8 Ἰoυνίου 2008. Ρῦσαι ἡμᾶς Κύριε, τῆς φοβερᾶς τοῦ σεισμοῦ ἀπειλῆς.

8 Ἰoυνίου 2008.

Ρῦσαι ἡμᾶς Κύριε, τῆς φοβερᾶς τοῦ σεισμοῦ ἀπειλῆς.

( Μέ τήν συμπλήρωση ἑπτά ἐτῶν ἀπό τόν σεισμό τῆς 8ης Ἰουνίου 2008 στήν Πάτρα).

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. Χρυσοστόμου.

Πέρασαν ἑπτά χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα πού ἐσείσθη ἡ γῆ τῆς Ἀχαΐας, κρίμασιν οἶς οἶδεν ὁ Θεός καί πολλά κτήρια ὑπέστησαν ζημιές, ἄλλα μικρές, ἄλλα μεγαλύτερες, κάποια δέ, δέν ἄντεξαν καί ἔπεσαν.

Ἐπίσης ἕνας ἀδελφός μας στήν Κάτω Ἀχαΐα, ἔχασε τήν ζωή του ( ὁ Ἀνδρέας Mπακούλιας), γιά τόν ὁποῖο εὐχόμεθα ὑπέρ ἀναπαύσεώς του. Ἀνάμεσα στά κτήρια πού ἐπλήγησαν, ἦταν καί ὀγδόντα περίπου Ἱεροί Ναοί. Κάποιοι ἀπ’  αὐτούς κατέρρευσαν ὁλοσχερῶς, ( Τίμιος Πρόδρομος Κάτω Ἀχαΐας, Ἅγιοι Θεόδωροι Φώσταινας, Ἅγιος Χαράλαμπος Τσουκαλεΐκων, Προφήτης Ἡλίας Ζησιμαιΐκων κ.ἂ.).

Σήμερα πού ἐνθυμούμεθα τήν ἡμέρα ἐκείνη μέ τήν συμπλήρωση ἑπτά ἐτῶν, ἄς ὑψώσωμε ὅλοι μας τά μάτια στόν Θεό καί ἄς Τόν εὐχαριστήσωμε διότι εὐδόκησε, ὥστε νά μή θρηνήσωμε περισσότερα θύματα.

Ἄς γονατίσωμε, εὐλαβῶς, ἐνώπιον τῆς ἁγίας Κάρας καί τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καί ἄς ἀφήσωμε τήν καρδιά μας νά ἐκφράσῃ τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τόν λαμπρό τῶν Πατρῶν Πολιοῦχο, διότι πρεσβείαις αὐτοῦ ἐσώθη ἡ πόλη μας καί ἡ περιοχή μας.

Ἐπίσης ἄς δώσωμε τήν ὑπόσχεση ὅτι θά προσπαθήσωμε παρά τίς ἀνθρώπινες ἀτέλειές μας, νά εὐαρεστήσωμε στό Θεό καί στούς Ἁγίους, ὥστε νά τύχωμεν ἐλέους καί βοηθείας παρ’ Αὐτοῦ.

Ἀγαπητοί μου, πρέπει νά κατανοήσωμε ὃτι,

α) Ὡς ἄνθρωποι εἲμαστε ἀδύναμοι μπροστά στήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ καί γιά αὐτό τό λόγο δέν πρέπει νά ἀπολυτοποιοῦμε τήν ἀνθρώπινη ὑπόστασή μας.

β) Στήριγμά μας εἶναι ἡ προσευχή, ἡ ὁποία μᾶς ἑνώνει, ὡς ἱερά μυστική κλίμακα (σκάλα) μέ τόν Θεό, ὂχι μόνο κατά τίς ὧρες τῆς ἀνάγκης, ἀλλά πάντοτε.

γ) Προστάτης μας, τῶν Πατρινῶν, εἶναι ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος μᾶς κρατάει στά χέρια του καί παρακαλεῖ τόν Θεό γιά μᾶς.

δ) Δέν πρέπει μέ τίς ἁμαρτίες μας καί τίς ἀδυναμίες μας, τίς μικρότητές μας καί τήν ἀποστασία μας ἀπό τόν Θεό, νά μακρύνωμεν ἀφ’ ἡμῶν τό μέγα ἔλεος Αὐτοῦ.

● Τέλος διαπιστώσαμε, ὅτι γιά νά ἀντιμετωπισθῇ μιά δυσκολία, ὅπως ἐν προκειμένῳ ὁ σεισμός, χρειάζεται ἑνότητα τῶν δυνάμεων, ἀφοῦ ὅλοι μας εἲμαστε ἀδέλφια, εἲμαστε μιά οἰκογένεια καί ὃλοι μας ἀγαπᾶμε αὐτό τόν τόπο καί ἐνδιαφερόμεθα γιά τό καλό του καί τήν πρόοδό του.

Ἑνωμένοι μποροῦμε καί νά ἀπαιτήσωμε καί νά ἐπιτύχωμε πολλά. Μακάρι νά κλείσουν ὅσες πληγές ἀπομένουν ἀνοιχτές ἀπό τόν σεισμό. Μακάρι νά δώσῃ ὁ Κύριος ὥστε νά μή εὑρεθοῦμε σέ τέτοια δυσκολία ἄλλη φορά.

Ἄς προσευχηθοῦμε ὅλοι μπροστά στόν Ἅγιο Ἀνδρέα καί ἄς παρακαλέσωμε τόν Θεό: « Ρῦσαι ἡμᾶς τῆς φοβερᾶς τοῦ σεισμοῦ ἀπειλῆς Κύριε, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί πάντων τῶν Ἁγίων».