Η εορτή των Τριών Ιεραρχών στο Πανεπιστήμιο Πατρών με ομιλητή τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο

 Με την δέουσα λαμπρότητα εορτάσθη στο Πανεπιστήμιο Πατρών η εορτή των Τριών μεγάλων Φωστήρων και Διδασκάλων της Οικουμένης, Αγίων Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ο Σεβασμιώτατος εχοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών του Πανεπιστημίου, στον οποίο συμμετείχαν πλήθος Καθηγητών και Φοιτητών αλλά και πλήθος Λαού από την Πάτρα.

Ο Σεβασμιώτατος προεχείρισε Αρχιμανδρίτην τον ευλαβέστατον π. Ανδρέα Σπυρόπουλο, ο οποίος επί σειρά ετών υπηρέτησε ως Εφημέριος στον Πανεπιστημιακό Ναό και ο οποίος παρά την ηλικία του συνεχίζει να προσφέρη τις υπηρεσίες του στον Ιερό Ναό.

Νέος Εφημέριος στον Ιερό Πανεπιστημιακό Ναό, ορίσθη από τον Σεβασμιώτατο ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Πέτρος Μποζίνης.

Μετά τον Εσπερινό πραγματοποιήθηκε ο επίσημος εορτασμός των Τριών Ιεραρχών στην μεγάλη αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου, όπου ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος με θέμα:

«Η κατά κόσμον γνώση και η κατά Θεόν σοφία».

Τον Σεβασμιώτατο προσεφώνησε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου κ. Γεώργιος Παναγιωτάκης, ο οποίος αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Ιεράρχου με θερμά λόγια και εξήρε τον ρόλο της τοπικής Εκκλησίας στην κοινωνία μας. Επίσης τον ευχαρίστησε για την αποδοχή της προσκλήσεως να εκφωνήση τον πανηγυρικό της ημέρας κατά τον λαμπρό εορτασμό της μνήμης των Τριών Ιεραρχών, στο Πανεπιστήμιο.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον κ. Πρύτανη, τους Αντιπρυτάνεις, τους Ελλογιμοτάτους Καθηγητάς και τους Φοιτητάς για την τιμή που του έκαναν να μιλήση κατά την μεγάλη ημέρα της Ορθοδοξίας και των Ελληνικών Γραμμάτων και της Παιδείας, μέσα στον ναό του πνεύματος, που φέρει ως έμβλημά του την εικόνα του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου και τον χιαστό σταυρό του.

Εν συνεχεία ανεφέρθη

α) Στην κοσμική γνώση, η οποία «όρος της φύσεως εστί» (Ισαάκ ο Σύρος), αποκτημένη δια των αισθήσεων και της μελέτης, τυγχάνουσα σχετική και τρεπτή, ως ενασχολουμένη με τρεπτά πράγματα.

β) Στην κατά Θεόν γνώση, η οποία «άνωθεν εστί κατερχομένη» (Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος), κινουμένη στο επίπεδο του ακτίστου και αποκαλυπτομένη εις τον άνθρωπον κατόπιν μυστικής, εσωτερικής πνευματικής διεργασίας. Είναι απόλυτη και όχι τρεπτή και η διαδικασία για την απόκτησή της είναι ατέρμονη. Όποιος κατέχει την κατά Θεόν γνώση και σοφία «δύναται πετασθήναι εν ταις χώραις των ασωμάτων πτέρυξι και άψασθαι του βάθους της θαλάσσης της αναφούς... Τότε αι αισθήσεις αι έσω εξυπνίζονται προς εργασίαν του πνεύματος κατά την τάξιν την γινομένην εν εκείνη τη διαγωγή της αθανασίας και της αφθαρσίας...» (Ισαάκ ο Σύρος).

γ) Στη σχέση μεταξύ κοσμικής και θείας γνώσεως, τονίσας ότι και τα δύο είδη γνώσεως είναι καλά και ωφέλιμα, αλλ’ όχι ισάξια και εξ ίσου απαραίτητα. Το πρόβλημα ευρίσκεται στο ότι πολλάκις ο άνθρωπος απολυτοποιεί τις δικές του δυνάμεις και εξορίζει από την ζωή του τον Θεό. Τότε το κάθε επιστημονικό επίτευγμα καταντά επικίνδυνο, αφού τυγχάνει τοις πάσι γνωστόν, ότι «πάσα επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής πανουργία, ου σοφία φαίνεται» (Πλατ. Μενέξ. 246e).

Η πρώτη, η κοσμική γνώση, από μόνη της «άγονός τε και στείρα τυγχάνει» αφού είναι «αεί ωδινούσα και μηδέποτε ζωογονούσα τω τόκω» (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης).

Συνδυαζομένη με την εξ αποκαλύψεως αλήθεια βοηθάει τον άνθρωπο, αφού τίθεται στην υπηρεσία πλέον της σωτηρίας. Αυτό συνέβη στη ζωή των Αγίων Τριών Φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητος, των Αγίων Τριών Ιεραρχών.

δ) Στην προσέγγιση της κοσμικής, αλλά και της θείας γνώσεως.

Η πρώτη προσεγγίζεται με την μελέτη και την επιστήμη. Χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις πειραματισμός μέσω ειδικών οργάνων.

Η δεύτερη προσεγγίζεται επίσης μέσω κάποιων ειδικών λεπτών πνευματικών οργάνων, όπως είναι η ταπείνωση και η καθαρότητα της καρδίας.

ε) Στο ποιός είναι ο αληθινός επιστήμων. Είναι εκείνος ο οποίος βλέπει την επιστήμη και την έρευνα ως κλίμακα θεώσεως.

Μαθαίνει μέσα από το επιστημονικό έργο και επιτυγχάνει την ταπείνωση.

Γίνεται μέσα από την επιστήμη συνεργός Θεού.

·  Βλέπει τον άνθρωπο όχι ως πειραματόζωο αλλ’ «ως Θεόν κεκελευσμένον» (Μ. Βασίλειος) και ως «ζώον θεούμενον» (Γρηγόριος Νύσσης) και ως «μικτόν προσκυνητήν» (Γρηγόριος ο Θεολόγος). Έχει γνώση της σχετικότητος και μικρότητός του και αρνείται να υπηρετήση την αλλαζονεία, την φιλαυτία, την χρησιμοθηρία, τον επαγγελματισμό και την απανθρωπία.

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχαι κατέληξε ο Σεβασμιώτατος ήταν πανεπιστήμονες. Όμως πάνω από όλα ήταν Άγιοι. Δυστυχώς σήμερα τα παιδιά μας, ο κόσμος γενικώτερα τους γνωρίζει, ως φιλοσόφους, ως ρήτορες, ως γνώστες της Ελληνικής παιδείας και όχι ως Αγίους.

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχαι είχαν οράματα. Η παιδεία σήμερα άρα γε έχει οράματα;

·  Τέλος ευχήθηκε από καρδίας τα δέοντα στον Πρύτανη και τους Ελλογιμωτάτους κ.κ. Καθηγητάς, στους Φοιτητάς και σε όλο το πολυπληθές ακροατήριο φωτισμόν και σύνεσιν εν πάσι δια πρεσβειών των Αγίων Τριών Ιεραρχών.

Μετά την ομιλία του Σεβασμιωτάτου τιμήθηκαν οι αποχωρήσαντες Καθηγηταί μέσα σε κλίμα συγκινησιακά φορτισμένο.

Τέλος, παρουσιάστηκε θαυμάσιο, επίκαιρο μουσικό πρόγραμμα, από την χορωδία της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης Πατρών.

Ο Πρύτανης κ. Γεώργιος Παναγιωτάκης

Η Χορωδία της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης Πατρών

Η Χοράρχης της Χ.Φ.Δ. Πατρών κ. Ρεγγίνα Αραβαντινού με τον Πρύτανη κ. Παναγιωτάκη

 Οι αποχωρίσαντες Καθηγητές του Πανεπιστημίου Πατρών

 Η Χορωδία της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης Πατρών

Οι Θεολόγοι Καθηγητές κ. Παναγιώτης Παπαθεοδώρου και κ. Χρήστος Τσούβαλης

Ο Ηγούμενος της Μονής Ομπλού π. Νεκτάριος Κωτσάκης και ο π. Παναγιώτης Θωμάς

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Οι: π. Ιωάννης Μπαρούσης, Καθηγητής Πέτρος Περσεφόνης, π. Πέτρος Μποζίνης

Ηλίας Σκόνδρας, Δήμητρα Κόρδα-Κωτσάκη, Χρήστος Μπαλάσκας

Γεώργιος Καραγεωργόπουλος, π. Αμβρόσιος Γκουρβέλος,  Πέτρος Περσεφόνης, Ηλίας Σκόνδρας

Ηλίας Σκόνδρας, Αλέξανδρος Κολλιόπουλος

Γεώργιος Καραγεωργόπουλος, Ρεγγίνα Αραβαντινού, Ηλίας Σκόνδρας

Η κ. Ευγενία Σερέτη-Πατσού η camerawoman του «Λύχνου»