Προσφώνησις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ Ἀρχηγοῦ τῆς Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας κατά τό Ἐπίσημον Γεῦμα ἐν Κιέβῳ (28 Ἰουλίου 2013)

Προσφώνησις
τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ
Ἀρχηγοῦ τῆς Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας
κατά τό Ἐπίσημον Γεῦμα ἐν Κιέβῳ
(28 Ἰουλίου 2013)

Μακαριώτατοι,
Ἐξοχώτατοι κύριοι Πρόεδροι τῆς Οὐκρανίας καί τῆς Ρωσσίας,
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κύριε Βλαδίμηρε μετά τῆς περί ὑμᾶς σεβασμίας Ἱεραρχίας,
Σεβασμιώτατοι, Πατέρες καί ἀδελφοί,

Γευθέντες πρό ὀλίγου  τῆς «ἀθανάτου τραπέζης, ἐν ὑπερώῳ τόπῳ, ταῖς ὑψηλαῖς φρεσίν»,  ἰδού ἀπολαμβάνομεν  πάντες οἱ μετέχοντες εἰς τούς ὀργανουμένους ἐν τῷ κατ’ ἐξοχήν χώρῳ τοῦ ἐν χρόνῳ τελεσιουργηθέντος μυστηρίου τοῦ βαπτίσματος καί τῆς εἰσόδου εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῶν Ρώς τοῦ Κιέβου, καί ἐν συνεχείᾳ τῶν λοιπῶν γειτονικῶν λαῶν, τῶν ρώσσων καί τῶν λευκορρώσων καί ἄλλων πολλῶν,  ἰδού, λέγομεν,  ἀπολαμβάνομεν ἐν τῷ «Ὀρθοδόξῳ οἴκῳ τῆς Οὐκρανίας», «ξενίας δεσποτικῆς» πέριξ τῆς τραπέζης ταύτης, μεταλαμβάνοντες ἄρτου καί πάντων τῶν ἀγαθῶν τῆς γῆς.

Καί ὡς εἴπομεν προχθές καί ἐν Μόσχᾳ, ἐπαναλαμβάνομεν  καί σήμερον ἐνταῦθα κατά τήν εὔσημον καί ἱστορικήν ταύτην στιγμήν, ὁμιλοῦντες ἐκ προσώπου τοῦ ἐντολέως ἡμῶν ὡς Πατριαρχικῆς Αὐτοῦ Ἀντιπροσωπείας Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυρίου Βαρθολομαίου καί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τῶν Ὀρθοδόξων Οὐκρανῶν:

«Δημιουργῶν ὁ Πατήρ πρό τῶν αἰώνων Σοφίαν, γεννᾷ ἀρχήν ὁδῶν αὐτῆς, εἰς ἔργα ἔκτισε», τά ἐπί μίαν χιλιετίαν καί πλέον  «μυστικῶς τελούμενα» ἐν Οὐκρανίᾳ, εἰς δόξαν Θεοῦ καί οἰκοδομήν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ φύσει ἄκτιστος Λόγος «οἰκειοῦται τάς φωνάς» τοῦ οὗτινος προσείληφεν ἀνθρωπίνου φυράματος. Καί ἐν Ὀρθοδόξῳ Οὐκρανίᾳ σήμερον, τῇ εὑρισκομένῃ ἐν ἀκμῇ ὑλικῇ καί εὐημερίᾳ καί ἀνεξαρτησίᾳ καί δημοκρατίᾳ, ὑφίστανται πολλαί «φωναί», ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἀνθρώπινοι, προβαλλόμεναι ὡς «προσκόμματα» εἰς τό ἀγαθόν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, καί δι’ αὐτῆς καί τοῦ ἔθνους τῶν οὐκρανῶν.  Ὑπάρχουν καί ἀκούονται «φωναί», ἐμμένουσαι πεισμωδῶς εἰς τήν ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν καί μή δυνάμεναι νά ὑπερβοῦν  καταστάσεις καί νά ὁδηγηθοῦν οἱ πάντες εἰς τήν  ἑνότητα εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ἐκάλεσε, σᾶς ἐκάλεσεν ὅλους, ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοί,  τό Πανάγιον Πνεῦμα κατά τήν φρικτήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, καί ἔκτοτε συνεχῶς μᾶς καλεῖ νά καταρρίψωμεν τάς κάθε εἴδους «βαβέλ» τῶν καρδιῶν μας.

Καί διαβεβαιούμεθα ὑμᾶς πάντας σήμερον, κατά τήν ἱστορικήν ταύτην στιγμήν, ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, πάντων ὑμῶν τῶν συμμετεχόντων εἰς τήν ἱστορικήν τράπεζαν ταύτην, ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον χάρις εἰς τάς προσπαθείας καί τήν δυναμικήν τοῦ ὁποίου ἐξεχριστανίσθη καί ἐβαπτίσθη ὀρθοδόξως ὁ εὐλογημένος Οὐκρανικός λαός, πιστόν εἰς τό χρέος, τήν εὐθύνην καί τήν ἀποστολήν αὐτοῦ, τήν μητρικήν ἐν προκειμένῳ, ἀλλά καί τήν ἀπό θέσεως αὐτοῦ ἐν τῇ ἑνιαίᾳ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, κινεῖται πάντοτε πρός μίαν κατεύθυνσιν, τήν διαφύλαξιν καί διατήρησιν τῆς Ὀρθοδόξου  ἑνότητος κατά τόπους καί ὡς ἑνιαίου ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.  Τοῦτο ἔπραξε καί κατά τήν περιπετειώδη χιλιετῆ καί πλέον ἱστορικήν διαδρομήν τοῦ Οὐκρανικοῦ Ἔθνους, μέ ἰδιαιτέρους σταθμούς τήν πενταετίαν 1920-1925 καί ἀπό τοῦ 1991 μέχρι σήμερον περιόδους, κατά τάς ὁποίας κατέβαλεν ἐντόνους προσπαθείας πρός ὑπέρβασιν δυσχερειῶν καί ἀνθρωπίνων ἀδυναμιῶν καί ἐπίτευξιν ἑνότητος Ὀρθοδόξου κλήρου καί λαοῦ. Καί θά συνεχίσῃ  τό ἱερόν αὐτοῦ χρέος τοῦτο τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, συνεργαζόμενον μετά πάντων τῶν δυναμένων καί ἐπιθυμούντων, διά τήν ὑπέρβασιν καταστάσεων διαιρουσῶν τό ἑνιαῖον σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῇ Χώρᾳ ταύτῃ καί διά τήν ἐπίτευξιν τῆς ἑνότητος ὑπό ἕνα ποιμένα, ἵνα γένηται ἐν τέλει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον εἶναι μία ὑπό πάντων τιμωμένη καί ἀναγνωριζομένη καί σεβαστή γινομένη «Ποίμνη» ὑπό ἕνα Ποιμένα, τόν Χριστόν καί τούς κανονικῶς ἀναγνωριζομένους εἰς «τύπον καί τόπον» Αὐτοῦ ἐκλελεγμένους καί ἱσταμένους Ἐπισκόπους.

Τό  μήνυμα  τοῦτο ἀγάπης, εἰρήνης καί ἑνότητος μεταφέροντες  σήμερον ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρός τόν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξον Οὐκρανικόν Λαόν, τήν πνευματικήν καί πολιτικήν ἡγεσίαν αὐτοῦ, καί πρός πάντας τούς βουλευομένους ἀγαθά ἐν προκειμένῳ, συγχαίρομεν ἑαυτούς καί ἀλλήλους ἐπί τῇ εὐλογημένῃ, χαρμοσύνῳ καί ἱστορικῇ ἐπετείῳ, καί δεόμεθα μετά πάντων τῶν παρόντων Μακαριωτάτων Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν ἐκπροσώπων αὐτῶν, μετά πάσης τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ὑπό τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας κύριον Κύριλλον καί μετά πάντων τῶν ἐν Οὐκρανίᾳ ἀδελφῶν Ἱεραρχῶν μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κύριον  Βλαδίμηρον, ὅπως ὁ Κύριος ἀξιώσῃ ἡμᾶς πάντας ἵνα «τῇ μυστικῇ ἐν φόβῳ τραπέζῃ προσεγγίσαντες πάντες, καθαραῖς ταῖς ψυχαῖς, τόν ἄρτον ὑποδεξώμεθα, συμπαραμένοντες τῷ Δεσπότῃ, ἵνα ἴδωμεν τούς πόδας πῶς ἀπονίπτει τῶν Μαθητῶν καί ἐκμάσσει τῷ λεντίῳ, καί ποιήσωμεν ὥσπερ κατίδομεν, ἀλλήλοις ὑποταγέντες καί ἀλλήλων τούς πόδας ἐκπλύνοντες». Τοῦτο τό μήνυμα κομίζομεν ἀπό τῆς Κωνσταντινουπόλεως,  μήνυμα  κενωτικῆς  ἀγάπης,  διά τῆς ὁποίας καί μόνον θά ἀξιωθῶμεν κατά τούς ἀναλόγους ἑορτασμούς τῶν ἀμέσως προσεχῶν ἐτῶν πάντες ἡμεῖς, καί ἰδίως πάντες οἱ Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοί ἡνωμένοι, «νά δοξάζωμεν συμφώνως τό Πανάγιον Πνεῦμα», διά νά γένηται χαρά καί ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς.
Μακαριώτατοι, Ἐξοχώτατοι, Ἀδελφοί καί Πατέρες,

Τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης συνδεόμενοι οἱ Ἀπόστολοι καί πάντες οἱ Ὀρθόδοξοι, ἑαυτούς τῷ δεσπόζοντι τῶν ὅλων Χριστῷ ἀναθέμενοι, εὐαγγελιζόμεθα πᾶσι τοῖς ἀδελφοῖς εἰρήνην καί ἐγείρω μετά τῶν συνοδῶν μου ἀδελφῶν μελῶν τῆς ἐκ Κωνσταντινουπόλεως Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας τό κύπελλον τοῦτο τοῦ οἴνου καί τῆς εὐωχίας ὑπέρ τῆς ὑγείας καί εὐτυχίας κατά Θεόν πάντων ἀνεξαιρέτως, εὐημερίας δέ καί εὐλογίας τῶν ἔργων καί φωτισμοῦ ἀπό Θεοῦ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, μάλιστα δέ τῶν εἰς οὕς ἀπό Κυρίου ἐδόθη ἡ «κράτησις» ἐν Οὐκρανίᾳ,  καί εὐχόμεθα εἰς πάντας «κραταιάν ἀγάπησιν ἰσχύος». Ἀμήν.