Ενθυμούνται οι παλαιότεροι από το σκλαβωμένο χωριό μου τη Ζώδεια, την Ορθόδοξη συνήθεια κάποιοι χωριανοί να τηρούν το λεγόμενο «τριμέρι», κατά τις τρεις πρώτες μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Από τη Μεγάλη Δευτέρα έκαναν τριήμερη νηστεία, χωρίς φαγητό και νερό. Η ευλογημένη αυτή Ορθόδοξη συνήθεια εφαρμόζεται σήμερα κυρίως σε Μοναστήρια.
Αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι δεν ήθελαν να διαφέρουν από τους υπόλοιπους συγχωριανούς. Μαζί στα χωράφια δούλευαν, γιατί αυτή ήταν και η κύρια ασχολία των, αχάρδα δούλευαν μέχρι το σούρουπο, χωρίς να επαίρονται για την προσπάθειά τους. Μόνο που στο μικρό καφενείο του χωριού δεν πήγαιναν καθόλου. Την Τετάρτη της Καθαρής Εβδομάδας κατά το σούρουπο, οι υπόλοιποι χωριανοί περίμεναν τους «τριμερίτες», που αυτές τις μέρες απουσίαζαν για να τους κεράσουν τσάϊ. Φυσικά και οι υπόλοιποι νήστευαν, αλλά το ‘’τριμέρι’’ λίγοι το τηρούσαν.
Οι ευλογημένοι αυτοί άνθρωποι ταίριαζαν την νηστεία με τις άλλες χριστιανικές αρετές. Αυτό που ψάλλομε «Της Νηστείας τη θεία απαρχή», ήταν κανών ζωής και για την άσκηση των άλλων χριστιανικών αρετών.
Βασίλειος Χαραλάμπους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου