Η προσκύνησις τού Τιμίου Σταυρού τού Κυρίου -Τι συμβολίζει στο μέσον τής Σαρακοστής; - Σοφία Καυκοπούλου

Η προσκύνησις τού Τιμίου Σταυρού τού Κυρίου

-Τι συμβολίζει στο μέσον τής Σαρακοστής;

τής Σοφίας Καυκοπούλου

υποψ. διδάκτορος Θεολογίας – Μουσικού

Η εορτή τής Σταυροπροσκυνήσεως, που λαμβάνει χώρα την Γ’ Κυριακή των Νηστειών, είναι τοποθετημένη στο μέσον τής Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Εκκλησία, την τοποθέτησε εκεί για δύο βασικούς λόγους. Αφ’ ενός, διότι ο Σταυρός συμβολίζει την λύτρωση που προσέφερε ο Ιησούς Χριστός με την θυσία του, προς την οποία οδεύουμε άλλως τε με την κορύφωση των Παθών την Μεγάλη Εβδομάδα, αφ’ετέρου διότι η περίοδος αυτή είναι πνευματικότατη και δίνει την ευκαιρία στον χριστιανό, μέσω της συμμετοχής στις ακολουθίες, τής προσευχής και τής νηστείας, να καθαρισθεί και να προχωρήσει στον πνευματικό αγώνα του. Η δύναμη που παίρνει από τον Σταυρό είναι μεγάλη και δίνει σπουδαία ώθηση για την συνέχεια.

Ο Σταυρός τού Χριστού είναι αυτός που με την αγιαστική του δύναμη, νικά το κακό και το συνθλίβει. Από αυτόν πηγάζει η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους αλλά και η συντριβή των πονηρών δυνάμεων. Η περίοδος τής Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής,  είναι κατ’ εξοχήν περίοδος πνευματικού αγώνος και πορείας προς την σταύρωση των παθών. Γι’ αυτόν τον λόγο, η αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε την Γ’ Κυριακή των Νηστειών στην προσκύνηση τού Τιμίου Σταυρού. Οι πιστοί αντλώντας χάρη από τον Σταυρό του Κυρίου, αντλούμε θάρρος και δύναμη για να προχωρήσουμε κι εμείς και να βιώσουμε εντονότερα τη σημασία τής περιόδου που διανύουμε.

Ο Σταυρός ωστόσο, συμβολίζει και το βάρος, τον πόνο, τις δυσκολίες που κάθε άνθρωπος φέρει. Γι’ αυτό συνηθίζουμε να μιλούμε για τον ‘’σταυρό’’ που κουβαλά ο καθένας μας. Όπως ο Σωτήρας Χριστός, κουβάλησε τον Σταυρό του και υψώθηκε επάνω σε αυτόν εσταυρωμένος, για να μάς λυτρώσει, έτσι και ο καθένας από εμάς, καλείται να κουβαλήσει τον δικό του σταυρό, για να φθάσει στην τελείωση και την σωτηρία. Αυτός ο Γολγοθάς, απαιτεί αυταπάρνηση, παραγκωνισμό του εγωισμού, ταπείνωση, αγάπη. Ο ίδιος ο Κύριος λέει: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.» (Μάρκ. 8, 34).

Απλουστευμένα, ο Κύριος ζητά από αυτόν που ελευθέρα βουλήσει θα τον ακολουθήσει, να απαρνηθεί τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει να αρνηθεί τα βαρίδια που τον κρατούν καθηλωμένο στην αμαρτία, να απαρνηθεί τον παλαιό άνθρωπο, να νεκρώσει τις δικές του επιθυμίες, να γίνει δοχείο Θείας Χάριτος! Έτσι, υποτασσόμενος στο θέλημα τού Θεού, θα κουβαλήσει τον σταυρό του, περιφρονώντας ακόμη και τον θάνατο. Ο Κύριος ζητά από τον πιστό, να ακολουθήσει το παράδειγμά του, γνωρίζοντας ωστόσο την ελαχιστότητα του καθενός μας.

Όμως δε μένει εκεί. Συνεχίζει ο Ιησούς λέγοντας: «ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου οὗτος σώσει αὐτήν.  Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μάρκ. 8, 35-37). Τονίζει λοιπόν, ότι θα σώσει την ψυχή του, εκείνος που είναι έτοιμος να θυσιαστεί για τον Ιησού Χριστό και το ευαγγέλιό Του. Διότι καμμία ωφέλεια δεν υπάρχει για τον άνθρωπο αν κερδίσει όλον τον υλικό κόσμο, αλλά χάσει την ψυχή του. Και ποιο θα είναι το αντάλλαγμα για να σωθεί η κολασμένη ψυχή; Μόνο η θυσία τού Κυρίου επάνω στον Σταυρό μπορεί να την εξαγοράσει. Δεν συγκρίνεται με κανένα αγαθό, μιας και είναι εξαγορασμένη με λίτρο αίματος, γι’ αυτόν τον λόγο, οφείλουμε να την διατηρούμε καθαρή. Ας μην δυσανασχετούμε λοιπόν, για τον σταυρό που κουβαλά ο καθένας μας, διότι αυτός ο σταυρός, θα γίνει το μέσον για να σωθεί η ψυχή που έχει αναφορά στον Θεό.