Ορθόδοξος Τοποθέτησις - Μιχαήλ Γ. Αγγελίδης

 Ορθόδοξος Τοποθέτησις

διατυπωθείσα εις την ακόλουθον επιστολήν μου:

Εκφράζω εγκάρδιον ευχαριστίαν δια την προς εμέ ιατρικήν προσφοράν σας, και τιμητικώς συνοδεύουν αυτήν δύο βιβλία μου «Οσμή Ευωδίας πνευματικής, Τόμος Α΄ και Β΄» καθώς και βιβλίδια «Πατέρες Πρωτοχριστιανικής περιόδου τι αναφέρουν δια ιατρούς και ιατρικήν.»

Κατ΄ ουσίαν η ιατρική είναι δίδυμη αδελφή της Θεολογίας. Και αι δύο θεόθεν επιδιώκουν την διάγνωσιν, πρόληψιν και καταπολέμησιν ασθενειών και αμαρτημάτων, προς εξυγείανσιν του διφυούς ψυχοσωματικού ανθρώπου. Τούτο επιβεβαιώνει η φοίτησις του Μ. Βασιλείου και του Γρηγορίου εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών προς εκμάθησιν της φιλοσοφίας και μάλιστα ο Μ. Βασίλειος  ησχολήθει και με την ιατρικήν επιστήμην, παρακολουθήσας σχετικά με αυτήν μαθήματα.

Κατά τον Ευσέβιον Καισαρείας οι Τρεις Ιεράρχαι ήσαν «Έλληνες εξ Ελλήνων και τα Ελλήνων φρονούντες», και συγχρόνως άριστοι γνώσται των δογμάτων της Ορθοδοξίας. Όθεν κατάλληλοι προς σύζευξιν Ελληνισμού και Χριστιανισμού, εξ ης προήλθεν ο Ελληνο-χριστιανικός Πολιτισμός των κρατών της Ευρώπης και της Αμερικής.

Την αλληλοσυμπλήρωσιν και συνεργασίαν Θεολογίας και Ιατρικής επιβάλλει και η ιδιόμορφος, διάφορος εκείνης των ζώων, δημιουργία των πρωτοπλάστων προγόνων μας Αδάμ και Εύας. Καθώς αναφέρει η Γραφή, «έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, (σωματικώς) χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.» (Γενεσ. β΄, 7). Ώστε διφυής επλάσθη ο άνθρωπος, διάφορος των άλλων ζώων, μόνον αυτός συνεστώς εκ σώματος υλικού, αλλά και ψυχής πνευματικής αΐλου.

Και κατά φυσικήν συνέπειαν η μεν ψυχή ως προϊόν του αθανάτου θείου εμφυσήματος παραμένει αθάνατος, το δε σώμα «χους εστί και εις χουν απελεύσεται»

Όθεν δέσποινα η ψυχή, θεραπαινίς το σώμα. Άμαξα (ανεύθυνος) το σώμα, αμαξηλάτης υπεύθυνος η ψυχή. Και ο περί πάντων προνοήσας Θεός, την περιποίησιν του μεν σώματος ανέθεσεν εις τους ιατρούς, της δε ψυχής εις θεολόγους – κληρικούς και λαϊκούς θεολογούντας... Επομένως είναι παραγωγική κατά περίπτωσιν η συνεργασία τούτων, και πολλάκις επιβεβλημένη.

Συγχωρήσατε την κακογραφίαν. Παρά την χρήσιν ισχυρού φακού δεν βλέπω. Με παρηγορεί η ακόλουθος παραίνεσις του Μ. Αντωνίου προς τον Δίδυμον τον τυφλόν «Μηδέν, ώ Δίδυμε ταραττέσθω σε η των αισθητών οφθαλμών αποβολή. Τοιούτος γαρ σοι λείπουσιν οφθαλμοί, οις και μύιαι και κώνωπες βλέψαι ισχύουσι. Χαίρε δε, ότι έχεις οφθαλμούς (πνευματικούς), οις και άγγελοι βλέπουσι, δι ων θεός θεωρείται, και το αυτού φως καταλαμβάνεται» (Βιβλιοθήκη Πατερικής Διακονίας, 43, 112).

Όντως επιτυχής ο διαχωρισμός σωματικών οφθαλμών και πνευματικών. Και επιτυχέστερος ο συνδυασμός τούτων, όπου και όταν δει.

 Εύχομαι, εις υμάς και την οικογένειάν σας τα από Θεού βέλτιστα, παν επιθυμητόν και Θεώ αρεστόν.

Πάντοτε ενθυμούμενος, την διακήρυξιν του Χριστού: «Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» (Ματθ. ιστ΄, 16).

Μετά ιδιαιτέρας εκτιμήσεως και Πασχαλίων ευχών

Μιχαήλ Γ. Αγγελίδης

Πάτραι  10 Απριλίου 2015 

Φίλτατε Αναστάσιε Κωστόπουλε

Χριστός Ανέστη, χαίρε εν Κυρίω.

Διάδοσε το περιεχόμενον της ανά χείρας προσωπικής επιστολής μου προς φίλον ιατρόν.

Εύχομαι ο αναστάς Κύριος, να κατευθύνη την ζωήν ημών πάντοτε προς το συμφέρον της ψυχής μας.

Μ.Γ.Α.