Ἡ περιβαλλοντικὴ κρίσις εἶναι ἴσως ἡ μεγαλυτέρα καὶ πλέον ἐπικίνδυνος κρίσις ἡ ὁποία ἀπασχολεῖ ἤδη τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ τοὺς ἀπασχολήσῃ καὶ εἰς τὸ ἄμεσον μέλλον. Ὄχι διότι ὅλαι αἱ ἄλλαι κρίσεις αἱ ὁποῖαι ταλανίζουν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὸν κόσμον, ὅπως π.χ. ἡ οἰκονομικὴ κρίσις, τὰς συνεπείας τῆς ὁποίας ὑφιστάμεθα οἱ πάντες, δὲν εἶναι σημαντικαί, ἀλλὰ διότι ἡ περιβαλλοντικὴ κρίσις ἀγγίζει ἀμέσως τὴν ἰδίαν τὴν ὑπόστασίν μας ὡς ἀνθρώπων, τὴν ἰδίαν τὴν ὕπαρξίν μας ὡς κατοίκων τῆς γῆς, τὴν ἰδίαν τὴν γῆν ἡ ὁποία εἶναι «τὸ κοινόν σπίτι» ὅλων μας.
Εἶναι ἑπομένως αὐτονόητον ὅτι ἐὰν καταστραφῇ αὐτὸ τὸ «κοινόν μας σπίτι», τότε ὅλα τὰ ὑπόλοιπα οὐδεμίαν θὰ ἔχουν σημασίαν. Εἰς ἕνα περιβάλλον τὸ ὁποῖον θὰ ἔχῃ καταστραφῆ, οὔτε ἡ οἰκονομικὴ εὐμάρεια οὔτε ἡ ἐξέλιξις τῆς τεχνολογίας θὰ εἶναι εἰς θέσιν νὰ προσφέρουν κάτι εἰς τὸν ἄνθρωπον, δι᾽ αὐτὸ καὶ ἀπαιτεῖται μεγάλη προσοχὴ ὥστε νὰ μὴ φθάσωμεν εἰς αὐτὸ τὸ σημεῖον.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Ωραία φώτο!καθαρή.
ΑπάντησηΔιαγραφή