Αφελής κρυψώνα - Στάχυς

Αφελής κρυψώνα

Ο φόβος του θανάτου ανέκαθεν τον στοίχειωνε.

Ένα κρυφτό ατέλειωτο εγίνηκ’ η ζωή του.

Πρωτίστως , απ’ τον κόσμο απεκρύβη.

Οι πόρτες και τα στόρια σφάλισαν,  

τα φώτα όλα έσβησαν κι αυτός,

μες στο βαθύ τρομακτικό σκοτάδι λούφαξε.

Πίστεψε πως γλύτωσε.

Τι τραγικό!

Ο θάνατος τον είχε ήδη ανεπαίσθητα ρουφήξει.

Και τι κρίμα!

Η Αγάπη θα τον είχε ήδη ολοκληρωτικά λυτρώσει!

Στάχυς