Ο δόλος στη ζωή μας - Ιάκωβος

Ο δόλος στη ζωή μας

Δόλος σημαίνει απάτη, ψευτιά, υποκρισία. Είναι μια σατανική κατάσταση που εμφυτεύεται στην ψυχή και την καρδιά του ανθρώπου από τα δαιμόνια του δόλου, σχεδόν πάντοτε με τη συγκατάθεση και αποδοχή του ιδίου.

Λέγω «σχεδόν πάντοτε» γιατί υπάρχουν και μερικές περιπτώσεις που, ενώ ένας άνθρωπος είναι βασικά  «αγαθός», στο μέτρο του δυνατού, σέβεται, αγαπά και «φοβάται» το Θεό, επιτρέπει ο Θεός, για  λόγους που μόνο Εκείνος γνωρίζει αλλά που αποσκοπούν στο καλό μας, να εισέλθει στη ψυχή του το πάθος αυτό ή  και οποιοδήποτε άλλο πάθος.

Εμείς πρέπει να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Κύριο, ν’ αποδεχόμαστε τις αναποδιές και τα κακά που μας βρίσκουν, να Τον δοξολογούμε ακόμα και για τα δυσάρεστα που μας συμβαίνουν και να ζητούμε επίμονα στην προσευχή μας να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από κάθε δυσκολία της ζωής. Και αν η υπομονή μας δε μπορεί να φτάσει και ούτε καν να συγκριθεί με εκείνη του Ιώβ, τουλάχιστο ας μη τα βάζουμε με το Θεό, γιατί αυτό είναι βλασφημία και μεγάλο αμάρτημα.

Φράσεις όπως « Θεέ μου, γιατί μου το έκαμες αυτό;» ή «Γιατί επέτρεψες να συμβεί σε μένα και όχι σε άλλους; » είναι υβριστικές και προσβλητικές για το Θεό. Βέβαια Αυτός, σαν η πηγή της αγάπης, θα λυπηθεί για μας και την κατάντια μας, αλλά, ενώ μπορεί, δεν θα μας κάμει κακό για να μας εκδικηθεί μα θα μας δώσει κι άλλες ευκαιρίες .

Αυτός που επιτρέπει στο δόλο  να εγκατασταθεί και να φωλιάσει μέσα του γίνεται στη συνέχεια υποχείριο του σατανά που τον κάνει να συμπεριφέρεται δόλια στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους , ακόμα και τους συγγενείς ή φίλους του. Συνήθως, για να καλύψει άλλα πάθη του, βρίσκει ψεύτικες δικαιολογίες. Λέγει στη γυναίκα του ότι θα λείπει σε συνέδριο και πηγαίνει διακοπές με τη φίλη του. Βάζει στο γάλα που πουλά και νερό ή προσθέτει στο ελαιόλαδο και φυστικέλαιο για να πάρει περισσότερα χρήματα. Βρίσκει τρόπους ν’ αυξήσει την αξία των χωραφιών του με τη βοήθεια φίλων του και χρησιμοποιώντας τη θέση και την επιρροή τους τα βάζει, παράνομα και αδικώντας άλλους,  σε οικιστικές περιοχές ή τα χωρίζει με τους πιο ευνοϊκούς για τον ίδιο όρους.

Όπως όλα τα πάθη έτσι και ο δόλος κατατρώγει και διαλύει τα σωθικά εκείνου που τον έχει μέσα του, σαν το βιτριόλι που καταστρέφει το τενεκεδένιο δοχείο μέσα στο οποίο το έχουν τοποθετήσει. Κι επειδή πατέρας και δημιουργός του δόλου είναι ο  θεομάχος και ανθρωπομάχος σατανάς, ο οποίος βρίσκεται αμετανόητος στην άβυσσο στήνοντας τις δόλιες παγίδες του, μετατρέπει την ψυχή μας με το δόλο και τα άλλα πάθη σε κόλαση.

Εδώ πλέον ο άνθρωπος για να γλυτώσει και να σωθεί έχει μπροστά του μόνο μία επιλογή : Να συναισθανθεί την κατάστασή του, να καταλάβει πού οδηγείται και από ποιον, να μετανοήσει ειλικρινά και να ζητήσει τη βοήθεια, την ευλογία και τη χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού. Γιατί ο Κύριος θέλει όλους εμάς τους ανθρώπους να Τον πλησιάσουμε με πίστη και εμπιστοσύνη, μας περιμένει «εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» για να αφαιρέσει από πάνω μας το αβάστακτο φορτίο και να καθαρίσει την καρδιά, το νου και την ψυχή μας από τα πάθη, που αν δε φροντίσουμε να τα απομακρύνουμε έγκαιρα θα χάσουμε όχι μόνο την ψυχική και τη σωματική μας υγεία αλλά και το σημαντικότερο θα χάσουμε και την αθάνατη και ατίμητη ψυχή μας.

Όπως τον Δαυϊδ λοιπόν ας ζητούμε κι εμείς από τον Κύριο «καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές». Το «ναι» μας να είναι ναι και το «όχι» μας να είναι όχι. Ας προσπαθούμε να είμαστε απλοί, ταπεινοί, άδολοι κι ας ζητούμε θερμά να γεμίσει τις καρδιές μας με τη δική Του αστείρευτη κι απόλυτη Ειρήνη, που τόσο αφειδώλευτα μας προσφέρει: «Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν». Ας παρακαλούμε λοιπόν αυτή η πολυπόθητη Ειρήνη του Χριστού να βασιλέψει στις καρδιές των ανθρώπων, των οικογενειών, των κοινωνιών και των εθνών.

 Ιάκωβος