Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς για τον π. Γεώργιο Καψάνη

Μετά την είδηση της κοιμήσεως του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Γεωργίου Καψάνη, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, την Κυριακή της Πεντηκοστής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Πτωχεύουμε, μέρα μέ τήν ἡμέρα. Πατέρες καί ἀδελφοί, μέ πανθομολογουμένη ἁγιασμένη ζωή, μέ ζῶσα Ὀρθόδοξο Πίστι καί ὁμολογία, μέ προσφορά θεάρεστη, διδακτική καί θυσιαστική, καλοῦνται ἀπό τόν Κύριο νά ἐγκαταλείψουν τόν μάταιο καί πρόσκαιρο αὐτό κόσμο καί νά πορευθοῦν στήν ἐν οὐρανοῖς πολιτεία.

Πρόσφατα ἐκοιμήθη ὁ πολυσέβαστος Γέροντας π. Μωυσῆς, ἐκοιμήθη ὁ ἀκάματος προστάτης καί ἀγωνιστής Μοναχός π. Νικόδημος Μπιλάλης, ἐφυγε ὁ φλογερός καί πολυγραφότατος ἱεροκῆρυξ π. Καλλίστρατος Λυράκης. Τώρα ἐφυγε ἀπό κοντά μας ἡ δρῦς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ σύγχρονος ἁγία πατερική φωνή, ὁ πολυσέβαστος π. Γεώργιος Καψάνης.

Δέν εἶμαι ἐγώ ἄξιος νά ἐπαινέσω τόν μεγάλο Γέροντα π. Γεώργιο. Ὁμολογῶ ὅμως ὅτι βλέπω καί νιώθω τό στράτευμα τῶν ὀρθοδόξων πατέρων, ἀγωνιστῶν καί ὁμολογητῶν, ἀνθρωπίνως πτωχότερο.

Φεύγουν πατέρες καί ἐργάται τῆς Ἐκκλησίας μας μέ φλογερό σεβασμό καί ἀγάπη στό Ὀρθόδοξο Δόγμα καί τό Ἦθος.

Ὁ π. Γεώργιος, ὁ ἅγιος Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, εἶχε ἁγία ζωή, γνήσιο ἀδαμάντινο ὀρθόδοξο φρόνημα, ὁμολογία ἀνυποχώρητη Πατέρων καί Μαρτύρων.

Ἀγάπησε, ἔζησε, ἐδίδαξε, κατέγραψε τήν Ὀρθόδοξο Ἀλήθεια, διεφύλαξε πολλούς ἀπό παγίδες καί ψυχοφθόρες ὑποχωρήσεις.

Καί δέν εἶναι χωρίς σημασία τό γεγονός, ὅτι ὁ Κύριος τόν ἐκάλεσε τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἡμέρα πού κατ’ ἐξοχήν ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἐκάλεσε αὐτόν πού τόσο πιστά διηκόνησε τήν Ἐκκλησία.

Μέ τίς πτωχές αὐτές λέξεις, ταπεινά καί μέ πολύ εὐγνωμοσύνη, θέλω νά τό εὐχαριστήσω γιά τήν ἀγάπη του καί τήν πνευματική βοήθεια πού προσωπικά μού προσέφερε.

Τόν παρακαλοῦμε θερμά, ἔχοντας παρρησία στό θρόνο τῆς Χάριτος, νά δέεται γιά τήν δική μας μετάνοια καί πνευματική προκοπή.

Νά δέεται, στίς προδοτικές ἡμέρες πού ζοῦμε, νά γίνουμε ἑδραῖοι, ἀμετακίνητοι, νά μήν συμβιβαζόμαστε μέ τίς προδοτικές φωνές καί νά διαφυλάξουμε ἀλώβητη τήν παρακαταθήκη, τήν Ὀρθοδοξία μας.            

Εἴθε ἡ μνήμη του νά εἶναι αἰωνία».