Η αγάπη μας δεν πρέπει να εξαντλείται σ’ ένα στιγμιαίο οίκτο ή μία συμπάθεια στον πάσχοντα. Για να έχει γνησιότητα και βάθος πρέπει να αγαπάμε «ως εαυτόν», δηλ. όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Αυτό δεν μας αφήνει περιθώρια για έκφραση επιφανειακής και επίπλαστης αγάπης. Όποιος αγαπά τον αδελφό του πρέπει να τον αγαπά όπως τον εαυτό του.
Η αγάπη είναι η νέα εντολή του Θεού και το γνώρισμα του ανθρώπου του καινούργιου κόσμου του Θεού. Η Βασιλεία του Θεού δεν έχει θεωρητικό, αλλά πρακτικό περιεχόμενο και θεμέλιό της είναι η αγάπη. Μία αγάπη που ξεπερνά κάθε είδους όρια, γιατί η εκδήλωση της έχει ως αντικείμενο της τον Θεό.
Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας
Σωστά τα λες πάτερ αλλά πάνω από τον εαυτό μας δεν μπορεί να μπει κανένας άλλος. Αυτό είναι το πρόβλημα πολλών εποχών. Το Ευαγγέλιο καλά τα γράφει αλλά λίγοι το κάνουν πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρό και περιεκτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθως σε μικρά μπουκαλάκια μπαίνουν τα καλύτερα αρώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό Πάτερ Γερασιμάγγελε.
Την ευχή σας.
Κ.Λ
Όποιος αγαπάει τον εαυτό του πραγματικά,ως εικόνα και ομοίωσιν του Θεού μας, αγαπάει και τον αδελφό του,τον πλησίον του ως εαυτόν. Οποιος όμως δε σεβεται τον εαυτό του,δεν αγαπά ούτε σέβεται τον αλλο. Κ δεν εννοώ την εγωπάθεια. .,στην οποία φτανουμε πολλες φορες
ΑπάντησηΔιαγραφή