εἶναι αὐτονόητο ὅτι μέ μιά νομική ἕνωση δύο ἄνδρες ἤ δύο γυναῖκες δέν ἀποκτοῦν τή δυνατότητα νά ἑνωθοῦν “εἰς σάρκα μία”. Αὐτό εἶναι φυσιολογικά ἀδύνατο. Οὔτε μιά νομική διαδικασία μπορεῖ νά δώσει ἱερότητα στήν ὁποιαδήποτε ἕνωση. Τοὐναντίον, αὐτή ἡ διαδικασία χωρισμένη ἀπό τή φυσιολογική τάξη, θά δημιουργήσει σύγχυση ἀπαξιωτική γιά τήν ἀξία τοῦ γάμου. Γενικά, οἱ κυβερνήσεις μέ τούς νόμους θεσμοθετοῦν κανόνες, μέ βάση τούς ὁποίους μετρᾶμε καί ἀξιολογοῦμε τά πράγματα. Ἡ θεσμοθέτηση μιᾶς κίβδηλης ἕνωσης ὡς ἰσότιμης μέ τό γάμο ἰσοδυναμεῖ μέ διαστροφή τοῦ ἴδιου τοῦ κανόνα. Ἄν ἡ κυβέρνηση στή χώρα μας νομοθετήσει τό “γάμο” ὁμοφυλοφίλων, αὐτό θά σημαίνει πλήρη καί ἀμετάκλητη ἀπαξίωση τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου. Ὁ γάμος πιά δέ θά ἔχει οὔτε νόημα οὔτε κῦρος. Μιά τέτοια κυβερνητική ἀπόφαση θά ἔλθει σέ πλήρη ἀναντιστοιχία πρός τά δεδομένα τῶν κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, πού ἔχουν κατασταλάξει στά ἑξῆς: Ὑπάρχει ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ: α) μιᾶς οἰκογένειας, πού δημιουργεῖται καί ἐπικυρώνεται ἀπό τήν κοινωνία, ὅταν ἕνας ἄντρας καί μία γυναίκα δεσμεύονται ἐπίσημα μέ ὑποσχέσεις ἀμοιβαίας ἀφοσίωσης καί χτίζουν μιά συνεκτική μονάδα, καί β) μιᾶς συγκατοίκησης δύο ἤ περισσότερων τυχαίων ἀτόμων, πού λένε ὅτι συγκροτοῦν ἕνα σπιτικό, περιφρονώντας καίριους ἠθικούς κώδικες καί καθιστώντας κενά νοήματος ἀξίες καί θεσμούς, αὐτά τά ἴδια τά διαχρονικά θεμέλια τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας. 
     Ἐπιμύθιο. 
     Ἐν κατακλείδι, θά λέγαμε ὅτι αὐτό τό κοινωνικό πρόβλημα χαρακτηρίζει μιά κρίσιμη καμπή γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, ὄχι μόνο γι’ αὐτό τό ἔθνος. Αὐτό πού ἐπιδιώκουν οἱ ἀκτιβιστές τῆς ὁμοφυλοφιλίας δέν εἶναι μιά ἐπουσιώδης προσθήκη στό νόμο. Εἶναι μιά ριζική ἀλλοίωση τοῦ θεμελιώδους θεσμοῦ πάνω στόν ὁποῖο βασίζεται ἡ κοινωνία. Τό ἐρώτημα προβάλλει ἀμείλικτο: Θά προστατεύσουμε τό γάμο ὡς θεσμό καθοριστικῆς σημασίας γιά τήν προστασία μητέρων καί παιδιῶν ἤ θά συνταχθοῦμε μέ τίς δυνάμεις ἐκεῖνες πού διακηρύσσουν ὅτι δέν ὑπάρχουν εὐθύνες οὔτε ἀμοιβαῖες ὑποχρεώσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί ὅτι καθένας μπορεῖ νά συμπεριφέρεται σεξουαλικά ὅπως θέλει, χωρίς νά τόν νοιάζει ἄν οἱ πράξεις του βλάπτουν τήν κοινωνία, εἰδικά τά παιδιά, καί ὑπονομεύουν τήν κοινωνική εὐρωστία;

Janice Shaw Crouse  

Πηγή: Ελεύθερη Πληροφόρηση