Ονομάζομαι Νικόλαος Καραμάνης είμαι ελευθεροεπαγγελματίας Πυρηνικός ιατρός στον Πύργο και το εργαστήριο μου συστεγάζεται με το Μικροβιολογικό εργαστήριο της συζύγου μου Χριστίνας Χαριτίδου.
Μετά από 6 έτη σπουδών και 5 έτη εξειδίκευσης αποφασίσαμε προ δεκαετίας να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας ως μάχιμοι εργαστηριακοί ιατροί της επαρχίας φέρνοντας για πρώτη φορά στον τόπο καταγωγής μου κάποιες από τις εφαρμογές της Πυρηνικής ιατρικής. Φυσικά συνεργαστήκαμε με όλα τα ταμεία όπως έκαναν όλοι οι συνάδελφοι και καταφέραμε, με πάνω από δέκα ώρες εργασίας και των δυο καθημερινά, να ξεχρεώσουμε τα μεγάλα ποσά που χρειάστηκε να επενδύσουμε για να στηθεί ένα τέτοιο εργαστήριο .
Παράλληλα μεγαλώνουμε τα επτά παιδιά μας ενώ η σύζυγος μου προ πενταετίας ολοκλήρωσε και τη διδακτορική της διατριβή, ούσα έγκυος στο έκτο παιδί μας. Με όλα αυτά τα βάρη αγωνιζόμαστε εντίμως και συμφωνά με τον Ιπποκρατικό μας όρκο να επιβιώσουμε προσφέροντας και στο λαό του τόπου μας τους καρπούς των σπουδών μας.
Έτσι φτάσαμε στο τέλος του 2011, οπότε παρά την αυξημένη ροή ασθενών στο εργαστήριο μας βρεθήκαμε να χρωστάμε στις εταιρείες που μας προμηθεύουν, χρηματικά ποσά που για να τα εξοφλήσουμε θα έπρεπε να πουλήσουμε και το σπίτι μας και το ιατρείο μας ή να μας τα κατασχέσουν και να πληρώνουμε ενοίκια στις εταιρείες. Επιπλέον οι προμηθεύτριες εταιρείες μας διαμηνύουν πλεον ότι δεν μπορούν να μας στέλνουν υλικά αν δεν τους πληρώνουμε .
Πέστε μου πώς να εξηγήσω στους ασθενείς μου που βλέπουν γεμάτη την αίθουσα αναμονής ότι αδυνατούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε;
Πέστε μου πώς μπορώ να μειώσω το κόστος λειτουργίας όταν δεν μπορούμε λόγω φόρτου εργασίας, να μειώσουμε το προσωπικό μας;
Πέστε μου πώς μπορώ να πω στις παρασκευάστριες για μείωση ωραρίου και μισθού ή για απολύσεις, όταν η καθεμιά από αυτές συντηρεί την πυρόπληκτη, σεισμόπληκτη ή άνεργη οικογένεια της;
Πέστε μου πώς αυτό το ιατρείο θα συνεχίσει να τρέφει 22 στόματα; Mε τα απλήρωτα παραπεμπτικά ;;;
Εμείς επενδύσαμε σε σπουδές, σε κόπο, σε καθημερινή Ιατρική ευθύνη,σε χρόνο και σε χρήμα, και τις επενδύσεις αυτές τις θέσαμε μέσω των ταμείων στην υπηρεσία των ασφαλισμένων και τώρα τα ίδια τα ταμεία τις εξανέμισαν, τις εξαφάνισαν, τις εξευτέλισαν και μαζί με αυτές εξευτέλισαν την αξιοπρέπειά μας, εξαφάνισαν τα όνειρα μας και εξανέμισαν τις ελπίδες τις δικές μας και των ασφαλισμένων για μια αξιοπρεπή ιατρική φροντίδα .
Με αυτή την τακτική σας θα καταφέρετε να στερήσετε από τους ασφαλισμένους το γιατρό τους . Τη θεραπευτική αυτή σχέση του ανθρώπου τη μετατρέπετε σε «ΔΕΙΓΜΑ» που θα εξετάζεται (από ποιον;) και θα παίρνει απαντήσεις-αριθμούς…
Ήδη οι ασφαλισμένοι βιώνουν την απαξίωση της περίθαλψης τους από τα ταμεία τους, καθώς ιατρική φροντίδα χωρίς γιατρούς δεν γίνεται.
Φαίνεται ότι σας αρκεί η μείωση του κόστους . Το τίμημα όμως είναι η ακύρωση της ίδιας της αποστολής σας..
Λυπούμαστε για την επιλογή σας .
Εμείς επιλέγουμε να σταθούμε δίπλα στον ανθρώπινο πόνο πιστοί, στον Ιπποκρατικό μας όρκο και αξιοπρεπείς απέναντι στους ασθενείς μας και τα παιδιά μας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Δ. ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ – ΧΡΙΣΤΙΝΑ Λ.ΧΑΡΙΤΙΔΟΥ
ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
(υπερπολύτεκνοι γονείς)
Πηγή: Ιατρικός Σύλλογος Αρκαδίας
Δεν νιώθω έκπληξη. Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα. Τους καρπούς της Ελλάδας για τα παιδιά της τους γεύομαι και εγώ. Μόνη ελπίδα…. Οπουδήποτε αλλού εκτός Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατοικώ σε νησί του Αιγαίου οι απέναντι περνούν καλύτερα. Είναι μια λύση και αυτό. Τουλάχιστον θα υπάρχει ο επιούσιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς , το Κράτος μας έχει καταστεί αναξιόπιστο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σέβεται τους πολίτες και δεν πληρώνει τα χρέη του .
Τι επιθυμούν δηλαδή οι κυβερνώντες ;
Να σταματήσουμε να ελπίζουμε για το Μέλλον ,αφού μας έχουν υπονομεύσει το Παρόν ;
Η Ελλάδα έγινε Κρόνος. Να γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες στον ΟΗΕ για την αλλαγή του ονόματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι επιστολή απελπισίας από εντίμους επιστήμονες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγικό ότι δεν είναι οι μόνοι.
Που καταντήσαμε έτσι βρε παιδιά;
Δεν μου προξενεί καμία αίσθηση αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είμαι σε χειρότερη κατάσταση.Χιλιάδες οικογένειες είναι σε αυτή την κατάσταση.
Δυστυχώς.
Συμπάσχουμε πράγματι με όλα αυτά τα προβλήματα.Τα βλέπουμε και στις εφημερίες στα Νοσοκομεία.Ελλείψεις ..ελλείψεις μέσα στα εργαστήρια του πόνου. Ενθαρρυντικό πάντως το γεγονός που κάποιοι συμπολίτες μας εξακολουθούν να παλεύουν παρ όλες τις αντιξοότητες και προσμένουν ένα καλύτερο αύριο.Καμιά φορά κάποιες καταστάσεις δεν αλλάζουν,πρέπει να τις περάσει κανείς.Αλλά εν καιρω διαπιστώνει ότι αυτές οι ίδιες οι καταστάσεις άλλαξαν το ''είναι''μας.Ας μην απογοητευόμαστε!-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απελπισία πόνου. Μετά από θυσίες και διακονία στον πάσχοντα συνάνθρωπο φτάνει η καταστροφή. Είναι οι εποχές δύσκολες και θα πρέπει και οι συνεργάτες σας να σφίξουν μαζί με σας το ζωνάρι. Η κρίση η οικονομική πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η μόνη πραγματική ρεαλιστική λύση είναι η μείωση των μισθών. Διαφορετικά θα εκλείψουν και τα λίγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γενικό το φαινόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λέξη υπομονή για ένα καλύτερο αύριο δεν δίνει δίναμυ σε αυτόν που πονά.
Τι να πω! Και εγώ στην οικογένεια μου ζω παρόμοιο γεγονός. Είμαι αναγκασμένος να σταματήσω τις σπουδές των παιδιών μου. Τα αποθέματα τελειώνουν. Δεν υπάρχει ελπίδα.
Και τα χειρότερα δεν ήλθαν ακόμα. Είναι δίσεκτα τα χρόνια που μας έφτασαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατροί μου κουράγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίστε μεγάλοι ήρωες!
Συμπάσχουμε μαζί σας και μακάρι να μπορούσαμε να βοηθήσουμε και από κοντά...
Δεν θα σας αφήσει ο Κύριος.
Δοκιμασία είναι θα περάσει...