Παιδιά μου εὐλογημένα,
Τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔρχεται νά θίξῃ γιά μιά ἀκόμη φορά τίς λεπτότερες χορδές τῆς καρδιᾶς μας καί νά μᾶς βεβαιώσῃ ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιουργημένος γιά τήν αἰώνια ζωή καί τήν ἀτελεύτητη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Μέ τήν εἰς Ἅδου Κάθοδο καί τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή του, ὁ Κύριος ἐζωοποίησε καί ἀπαθανάτισε τό ἀνθρώπινο γένος, ἀφοῦ νίκησε καί κατήργησε διά παντός τόν θάνατο, στόν ὁποῖο εἶχε καταδικάσει τόν ἄνθρωπο ἡ ἀποστασία του ἀπό τόν Δημιουργό του.
Γι’ αὐτό σήμερα, ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ζοῦμε, αὐτό τό πανηγύρι τῆς χαρᾶς. Γι’ αὐτό ὁ ἐξαίσιος ὕμνος δονεῖ τόν οὐρανό καί τήν γῆ καί τά ὑπό τήν γῆν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα, λαμπρυνθῶμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα· ἐκ γάρ θανάτου πρός ζωήν, καί ἐκ γῆς πρός οὐρανόν, Χριστός ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας».
Πάσχα σημαίνει πέρασμα. Σήμερα γιορτάζουμε τό πέρασμά μας ἀπό τήν φθορά στήν ἀφθαρσία, ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς, ἀπό τήν γῆ στόν οὐρανό, ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή.
Ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ χαρά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τό ἀγαλλίαμα τῶν Δικαίων, ἡ καύχηση τῶν Ὁσίων, τό θάρρος τῶν Μαρτύρων, ἡ ἀγωνιστικότης τῶν ἀνθρώπων τῶν βαπτισμένων στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Μόνο ἔτσι μπορεῖ νά ἑρμηνευθῇ ἡ στάση καί τό φθέγμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν» (Α’ Κορινθ. ιε’. 14).
Μόνο κατ’ αὐτόν τόν τρόπο εἶναι δυνατόν νά κατανοηθῆ τό ρῆμα τοῦ Χρυσολόγου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος σκιρτᾶ ἐν ἀγαλλιάσει, καί λαμπρᾷ τῇ φωνῇ γίνεται ὁ μεγάλος ἀναστάσιμος πανηγυριστής ὅλων τῶν ἐποχῶν, μέσα ἀπό τόν περίφημο καί ἀνεπανάληπτο Κατηχητικό του Λόγο, πού εἶναι νικητήριος καί θριαμβευτικός παιάνας: «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος; Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι. Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες. Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν ἄγγελοι. Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται».
Μακάριοι ὅσοι ἀκράδαντα πιστεύουν στόν Ἀναστάντα Κύριο. Αὐτοί χαίρονται ἀφάνταστα αὐτή τήν ζωή, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἁπλῶς καί μόνο τό σύνολο κάποιων στιγμῶν, γεγονότων καί στοιχείων τῆς πορείας μας μέσα στό χρόνο, ἀλλά ἡ κοινωνία μας μέ τόν Ἀναστάντα Χριστό. Αὐτοί εὐφραίνονται τά μέγιστα, διότι προγεύονται τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀτελευτήτου καί ἀναστασίμου μακαριότητος μετά πάντων τῶν υἱῶν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας δηλαδή, ἀφοῦ σήμερα «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν...».
Τίποτε δέν εἶναι δυνατόν νά νικήσῃ ἤ νά ἀφαιρέσῃ αὐτή τήν ἀναστάσιμη χαρά ἀπό τήν καρδιά. Καμμιά δύναμη δέν μπορεῖ νά σκιάσῃ τήν εὐφροσύνη πού βιώνεται μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ ἐκ τάφου ἀνατείλαντος Σωτῆρος Χριστοῦ.
Οὔτε πῦρ, οὔτε μάχαιρα, οὔτε ἀσθένεια, οὔτε διωγμός, οὔτε δυσκολία ὁποιαδήποτε ἐπί τῆς γῆς καί κατά τόν πρόσκαιρο βίο μας, εἶναι σέ θέση νά κάμψουν τό φρόνημα, νά μειώσουν τόν ἐνθουσιασμό καί νά ἐμποδίσουν τήν πανηγυρική πορεία πρός τήν βεβαία νίκη καί τήν κοινωνία τῆς ἀγάπης μέ τόν Θεό. Γι’ αὐτό ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος θά εἴπῃ: «Πέπεισμαι γάρ ὅτι οὔτε θάνατος, οὔτε ζωή, οὔτε ἄγγελοι, οὔτε ἀρχαί, οὔτε δυνάμεις, οὔτε ἐνεστῶτα, οὔτε μέλλοντα, οὔτε ὕψωμα, οὔτε βάθος, οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. η’. 38-39).
Ὅλα τά δράματα σήμερα λύνονται. Ὅλα τά προβλήματα σβήνονται. Ὅλες οἱ ἔννοιες τῆς ματαιότητος ἐξαφανίζονται. Τίποτε δέν μπορεῖ νά συγκριθῇ μέ αὐτή τήν σύγκραση οὐρανοῦ καί γῆς, τήν μίξη τῶν οὐρανίων καί τῶν ἐπιγείων δυνάμεων, τήν λαμπρότητα ἀγγέλων καί ἀνθρώπων. Κατά τόν Ἰωσήφ τόν Βρυέννιο, τό Πάσχα εἶναι «ἀναψυχή τῶν ψυχῶν, χαρμονή τῶν νόων, κουφισμός τῶν σωμάτων, φωτισμός τῶν ὀφθαλμῶν, γλυκασμός τῶν λαρύγγων, θυμηδία, θερμότης, εἰρήνη, χαρά».
Ἀδελφοί μου,
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, Οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».
Μείνατε μόνιμα σε αὐτή τήν πλημμύρα τῆς χαρᾶς. Ζήσατε ἀκατάπαυστα μέσα στό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Ἀφήσατε πίσω ὅλες τίς δυσχέρειες, πού ἐξ αἰτίας τοῦ μισοκάλου καί τῶν ὀργάνων του ἐπισυμβαίνουν στήν ζωή μας.
Δεῖτε τά σπασμένα κλεῖθρα τοῦ Ἅδου καί συνοδεύσατε στήν οὐράνια πορεία γιά τό φῶς καί τήν Ἀνάσταση πάντας τούς ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστήσαντας.
Αὐτή ἡ χαρά, τό φῶς, ἡ ζωή, ἡ οὐράνια εὐφροσύνη, εὔχομαι νά καταλάμπουν διαρκῶς τά τίμια πρόσωπά σας καί νά καταυγάζουν διαρκῶς τήν ζωή σας.
Μή λησμονεῖτε ποτέ, ὅτι ἡ Ἀνάσταση δέν εἶναι ὑπόθεση μιᾶς ἁπλῆς τελετῆς, ἤ μιᾶς ἑορτῆς μέ διάρκεια μιᾶς ἡμέρας. Τό Πάσχα δέν εἶναι ἕνας ἁπλός σταθμός στήν ζωή μας.
Ἡ Ἀνάσταση, τό Πάσχα, εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ζωῆς μας, ἡ αἰτία τῆς ὑπάρξεως μας. Εἶναι τό μέγιστο δῶρο τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς. Εἶναι ἡ νίκη μας ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τό τρόπαιο ἐναντίον τοῦ θανάτου.
Σᾶς ἀσπάζομαι ἀναστάσιμα καί σᾶς ἀπευθύνω τόν πασχάλιο χαιρετισμό, Χριστός Ἀνέστη!
Τά ἔτη σας ἀναστάσιμα, εὐλογημένα καί πολλά.
Ἅγιον Πάσχα 2013
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου