Στην πέτρα τη
σκληρή
το πρόσωπό μου
έστησα πριν χρόνια
προσμένοντας το
πότε θα περάσεις
να νιώσω το θεϊκό
το χέρι Σου στην πλάτη
ν’ ακούσω τη φωνή
Σου να μου λέγει
πως ήρθε η ώρα τα
οπίσω Σου να είδω
να νιώσω, άλλος
Μωυσής, πως έγινα δικός Σου
πως θε να στέκεις
πλάι μου
στο φοβερό του
Φαραώ το θρόνο
στην άκρη της
θαλάσσης
όταν θ’ ακώ τα
αλόγατα του βασιλέως να καλπάζουν
όταν θα με κοιτά
ένας λαός ζητώντας μου φαγί και πιόμα.
Μάγκωσε η πλάτη
μου
και βούλιαξε απ’
το βράχο η μορφή μου
κι Εσύ θαρρώ πως
παίζεις ένα αιώνιο κρυφτό μαζί μου.
Αλεξανδρεύς
Είναι ένα θέμα το ποιος από τους δύο παίζει το αιώνιο κρυφτό. Δεν το λέω για εσένα ποιητή μου, αλλά για εμένα
ΑπάντησηΔιαγραφήTo αιώνιο κρυφτό συνεχής πρόκληση για έξοδο απο το αυτονόητο και διακινδύνευση της επανάπαυσης στα κεκτημένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙφ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕναγώνια αυτή η προσμονή, με θεολογικές αναζητήσεις, θα υπάρξουν απαντήσεις;
Δυνατή εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αθεράπευτος υπαρξιακός πόνος μαζί.
Όμως...
To αιώνιο κρυφτό, το ξέρεις και συ καλά,ποιητή μου,
θα συνεχίζεται και πέντε λεπτά αφότου θα βγει η ψυχή μας.
Υπομονή!
Υπομονή!
Υπομονή!
Για όλους εμάς τους γιους του Αδάμ και τις κόρες της Εύας
Ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου δημιούργησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αλεξανδεύς πάλι χτύπησε!!! Με κρασάκι συντροφιά θα ήταν καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού είναι προσμονή θα υπάρχει και χαρμόσυνο αποτέλεσμα. Σε μας τους χριστιανούς δεν χωρά ούτε η αμφιβολία ούτε η απογοήτευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αλεξανδεύς είναι πολύ γλυκός!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αλεξανδεύς είναι πολύ - πολύ γλυκός!! Σε ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσμένω
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πει ελπίζω.
Ελπίζω
θα πει χαίρομαι.
Χαίρομαι γιατί η προσμονή σου
μουλιάζει την άρνηση του Θεού
...μέχρι να φανεί
ένας ποιητής,
το χέρι Του,
που γράφει
ό,τι ορίζει η καρδιά σου!!
Φαίνεται ο Θεός
στα λόγια σου
δεν κρύβεται,
φαίνεται,
φαίνεσαι.....
α δ ε λ φ έ μου.