Το Ελληνικό έπος της Κύπρου 1955 1959 στο «Ενορία εν δράσει...» (video)

Με την οργάνωση μιας ιδιαίτερα συγκινητικής βραδιάς συνεχίστηκε την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου, το αφιέρωμα στον αγώνα της Κύπρου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, το οποίο πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία ενδράσει…».

Ο Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, Φυσικός Msc, MEd και Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς, συνομίλησε με τον Ανδρέα Βοσκό, ομότιμο καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. για το «Ελληνικό έπος της Κύπρου 1955-1959».

Η όλη εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή ενός εξαιρετικού video clip αφιερωμένου στις «204 ψυχές» των ηρώων του Κυπριακού Αγώνα.

Στην εισαγωγική του τοποθέτηση ο κ.Χαρατζόπουλος αφού ανέφερε ότι «φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από το 1955, του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.»,  έκανε λόγο για έναν «υπέροχο αγώνα, όπου πρωτοστάτησαν τα νιάτα της Κύπρου, κυρίως νέοι και νέες της Εκκλησίας», ο οποίος αγώνας «ήταν ένα αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας και ενός διαχρονικού πόθου του Κυπριακού Ελληνισμού… για την ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα».

Τόνισε ότι αγώνας των Κυπρίων αδελφών μας υπήρξε η κορωνίδα των προσπαθειών για εθνική αποκατάσταση, σημείωσε πως «έτυχε της αποδοχής και του θαυμασμού σε παγκόσμιο επίπεδο» και υπογράμμισε πως «ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. ήταν αγώνας ολόκληρου του Κυπριακού λαού, που πάνω απ όλα ζητούσε το δίκιο του».

Στη συνέχεια, παρουσιάζοντας τον κ.Ανδρέα Βοσκό, επεσήμανε το γεγονός ότι «αγωνίστηκε και αγωνίζεται για τον Κυπριακό λαό, για την ανάδειξη της ιστορίας της Κύπρου και για την προβολή αυτού του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., για την ανάδειξη αυτών των ηρώων που αποτελούν πρότυπα και για τη σημερινή νεολαία», προσθέτοντας πως «η γνώση της ιστορίας, είναι εκείνη που μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τα ιστορικά γεγονότα».

Από την πλευρά του ο κ.Βοσκός, αρχικά έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στις ρίζες του νησιού και φτάνοντας στην 1η Απριλίου 1955, είπε ότι «ξεκίνησε ο αγώνας, ένας υπέροχος αγώνας, με προσταγή του Διγενή και ευχή του Μακαρίου και με πανστρατιά μικρών και μεγάλων για την ένωση - και μόνο για την ένωση - με τη Μητέρα Ελλάδα».

«Η πραγματικότητα είναι ότι το ενωτικό κίνημα ξεκίνησε στην Κύπρο πολύ πριν από το 1955 – 1959» είπε ο κ.Βοσκός, ενώ θέλοντας να προτάξει τους κοινούς αγώνες Ελλήνων και Κυπρίων σημείωσε ότι «μαζί με τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, σε αυτό το νησί κρατήθηκε γερά και ο Ελληνισμός χιλιετίες και δεν λύγισε ούτε στις πολύ δύσκολες βαρυχειμωνιές, ούτε στις συμφορές», συμπληρώνοντας πως «οι Κύπριοι που πολεμούσαν, πολεμούσαν για την Ελλάδα»,

Έκανε ιδιαίτερο λόγο για την 1η Απριλίου 1955 η οποία «ανέτειλε λαμπρή και γεμάτη ελπίδες», όπως χαρακτηριστικά είπε, ενώ ερωτώμενος για τον όρο « Ελληνικό έπος της Κύπρου» τόνισε πως «κάθε μεγάλος αγώνας ελευθερίας, χαρακτηρίζεται επικός, ομηρικός» κάνοντας στο σημείο αυτό ιδιαίτερη αναφορά στον Γρίβα Διγενή, «ο οποίος στράφηκε κυρίως στα νιάτα και πιο συγκεκριμένα στη νεολαία της Εκκλησίας».

«Δεν είναι τυχαίο ότι Εκκλησία και πολιτεία, Εθναρχούσα Εκκλησία τότε, δώσανε μαζί με τα σχολειά τα Ελληνικά… και τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Ενώσεις Νέων, το μέγεθος των ηρώων του αγώνα», υπογράμμισε σε άλλο σημείο ο κ.Βοσκός, επισημαίνοντας πως «Εκκλησία και λαός κατάφεραν να κρατήσουν ελεύθερη τη μέση εκπαίδευση» και με τον τρόπο αυτό τα Γυμνάσια  κατάφεραν να γίνουν τα θερμοκήπια των μεγάλων αγώνων όπου εκκολάφθηκαν τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα.

Κατά την διάρκεια της συζήτησης προβλήθηκε video στο οποίο η πρώην Υπουργός Παιδείας της Κύπρου κ.Κλαίρη Αγγελίδου κατέθετε την συγκλονιστική της μαρτυρία και τα προσωπικά της βιώματα από τον αγώνα της ΕΟΚΑ.

«Ήταν ένας αγώνας, ο οποίος ήταν αγώνας κυρίως των νέων ανθρώπων, των εφήβων, οι οποίοι συμμετείχαν στα κατηχητικά σχολεία και τις θρησκευτικές οργανώσεις», είπε η κ.Αγγελίδου προσθέτοντας πως «αυτοί οι νέοι, κατάφεραν να επιτεθούν με πολύ πενιχρά μέσα, με πέτρες και με όπλα επιτόπιας κατασκευής… και να καταντροπιάσουν την αγγλική αυτοκρατορία».

Σημείωσε πως «σε αυτό τον αγώνα συμμετείχε όλος ο λαός αργότερα», υπογράμμισε με έμφαση την σημαντική συμβολή των γυναικών και τόνισε πως «τα τέσσερα χρόνια που κράτησε ο αγώνας, ήταν ένας αγώνας θριάμβου, υπεροχής» και πως παρά τις δυσκολίες, ο αγώνας προχωρούσε. «Ένας σκοτωνόταν, εκατό εγγράφονταν. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό», είπε χαρακτηριστικά.

Θέλοντας να τονίσει το ήθος και την ευσέβεια των Κυπρίων ηρώων, αναφέρθηκε σε παραδείγματα αγωνιστών, οι οποίοι ζητούσαν ως εφόδιο την Αγία Γραφή προκειμένου διαβάζοντάς την, να ενισχυθούν στον αγώνα τους. «Ο αγώνας αυτός, ήταν ένας αγώνας υπέροχος, αγώνας ήθους, λεβεντιάς, ηρωισμού και μέχρι σήμερα κρατιέται πολύ ζωντανός μέσα στις ψυχές των ανθρώπων», είπε με συγκίνηση η πρώην Υπουργός Παιδείας της Κύπρου και ολοκληρώνοντας υπογράμμισε πως «ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. ζει και θα ζει μέσα στις ψυχές όλων» και πως «με τον αγώνα αυτό, η Κύπρος μπήκε μέσα στην ιστορία σαν ένα κράτος γενναίο, δυνατό και αποφασισμένο να πεθάνει για την ελευθερία του».

Σχολιάζοντας τα όσα άκουσε από την κ.Αγγελίδου, ο κ.Βοσκός χαρακτήρισε τον Κυπριακό  Αγώνα ως ένα «ξέφρενο πανηγύρι χαράς και λεβεντιάς» και μίλησε με ιδιαίτερη συγκίνηση για τις καθημερινές, έντονες στιγμές που ζούσαν μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες.

«Είναι εκπληκτικό πραγματικά να ζεις και να νιώθεις αυτές τις στιγμές» είπε, αναφερόμενος με συγκίνηση στην καθημερινότητα των μαθητικών του χρόνων, τονίζοντας πως ακόμη και μέσα από τα παιχνίδια, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μεταλαμπάδευαν γνώσεις και ηρωισμό. «Όταν μας κλείνανε οι Άγγλοι τα σχολεία, κάναμε μάθημα στις Εκκλησίες και στα σπίτια των δασκάλων. Ήταν πραγματικά ‘‘Κρυφά Σχολειά’’». είπε με έμφαση.

«Ο αγώνας του 55-59 δίνει σαφή πρότυπα για το τι πρέπει να κάνουμε» επεσήμανε ολοκληρώνοντας ο κ.Βοσκός, ενώ ο κ. Χαρατζόπουλος διάβασε μια καταγεγραμμένη εμπειρία, έτσι όπως την έζησε και την αποτυπώνει γραπτώς ο κ.Νίκος Παπακλεοβούλου, Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κυπρίων Επιστημόνων.

«Όταν κλήθηκαν στον αγώνα, όλοι έτρεξαν. Ολόκληρος ο Κυπριακός Ελληνισμός ήταν έτοιμος. Φρόντισε γι αυτό η Εκκλησία, το Σχολείο», είπε με τη σειρά του ο κ. Νίκος Παπακλεοβούλου και μιλώντας για το έργο του, επεσήμανε πως «η μεγάλη πλειοψηφία των αγωνιστών, δυστυχώς παραμένει άγνωστη, γι' αυτό και θεώρησα χρέος μου να συμβάλω όσο μπορώ περισσότερο και καλύτερα στην αναγνώρισή τους».

Έκανε λόγο για τραγούδια που προβάλλουν αυτούς τους ήρωες τονίζοντας πως «κάθε τραγούδι, φροντίσαμε να παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία του κάθε ήρωα».

Η Εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση τεσσάρων τέτοιων τραγουδιών, από τον κ.Γιάννη Δημητρά.