Ὅταν ἔρθει ἡ χάρις ξεχνᾶς καὶ τὶς θλίψεις καὶ τὰ βάσανα, χαλάλι νὰ γίνουν ὅλα. Ὅταν ἔρθει ἡ λύπη, ξεχνᾶς τὴ χάρη καὶ λές, ἀμάν, ὁ Θεὸς μ᾿ ἐγκατέλειψε, οὔτε νὰ προσευχηθῶ τίποτε, πάει, ὁ Θεὸς μ᾿ ἐγκατέλειψε, τρόπον τινά, μ᾿ ἔχει γιὰ τὴν κόλαση. Ὅταν γυρίσεις ἀπ᾿ τὴν ἄλλη πλευρά, ξεχνᾶς τὰ πρῶτα· γυρίζεις στὰ πρῶτα, ξεχνᾶς τὰ δεύτερα. Ἔτσι εἶναι. Ἔ, αὐτό, γυμνάζεται ὁ ἄνθρωπος στὴν ταπείνωση. «Οὐχὶ ἐγώ, ἀλλὰ ἡ χάρις ἡ σὺν ἐμοί», ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Ἀπόστολος (Κορ. 15, 10). Γυμνάζεται ὁ ἄνθρωπος στὴν ταπείνωση.
Γέρων Εφραΐμ Κατουνακιώτης
Αυτό και αν είναι εμπειρία........
ΑπάντησηΔιαγραφή