Ὁ ἐκκολαπτόμενος «ἀνθρωποβόρος» Νέος Κόσμος - Ἐ. Χ. Οἰκονομάκος

Ὁ ἐκκολαπτόμενος

«ἀνθρωποβόρος» Νέος Κόσμος

     Κατά τούς ἑορτασμούς τῶν Ἡμερῶν Μητέρας καί Πατέρα, (δεύτερη Κυριακή τοῦ Μαΐου καί τρίτη Κυριακή τοῦ Ἰουνίου ἀντίστοιχα) τοῦ 2015 διαπίστωσα κάτι πού μέχρι τότε δέν τό εἶχα ὑποπτευθεῖ. Ἤξερα ὅτι οἱ γιορτές αὐτές, ἐξ ἀρχῆς κοσμικές καί μέσα στό πνεῦμα τοῦ καταναλωτισμοῦ (ἀνταλλαγή δώρων, κτλ.), εἶχαν ξεκινήσει στίς ἀγγλοσαξωνικές χῶρες τόν 20ό αἰῶνα ἀπό ἀνταγωνιστικά γυναικεῖα καί ἀνδρικά κινήματα καί ἀπέβλεπαν στήν ἔξαρση αὐτονομημένων τῶν ρόλων Μητέρας καί Πατέρα στίς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων. Νά ὅμως πού τό google, ἡ γνωστή μηχανή ἀναζήτησης τοῦ διαδικτύου, τίς γιόρτασε περνώντας συγχρόνως ἕνα ἀλλόκοτο μήνυμα. Πρόβαλε καί γιά τίς δύο, παρόμοιας ἔμπνευσης κινούμενα σκίτσα. Γιά τήν μητέρα ἔδειχνε διαδοχικά διάφορα θηλυκά ζῶα σέ «τρυφερές στιγμές» μέ τά νεογνά τους καί στό τέλος μιά γυναίκα νά ἀγκαλιάζει καί νά χαϊδεύει καί αὐτή τό μωρό της. Ἀνάλογο θέμα εἶχαν τά σκίτσα γιά τόν πατέρα. Θά μοῦ πεῖτε, ποῦ τό πρόβλημα; Μά, ἡ γυναίκα-μητέρα στήν ἴδια μοίρα μέ τήν πάπια, τήν ἀρκούδα, τήν τίγρη; Καί ὁ ἄνδρας πατέρας στήν ἴδια μοίρα μέ τόν πιγκουίνο καί τό σκύλο; Οἱ ἀκτιβιστές τῶν κινημάτων τοῦ 19ου καί 20οῦ αἰῶνα, ἀπό πουθενά δέν προκύπτει ὅτι εἶχαν διανοηθεῖ τέτοιους συσχετισμούς, ὅταν καθιέρωναν αὐτές τίς γιορτές. Νά ὅμως πού οἱ σημερινοί φιλόζωοι ἀκτιβιστές, καί οἱ κάθε εἴδους «ἀναμορφωτές» τοῦ κόσμου, τούς καλλιεργοῦν. Ὁ ἄνθρωπος, κατ’ αὐτούς, δέν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπό ἕνα ζωικό εἶδος μέσα στή βιοποικιλότητα τῆς γῆς! Καί μάλιστα, πηγαίνοντας πιό πέρα, ἐκτιμοῦν ὅτι πρόκειται μᾶλλον περί ἄκρως… «ἐπιβλαβοῦς εἴδους»!

     Πρό ἐτῶν, ἀμερικανίδα ἀκτιβίστρια οἰκολόγος κόμπαζε μέ ἀνάρτησή της στό διαδίκτυο ὅτι προέβη σέ διακοπή κύησης (ἔκτρωση) ἀπό ἔγνοια γιά τήν προστασία τοῦ… περιβάλλοντος! Ὁ ἄνθρωπος, ἐπιχειρηματολογοῦσε, γιά νά ἱκανοποιήσει τίς ἀνάγκες του, ὑλικές, πνευματικές, πολιτιστικές, καί μέ τήν ἔφεση πού ἔχει νά δημιουργεῖ δικά του ἔργα (ὑλικά ἤ πνευματικά), νά ταξιδεύει, νά ἐπικοινωνεῖ, νά πολεμᾶ, νά κατακτᾶ καί νά κυριαρχεῖ, ἐξαντλεῖ πολύ περισσότερους φυσικούς πόρους ἀπ’ ὅσους τοῦ ἀναλογοῦν ὡς ἑνός ἀπό τά τόσα ζωικά εἴδη. Κάθε λοιπόν ἄνθρωπος πού ἔρχεται στόν κόσμο, σύμφωνα μέ τά ἰδεοληπτικά «πράσινα» κηρύγματα τῆς νέας ἐποχῆς, ἐπιβαρύνει ἀσύμμετρα τό περιβάλλον, στερώντας πόρους ἀπό τούς ἄλλους ζῶντες ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι ἔτσι ὁδηγοῦνται σέ ἀφανισμό. Πρόσφατα δημοσιεύματα, βασιζόμενα δῆθεν σέ πορίσματα ἐρευνῶν, θέλουν τό 80% τῶν ζώων πού ζοῦσαν στή γῆ πρίν ἐμφανισθεῖ ὁ ἄνθρωπος, νά ἐξα- φανίζονται μετά τήν ἐμφάνισή του! Καί ὁ αἴτιος τῆς καταστροφῆς; Ὁ ἄνθρωπος μέ τίς δραστηριότητές του· ὁ «Ἄνθρωπος, τό πρῶτο «ὑπεραρπακτικό» στήν ἱστορία τοῦ πλανήτη» (in.gr 23/8/2015)· ὁ κύριος ταραξίας τῆς ἰσορροπίας τοῦ βιoκόσμου!… Ἡ λύση λοιπόν ἁπλή: περιορισμός τῶν γεννήσεων ἀνθρώπων. Αὐτό τό μέτρο προστασίας τῆς «φυσικῆς ἰσορροπίας» θέλησε νά ὑποδείξει ἔμπρακτα ἡ πιό πάνω ἀκτιβίστρια, ἡ ἀσυμβίβαστη προστάτιδα τῶν δικαιωμάτων ζωῆς τῶν ζώων, μέ τήν ἄρνηση δικαιώματος ζωῆς σέ ἀνθρώπινα ὄντα, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τό δικό της παιδί, τό ὁποῖο κυοφοροῦσε!…

     Οἱ εὐθύνες τοῦ ἀνθρώπου γιά τήν περιβαλλοντική ὑποβάθμιση δέν εἶναι μικρές. Ἀκόμα καί ἡ Ἁγία Γραφή ἐπισημαίνει ὅτι ἡ κτίση «συστενάζει καί συνωδίνει» ὑποταγμένη καί αὐτή ἀκούσια στή φθορά ἐξ αἰτίας τῆς πτώσης τοῦ ἀνθρώπου, καί «ἀποκαραδοκεῖ» (περιμένει διακαῶς) τήν ἀπολύτρωσή του καί τήν φανέρωση «τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ» στό τέλος τῶν αἰώνων (βλ. Ρωμ. η΄ 18-25). Κάποιος ἐξ ἄλλου Εὐρωπαῖος στοχαστής εἶχε, ἀπό τά μέσα τοῦ περασμένου αἰῶνα, ὑποδείξει εὔστοχα τά ἠθικά αἴτια τῆς ἀλόγιστης ἐκμετάλλευσης καί ἐξάντλησης τῶν φυσικῶν πόρων. Εἶχε πεῖ: «Ἡ γῆ ἔχει ἐπαρκεῖς πόρους γιά νά συντηρήσει τά ὄντα πού ζοῦν πάνω της, ἀλλά ὄχι τόσους, ὥστε νά κορεσθεῖ ἡ ἀπληστία ἑνός καί μόνο πλεονέκτη»! Ὡς γνωστόν δέ, ἡ γῆ μας κυριαρχεῖται ἀπό ἀρπακτικούς πλεονέκτες, πολεμοχαρεῖς μεγιστάνες «ἐπενδυτές», διαγουμιστές τοῦ πλούτου τῆς γῆς, καί κατακλύζεται ἀπό ντοπαρισμένα ἀκόρεστα ἀνδρείκελα τοῦ «american dream», τοῦ ὀνειρικοῦ καταναλωτικοῦ «κεκτημένου», πού οἱ ἴδιοι αὐτοί μεγιστάνες πατρονάρουν! Καί θρηνοῦν μέν ὑποκριτικά μέσω τῶν μίντια, πού ἐλέγχουν, γιά τήν καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος ἀπό τόν ἄνθρωπο καί τόν καταδικάζουν εἰς τήν «ἐσχάτη τῶν ποινῶν», σέ ἀφανισμό, ταυτόχρονα ὅμως, σωρεύουν ἀμύθητο πλοῦτο ἀπό τή βουλιμία τῶν καταναλωτικο-ἐξαρτημένων ἀνδρεικέλων τους!... Ἄλλο ὅμως οἱ εὐθύνες τοῦ ἀνθρώπου γιά τήν μεταπτωτική τραγελαφική πολιτεία του καί ἄλλο ἡ ἀξία του, ὡς τοῦ μόνου λογικοῦ ὄντος στόν ἔμβιο ὑλικό κόσμο. Ἄλλωστε, λόγῳ αὐτῆς τῆς «ἀξίας» καί μόνον, εἶναι δυνατόν νά τοῦ καταλογίζονται εὐθύνες.

     Πολύς λόγος γίνεται καί πολύ μελάνι χύνεται σήμερα γιά τήν ἀνάδειξη καί προάσπιση τῶν «δικαιωμάτων τῶν ζώων». Καί θά ἦταν κατανοητό ἄν ἐπιδίωξη ἦταν ἡ εὐαισθητοποίηση τῆς κοινῆς γνώμης μέ στόχο τήν προστασία τους ἀπό ἐπώδυνη καί σαδιστική μεταχείριση. Δέν πρόκειται ὅμως μόνο γι’ αὐτό. Πρόκειται γιά καινοφανεῖς προσπάθειες ἀπονομῆς αὐτόνομης ἠθικῆς ὑπόστασης στά ζῶα, ἀπό τήν ὁποία πηγάζουν «ἀπαράγραπτα» ἔμφυτα δικαιώματα, μή κατ’ ἀνάγκη συμβατά μέ τά ἀνθρώπινα προνόμια. Στόν ἰστότοπο phorum.gr (24/12/2010) εἴδαμε τήν ἑξῆς ἀνακοίνωση: «Ὁ σύλλογος “Πολίτες γιά τά δικαιώματα τῆς Φύσης καί τῆς Ζωῆς” προσκαλεῖ τόν καθηγητή Θεοδόση Τάσιο (σ.σ. γνωστό θεωρητικό τῆς νέας τάξης) νά μιλήσει γιά τή “Γλῶσσα τῶν Ζώων”. Ὁ καθηγητής θά ἐπικεντρωθεῖ στήν ἀνάδειξη πλευρῶν τῆς συμπεριφορᾶς τῶν ζώων, ὄχι πλέον ὑπό τό πρίσμα τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ (σ.σ. τοῦ κατά πόσον, δηλαδή, μποροῦν νά συγκριθοῦν μέ πλευρές τῆς ἀνθρώπινης συμπεριφορᾶς) ἀλλά βάσει ἐπιστημονικῶν ἐρευνῶν πού ἔχουν πραγματοποιηθεῖ μόλις τά τελευταῖα 30 χρόνια. Οἱ νέες ἔρευνες καί ἀνακαλύψεις, κυρίως τῆς ἐπιστήμης τῆς ἠθολογίας (σ.σ. κλάδος τῆς ζωολογίας, πού μελετᾶ τή συμπεριφορά τῶν ζώων), φωτίζουν τίς μέχρι τώρα ἀντιλήψεις μας γιά τά ζῶα καί μᾶς κάνουν νά ἀναρωτηθοῦμε ἐάν θά πρέπει νά ἀλλάξουμε ἄρδην τή συμπεριφορά μας καί τή στάση μας ὡς πρός αὐτά καί νά τά ἀντιμετωπίσουμε πλέον σύμφωνα μέ αὐτό πού πράγματι εἶναι –σάν αὐτόνομες καί ξεχωριστές ὀντότητες– καί ὄχι σύμφωνα μέ αὐτό πού θά θέλαμε νά εἶναι, ὅπως κάναμε μέχρι τώρα, προκειμένου νά τά καταστήσουμε ὑποχείριά μας καί νά τά μετατρέψουμε σέ ἀντικείμενα ἐκμετάλλευσης καί χρήσης στήν ὑπηρεσία μας. Διότι, ὅπως μᾶς προτρέπει ὁ Henry Beston, πατέρας τοῦ σύγχρονου περιβαλλοντικοῦ κινήματος: “Χρειαζόμαστε μιά διαφορετική, σοφότερη καί ἴσως πιό μυστικιστική (σ.σ. ἴσως, πού νά μᾶς ἀνάγει σέ κόσμους μεταφυσικούς;) ἄποψη γιά τά ζῶα. Σέ ἕνα κόσμο ἀρχαιότερο καί πιό ὁλοκληρωμένο ἀπό τόν δικό μας τά ζῶα κινοῦνται καί δροῦν ὁλοκληρωμένα. Προικισμένα μέ ἐπεκτάσεις τῶν αἰσθήσεων πού ἐμεῖς χάσαμε ἤ δέν ἀποκτήσαμε ποτέ. Ζῶντας ἀπό φωνές πού ποτέ δέν θά ἀκούσουμε. Δέν εἶναι ὅμοιά μας. Δέν εἶναι κατώτερά μας. Εἶναι ἄλλα ἔθνη. Πιασμένα μαζί μας στό δίκτυ τῆς ζωῆς καί τοῦ χρόνου. Φυλακισμένα μαζί μας στό μεγαλεῖο καί τήν ἐπώδυνη προσπάθεια τῆς ζωῆς στή γῆ”…». Εἶναι φανερό, ἀκόμα καί σέ μικρούς μαθητές, πού μόλις ἔχουν ἀρχίσει νά ὑποψιάζονται τί εἶναι ἐπιστήμη, ὅτι αὐτά δέν μποροῦν νά σταθοῦν σάν ἐπιστημονικά πορίσματα ἀπό ἔρευνες τῆς «ἠθολογίας». Εἶναι ἰδεοληπτικές ἐπινοήσεις ἀνθρώπων, πού ἔχουν χάσει τόν μπούσουλα μέσα στή θολούρα τοῦ φαντασιακοῦ τους «Νέου Κόσμου». Ἡ δέ διασπορά τους στρατευμένη πλύση ἐγκεφάλων…

     Σάν καρπός αὐτῶν τῶν κηρυγμάτων, ἐμφανίζεται ἀπό τίς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ 20οῦ αἰῶνα ἡ τάση νά μελετῶνται τά ἔνστικτα τῶν ζώων σά φαινόμενα «ψυχολογίας» καί «κοινωνιολογίας» τῶν ζώων! Ἔτσι, κάθε ἐνστικτώδης κίνηση τοῦ ζώου ἀναβαθμίζεται σέ ἔκφραση «ἀτομικοῦ δικαιώματός» του. Καί γιά νά μή μείνει κανένας… «γνωστικός» χῶρος ἀδιερεύνητος, ἡ «ἔρευνα» στρέφεται καί σέ φαινόμενα συμπεριφορᾶς τῶν ζώων, πού, κατά ἰσχυρισμούς δῆθεν «ἐπαϊόντων»(!), συνιστοῦν περιπτώσεις «ἔμφυτου “ἐναλλακτικοῦ” σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ». Ὅτι δηλαδή σέ κάποιες περιπτώσεις μπορεῖ τά ζῶα νά ἐμφανίζουν συμπεριφορές ἀντίθετες μέ τίς μέχρι τώρα θεωρούμενες ὡς φυσιολογικές λειτουργίες γιά τή διαιώνιση τῶν εἰδῶν. Ἔτσι, ὁ προσανατολισμός αὐτός μπορεῖ νά ἐνταχθεῖ στά ἐγγενῆ «δικαιώματα» τῶν ζώων! Ἄλλο πού δέν ἤθελαν κάποιοι γνωστοί τύποι ἀνθρώπων γιά νά διεκδικήσουν καί αὐτοί ὡς ἐγγενές τους δικαίωμα καί τόν δικό τους παρόμοιο προσανατολισμό, ὅπως κι ἄν αὐτός ὀνομάζεται.

     Ἀλλά τό πράγμα δέν σταματάει ἐδῶ. Ὑπάρχουν «ζωοφιλικές» ὀργανώσεις, πού θέλουν νά προωθήσουν περαιτέρω τήν ὑπόθεση τῶν δικαιωμάτων «ἐναλλακτικῆς» σεξουαλικότητας: διεκδικοῦν νά κατοχυρωθεῖ ὡς νόμιμη ἡ ἐλευθερία διαπλοκῆς τῶν… ὁμόλογων «εἰδικῶν δικαιωμάτων» μεταξύ ἀνθρώπων καί ζώων! Παράδειγμα: σύμφωνα μέ τήν ἠλεκτρονική ἔκδοση τῆς ἐφημερίδας «Τό Βῆμα» στίς 27/11/2012, τό ἔτος ἐκεῖνο εἶχε κατατεθεῖ νομοσχέδιο στή γερμανική Μπούντεσταγκ (κάτω βουλή), πού θέσπιζε ρητῶς ὡς παράνομη καί καταχρηστική μεταχείριση τοῦ ζώου τήν ἄσκηση τέτοιων… «δικαιωμάτων» μεταξύ ἀνθρώπων καί ζώων. Ἡ ἐνέργεια ὅμως αὐτή τῆς γερμανικῆς Πολιτείας εἶχε ξεσηκώσει ἔντονες ἀντιδράσεις «ζωοφιλικῶν» ὀργανώσεων, ὅπως π.χ. τῆς ὀργάνωσης «Ζωόφιλοι γιά τήν Ἠθική Μεταχείριση τῶν Ζώων (ΖΕΤΑ)», παρότι τό σκεπτικό της ἦταν νά «βελτιώσει τό βαθμό προστασίας τῶν ζώων» καί ὄχι νά περιφρουρήσει τήν ἀνθρώπινη εὐγένεια! Αὐτήν, ποιά Ἀρχή, ποιά Ἐξουσία στόν μεταμοντέρνο δυτικό «χριστιανικό» κόσμο ἐνδιαφέρεται νά καλλιεργήσει; Ἀφήνεται ἔρμαιο στή διάθεση τοῦ κάθε ἐξαρτημένου στόν ἡδονισμό ἀτόμου νά τήν τσαλαπατᾶ!

     Οἱ Γερμανοί, ὅπως καί ὅλοι οἱ «Χριστιανικοί» λαοί τῆς Εὐρώπης, ἐδῶ καί 2000 χρόνια ἔχουμε διδαχθεῖ ὅτι ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ὡς τήν κορωνίδα τῆς Δημιουργίας καί ἔδωσε σ’ αὐτόν ἡγεμονικά δικαιώματα. Εἶπε: «κατακυριεύσατε αὐτῆς (τῆς γῆς) καί ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καί τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καί πάντων τῶν κτηνῶν καί πάσης τῆς γῆς καί πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπί τῆς γῆς» (Γεν. α΄ 28). Ἀσχέτως τοῦ ἄν ὁ μεταπτωτικός, ἐγωκεντρικός καί ἀδηφάγος ἄνθρωπος ἔκανε (καί κάνει) χρησιμοθηρική κατάχρηση τῶν δικαιωμάτων του, εἶναι ὀντολογικά ἀδιανόητο νά ἀπεμπολήσει τήν εὐγένεια τῆς καταγωγῆς του καί τά κληρονομικά προνόμιά του ἐπί τῆς γῆς. Νά αὐτοκαθαιρεθεῖ. Αὐτή εἶναι ἀρχέγονη πεποίθηση τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἀρχαῖος Ἀθηναῖος κωμωδοποιός Μένανδρος ἔχει πεῖ τό περίφημο ἀπόφθεγμα: «Ὡς χαρίεν ἔστ’ ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ». Παραφράζοντας θά τό ἔλεγα ὡς ἐξῆς: «Τί χαριτωμένο πλάσμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὅσο παραμένει ἄνθρωπος»!

     Τό τραγικό εἶναι ὅτι δέν παραμένει. Παράλληλα πρός τό ἰδεῶδες τοῦ Μενάνδρου γιά τόν ἄνθρωπο, ἔχουμε στήν Π. Διαθήκη μιά καταγραφή τῆς ἀποτρόπαιης ἠθικῆς ἔκπτωσής του. Στούς Ψαλμούς (μη΄ 13, 21) διαβάζουμε: «Καί ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὡμοιώθη αὐτοῖς». Ὁ ἄνθρωπος, δηλαδή, ἀρνήθηκε τήν τιμή τῆς θέσης στήν ὁποία τόν εἶχε καταστήσει κατά τή δημιουργία ὁ Θεός. Ξέπεσε στή στάθμη τῶν κτηνῶν, πού δέν ἔχουν νοῦν (λογική ψυχή), καί ἔγινε ἕνα μέ αὐτά.

     Ἰδού ὅμως πού τό ἄγος τέτοιων τερατωδῶν «μίξεων» ἀνθρώπων καί ζώων, ἀκόμα καί μέσα σέ δυσώδη τενάγη σεξουαλικῆς «ἐναλλακτικότητας», προβάλλεται σήμερα σάν «πρόταγμα προόδου» ἀπό τό νεωτερικό «ἰδεῶδες» γιά τόν ἄνθρωπο τῆς πάλαι ποτέ χριστιανικῆς Δύσης. Ἕνα ἰδεῶδες, πού ἰσοπεδώνει ὅλα τά ἔμβια πλάσματα, μέσα στίς γλυκερές ψυχότροπες ψευδαισθήσεις τοῦ νέου ἀνθρωπολογικοῦ τύπου, πού δέν τό ’χει σέ τίποτα νά στρεβλώνει βλάσφημα καί νά ἀνακόπτει βίαια τή δυναμική τῶν φυσικῶν μηχανισμῶν ἀναπαραγωγῆς ζωῆς, μέ πρῶτο θύμα τίς θεόπλαστες γενετήσιες λειτουργίες τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι, ἡ σύγχρονη Δύση καταβροχθίζεται, φυσικῶς καί ἠθικῶς, μέσα στίς φλόγες τοῦ βωμοῦ τοῦ ἀναδυόμενου «ἀνθρωποβόρου» Μολώχ τοῦ νεωτερισμοῦ. Καί ἐνῶ ὁ δυτικός ἄνθρωπος καταντᾶ εἶδος ὑπό ἐξαφάνιση μέσα στόν πολύμορφο στεῖρο μηδενιστικό ἠδονισμό του, βαυκαλίζεται ὅτι προασπίζει ἔτσι τήν… ἐλευθερία καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν «προσώπων» ἀνθρώπων καί ζώων, καί προστατεύει τή φύση καί τή... ζωή πάνω στόν πλανήτη!...

Ἐ. Χ. Οἰκονομάκος     

Πηγή: Ελεύθερη Πληροφόρηση