Πασχάλιος προσλαλιά Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Πατριάρχου, κατά τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως (1 Μαΐου 2016)

Πασχάλιος προσλαλιά Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Πατριάρχου,

κατά τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως (1 Μαΐου 2016)

Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα προσφιλέστατα ἐν Χριστῷ ἀναστάντι,

Ἀφοῦ περπατήσαμε ἀνάμεσα στά μονοπάτια τῆς ἀνοίξεως ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες τῆς Σαρακοστῆς, ἰδού, προλαμβάνοντες τόν ὄρθρον ὥσπερ αἱ περί τήν Μαριάμ, βλέπουμε ἀπόψε τόν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος καί ὑποδεχόμεθα καί προσκυνοῦμε τόν Ἀναστάντα Χριστόν, Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας. Ἡ χαρά μας εἶναι ἀνείπωτη, αἱ ἐλπίδες μας ἀναπτερώνονται, ἡ ἀθυμία μας φεύγει, ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ ἀγάλλονται, τά ἄνω τοῖς κάτω συνομιλεῖ. Ὄντως, ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλω τῷ κόσμω.

Ἐδῶ εἰς τό Φανάρι, κατεβαίνουν ἀπόψε ἀπό τούς ἑπτά λόφους τῆς Βασιλίδος τά πνεύματα τῶν πρό ἡμῶν Πατριαρχῶν, φιλοχρίστων βασιλέων, ἀρχιερέων καί λοιπῶν κληρικῶν, μαρτύρων καί νεομαρτύρων καί λογάδων τοῦ Γένους καί συναντῶνται καί συνάπτονται μέ ἡμᾶς τούς ζῶντας καί περιλειπομένους καί σχηματίζουν μαζί μας χορόν ᾄδοντα καί ψάλλοντα καί δοξολογοῦντα τόν Ἀναστάντα Χριστόν, τόν Κύριον τῆς δόξης.

Ἀλήθεια, καί ποιοί δέν περπάτησαν σ'αὐτά τά καλντερίμια τοῦ Φαναρίου καί, πρό αὐτοῦ, στήν Ξυλόπορτα, στήν Παναγία Παραμυθία, στήν Παμμακάριστο, στούς Ἁγίους Ἀποστόλους, στή Μεγάλη Ἐκκλησία, καί ποιοί δέν ἐβίωσαν τόν Σταυρό, καί ποιοί δέν ἔψαλαν τό "Χριστός Ἀνέστη"! Γενεές γενεῶν, στρατιές κληρικῶν καί λαϊκῶν, Στουδίτες καί ἄλλων μοναστῶν τά πλήθη καθώς καί ὁ Ἀλέξανδρος-Ἀνδρόνικος Μωραϊτίδης- πού διαβάσαμε προχθές ἀκόμη τίς ἐντυπώσεις του ἀπό τήν Πόλι μας χάρις εἰς τήν ἀναδημοσίευσί τους σέ ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν.

Αύτή ἡ Πόλις, αὐτό τό Φανάρι, αὐτή ἡ Ἐκκλησία ἀνέκαθεν ἔδινε καί ἐξακολουθεῖ νά δίνη ὑπόδειγμα Σταυροαναστάσιμης πορείας, καθώς ἀκολουθοῦσε, καί ἀκολουθεῖ πάντοτε, κατά πόδας, τά βήματα τοῦ Σωτῆρος ἕνα πρός ἕνα, ἀπό τόν Κῆπο τῆς Γεθσημανῆ, μέχρι τό πραιτώριον τῶν ἀδίκων κρίσεων, ὥς τόν Γολγοθᾶ τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ Μαρτυρίου ἀλλά καί μέχρι τό ὁλοφώτεινον κενόν Μνημεῖον τῆς Ζωῆς. Ἡ Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ἐπορεύθη, πορεύεται, πορευόμεθα: "διά δόξης καί ἀτιμίας, διά δυσφημίας καί εὐφημίας, ὡς πλάνοι καί ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καί ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καί ἰδού ζῶμεν" (Β' Κορ. 6, 8-9), ζῶμεν μέ τόν Χριστόν, διά τοῦ Χριστοῦ, ἐν τῷ Χριστῷ καί χάριν τοῦ Χριστοῦ! Ὁ λόγος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου περί τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως εἶναι λόγος βιώματος καί ἐμπειρίας μακραίωνος ἀλλά καί συγχρόνου. Ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς ἐμπειρίας μας ὁμιλοῦμεν. Καί ἐξ αὐτοῦ κηρύσσομεν ἐλπίδα ζωῆς εἰς τούς ἐγγύς καί εἰς τούς μακράν. Ἐλπίδα λυτρώσεως καί σωτηρίας!

Συμπάσχοντες ἐφέτος μέ ὅλους τούς ἐμπεριστάτους συνανθρώπους μας, τούς νεοπτώχους, τούς ἀστέγους, τούς ἀνέργους, τούς πρόσφυγας, τούς ξεριζωμένους ἀπό τίς  πατρογονικές τους ἑστίες ἀνάβουμε ὑπέρ αὐτῶν λαμπάδα ἀναστάσιμον καί παρακαλοῦμε τόν νικητήν τοῦ θανάτου καί Κύριον τῆς Δικαιοσύνης νά ἄρῃ Ἐκεῖνος τίς αἰτίες τῶν συμφορῶν καί τῶν θλίψεων. Ναί, Κύριε, ἐν τῷ φωτί τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεώς Σου ἄς φαιδρυνθοῦν ὅλων τῶν λυπουμένων καί θλιβομένων συνανθρώπων μας τά πρόσωπα! - καί αὐτῶν πού ἐπισκεφθήκαμε εἰς τήν Λέσβον, καί αὐτῶν οἱ ὁποῖοι συνωθοῦνται εἰς τήν Εἰδομένην, καί ὅλων τῶν ἄλλων.

Σήμερα, πού "πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια", εἴθε να καινοποιήσῃς Χριστέ μου, τή νοοτροπία μας, τή συμπεριφορά μας, τή στάσι μας ἀπέναντι σέ Σένα, καί τούς συνανθρώπους μας, καί ἀπέναντι στή φύσι, τή δημιουργία, πού βγῆκε ἀπό τά χέρια Σου καλή λίαν. Εὐλόγησέ μας νά ἀποφασίσουμε ἀπόψε, νά ζήσουμε στό ἑξῆς μιά καινούρια ζωή, ζωήν καινήν, καθώς Ἐσύ παράγεις τά σύμπαντα καί τά καινοποιεῖς.

Χριστός ἀνέστη, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίω! Φῶς καί ζωή καί λύτρωσις εἰς κάθε πιστόν καί εἰς ὁλόκληρον τήν Οἰκουμένην! Ἀμήν.