Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Η ΤΕΛΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ - π. Αρσένιος Κατερέλος

Μέγιστο προνόμιο στόν νθρωπο εναι προσευχή. Καί προσευχή σημαίνει νάτασι στόν ορανό καί διάλογος καί προσωπική πικοινωνία μας μέ τόν Θεό. ς πρός τήν ποιότητά της, εναι συνουσία μετά το Θεο, φ σον συνάπτεται νθρωπος μετά τόν Θεό, δηλαδή μέ τίς κτιστες θεϊκές νέργειες.
Δέν πρέπει μως νά ξεχνμε τι προσευχή εναι μία πό τίς ντολές. Καί βέβαια, εναι πό τίς πιό βασικές. Μέ τήν προσευχή βελτιωνόμαστε στήν τήρησι τν ντολν. λλά καί ντίστροφα μέ τήν τήρησι τν ντολν προαγόμαστε στήν προσευχή. προσευχή εναι καθρέφτης τς λης πνευματικς μας πορείας. Καί γιά νά γίνη επρόσδεκτη πό τόν Θεό, πρέπει κατά τό λιγώτερο περισσότερο, νά τηρηθον πωσδήποτε κάποιες προϋποθέσεις.
Διαφορετικά, ν δέν τηρηθον, χι μόνο δέν θά φθάνη στόν ορανό, δέν θά εναι επρόσδεκτη στόν Θεό προσευχή μας, λλά δέν θά νεβαίνη πάνω πό τό κεφάλι μας, μεταφορικά βέβαια. Δέν θά ξεπερν σέ ψος, πως λεγε χαριτολογντας Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, οτε καί ατό τοτο τό διο μας τό κεφάλι. λεγε σέ κάποιον Ὅσιος Παΐσιος: ''Μέ τήν τακτική πού κολουθες, προσευχή σου, χι πλς δέν φθάνει στόν ορανό, λλά μένει, σέ ψος, κάτω καί πό τό διο σου τό κεφάλι''.
Κατ ρχήν, θά πρέπη νά γίνεται προσευχή μας μέ πνεμα ταπεινώσεως, μέ βαθειά ατογνωσία καί ατομεμψία, χωρίς δικαιολογίες καί ξιδανικεύσεις τν πτώσεών μας καί τς χι σωστς συμπεριφορς μας.
Μέ μία λοιπόν λέξι προσευχή μας γιά νά εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό, θά πρέπη νά εναι ''τελωνική'': '' Θεός λάσθητί μοι τ μαρτωλ''. Ἄκόμη κι ν λόγῳ τῆς πνευματικῆς μας τυφλώσεως δέν καταλαβαίνωμε ντελς τήν νοχή μας, ς κάνωμε ἔστω μία προσπάθεια, σπου νά μς νοίξη τά μάτια τς ψυχς Θεός.

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου