ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΣΥΝΗΣ - Αθανάσιος Κοτταδάκης

Αγαπητέ κ. Κωστόπουλε,

Θα σε παρακαλούσα να φιλοξενήσεις στο blogs σου το άρθρο του συναδέλφου κ. Αθανάσιου Κοτταδάκη που δημοσίευσε το περιοδικό «Σύνδεσμος» (Φεβρ. 2014 αριθμός τεύχους 486, σελ. 54-55) και αναφέρεται στο βιβλίο του π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλου, «Η Δύση ανακαλύπτει την Ανατολή». Στο άρθρο αυτό ο κ. Κοτταδάκης αναφέρει απόψεις του σεβαστού π. Ηλία σχετικά με τις σχέσεις Ανατολής (Ορθοδοξίας) και Δύσης (ρωμαιοκαθολικισμού) και την επίδραση τη θετική της Ορθοδοξίας πάνω σε θέματα αλήθειας και λατρείας στη Δύση. Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω την επίδραση της «καθ’  ημάς Ανατολής» στο δυτικό κόσμο (εκδόσεις, συγγράμματα Ελλήνων Πατέρων, λατρευτικές εκδηλώσεις του βυζαντινού Τυπικού μέσα στο Ναό του Αγίου Πέτρου κ. α.)

Με αγάπη

Παναγιώτης Σπ. Μαρτίνης

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΙ

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

ΔΥΤΙΚΗΣ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΣΥΝΗΣ

Πολλές κραυγές καί λοιδορίες κατά τοῦ Διάλογου Ὀρθοδοξίας - Δύσης τελευταία, παρότι διεξάγεται μετά ἀπό Παν-Ορθόδοξες Συνοδικές Ἀποφάσεις. Ὁ ρόλος Ἡρακλή τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπίζηλος γιά κάποιους πού ἴσως, «ἀφ’ ἑαυτῶν μή δυνάμενοι φαίνεσθαι, ἐκ τοῦ ψέγειν τους ἑαυτῶν κρείττονας δείκνυσθαι βούλονται» (Σωκρ ΕΙ 6,13). Προσπερνοῦν τόν τελευταῖο πόθο τοῦ Χριστοῦ, «ἵνα πάντες ἕν ὧσιν», τή Λειτουργική αἴτηση, «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως», τό ὅτι «ἡ Δύση εἶναι σήμερα διαφορετική» π. Ἡλίας Μαστρογιαννόπουλος: «Ἡ Δύση ἀνακαλύπτει τήν Ἀνατολή». 

«Πάνω ἀπο μισό αἰώνα, γράφει, μέ Συνέδρια, Ἐκδόσεις, Ἕδρες σέ Πανεπιστήια καί ἄλλα, ἡ Δύση ἔχει κάνει μεγάλα βήματα κατανόησης τοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς. Το 1951 ἄρχισαν στήν Ὀξφόρδη καί συνεχίζονται ἀξιόλογα Συνέδρια Πατρολογικῶν Σπουδῶν... Τό 1958 ἔγινε – Ρώμη - σπουδαῖο συνέδριο γιά τόν Ἀνατολικό Μοναχισμό... Τό 1973 γιά τό Μέγα Ἀθανάσιο - Παρίσι ... Τό 1979 γιά τό Μάξιμο τόν Ὁμολογητή - Ὀξφόρδη... Τό 1951 ἐκδόθηκαν στή Γερμανία δύο τόμοι ἐπ’ εὐκαιρία τῶν 1500 χρόνων τῆς 4ης - Χαλκηδόνα - Οἰκουμενικῆς Συνόδου... Τό 1956 ἀφιερωματικός τόμος γιά τό Μ. Ἀντώνιο - Ρώμη... Πολλές οἱ ἐκδόσεις καί μεταφράσεις Πατερικῶν κειμένων σέ, Γαλλία, Ἀγγλία, Γερμανία, Ἰταλία, Βέλγιο... Ἀμερική...

Οἱ «Χριστιανικές Πηγές» - οἶκος Cerf - ξεπέρασαν τούς 460 τόμους με ἐκλεκτά κείμενα Ἑλλήνων, Λατίνων, Σύρων Πατέρων. Πολλές ἀξιόλογες μελέτες γιά τή θεολογία, ἀνθρωπολογία... τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας... Ἐκθέσεις βυζαντινῶν εἰκόνων, λευκώματα, ἐπισκέψεις στό Ἅγιον Ὄρος, Σινά, Μετέωρα, Πάτμο. Ἱδρύθηκαν Τμήματα Ὀρθοδόξου Θεολογίας σε Θεολογικές Σχολές - Μόναχο, Καίμπριτς... Ὀρθόδοξοι θεολόγοι μιλοῦν σε ξένα Πανεπιστήμια... εἰδικά συνέδρια... Περιοδικά τους - Panoramma, Παρίσι, Irenikon, Βέλγιο - βάζουν ἄρθρα ὀρθοδόξων... Μονές - Chevetogne, Βέλγιο, Bose, Ἰταλία - μελετοῦν Ὀρθόδοξη Παράδοση».

Στό σχίσιμο «τοῦ ἄρραφου χιτώνα τοῦ Χριστοῦ», ὅπου ἡ παπική ἡγεσία εὐθύνεται πιό πολύ, ἀμοιβαία ἄρση Ἀναθεμάτων, Διάλογος, συναντήσεις ὅλων τῶν μετά τό 1960 Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν μέ τούς ἀντίστοιχους Πάπες, δείχνουν ὅτι ἡ μέχρι τό 19ο αἰώνα δυτική στρατηγική μοιάζει νά ἔχει ἀναραπεῖ. Ὁ πάπας δέν ἀπαιτεῖ, ὅπως παλιά νά τοῦ φιλήσουν οἱ Ὀρθόδοξοι τά πόδια, «αὐτός γονατίζει καί ἀσπάζεται τά πόδια τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἀπεσταλμένου Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνος, ἀφήνοντας κατάπληκτους τούς παριστάμενους - Σίξτειο Παρεκκλήσιο, 14.3.1975. Σέ λειτουργία ἀπαγγέλλει τό «Πιστεύω» καί Ἑλληνικά χωρίς τό Filioque, καί σέ ἄλλη στόν Ἅγιο Πέτρο τό 2000, «ζητεῖ συγγνώμη ἐνώπιον ὅλων γιά τά ἁμαρτήματα πού διέπραξε ἡ Ρωμαϊκή Ἐκκλησία διά μέσου τῶν αἰώνων». Παπικοί ἐκπρόσωποι ἐκφράζουν στόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τή ντροπή τοῦ Βατικανοῦ γιά τή λατινική ἅλωση τῆς Πόλης - 1204 - καί λίγους μήνες μετά - 29,6, 2004, Πέτρου καί Παύλου - ὁ Πάπας τώρα ἐκφράζει στόν ἴδιο Πατριάρχη «τόν πόνο καί τήν θλίψη του γιά κεῖνο τό φοβερό γεγονός». 

Ἀπό τό 1948 πού «ὁ μεγάλος πρωτοπόρος π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ», ἀναφέρθηκε στό «χρέος τῶν Ὀρθοδόξων νά βοηθήσουν τίς προσεγγίσεις» ἐνότητας πού ἄρχισε τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν - ἄλλο ἀγκάθι γιά πολλούς - ἔχουν γίνει ὄχι λίγα, και οὔτε λίγο σοβαρά βήματα. Λάθη δέκα καί πλέον αἰώνων δέ διορθώνονται οὔτε εὔκολα, οὔτε γρήγορα!

Μικρό ἀπάνθισμα ἀπό τό ἀνωτέρω βιβλίο τοῦ π. Ἡλία αὐτά. «Πρός ἔπαινον τοῦ Θεοῦ, πού δέν καθεύδει γιά τό δράμα τοῦ διχασμοῦ τῶν Χριστιανῶν, ἀλλά "ἕως ἄρτι ἐργάζεται"... Ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε τά σημάδια τῶν καιρῶν.. καί να βοηθοῦμε τούς ἀδελφούς μας ἑτεροδόξους... νά προχωρήσουν. Εἶναι χρέος μας», ἐπισημαίνει.

Κάποιοι ὀφείλουν νά καταλάβουν ὅτι, ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μέ τό Χριστό πού, πλένει τά πόδια καί τοῦ προδότη του, συγχωρεῖ τόν ἀρνητή του, ἀπορρίπτοντας πιό μπροστά τό μαχαίρι του, καί ἀπαντάει «μέ ἕνα φιλί στο μέτωπό του στό Μέγα Ἱεροεξεταστή, πού τόν φυλάκισε καί θά ἔφτανε να τόν κάψει» - Ντοστογιέφσκυ, «Ἀδελφοί Καραμαζώφ».

Ἀθ. Κοτταδάκης