Να σεβόμαστε το θέλημα ακόμα και ενός μωρού - Ιάκωβος

Να σεβόμαστε το θέλημα

ακόμα και ενός μωρού

        Μέχρι πριν από λίγους μήνες με βασάνιζε ένα μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με τη νοοτροπία κάποιων ενήλικων αλλά κυρίως παιδιών, όσον αφορά την διατροφή.

        Έλεγα σε κάποιο από τα εγγονάκια μου : «Έλα να φας σύκα. Είναι πολύ ωραία και θρεπτικά!» κι αυτό μου απαντούσε πως δεν του άρεσαν τα σύκα. Κι όταν το ρωτούσα αν δοκίμασε ποτέ αυτό το φρούτο, η απάντηση ήταν αρνητική.

        Πρότεινα σε κάποιο άλλο εγγονάκι μου, την Σόφη, να πάρει πορτοκάλι για να φάει και μου απάντησε : «Δεν μου αρέσουν τα πορτοκάλια!» Όταν τη ρώτησα αν έχει γευτεί ποτέ αυτό το φρούτο, η απάντηση ήταν «Όχι».

        Προσπάθησα να βάλω το μυαλό μου να δουλέψει για να  βρω τον λόγο αυτής της περίεργης και ακατανόητης για μένα συμπεριφοράς. Πώς μπορεί κανένας να ξέρει αν κάποιο φρούτο ή άλλο τρόφιμο του αρέσει ή όχι χωρίς να το δοκιμάσει έστω και μια φορά;

        Της εξήγησα πως είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να τρώγει ότι του αρέσει, τον ευχαριστεί και τον ικανοποιεί. Της είπα πως ο Καλός Θεός, ίσως επειδή ξέρει πόσο ιδιότροποι είμαστε, μας έστειλε τόσες χιλιάδες είδη και αμέτρητες ποικιλίες τροφών, μπας και βρούμε και κάποιες που θα μας αρέσουν!

        Είναι βέβαια αδύνατο να τρώμε όλα τα είδη καρπών, φρούτων, λαχανικών και κρεάτων. Όμως είναι καλό να δοκιμάζουμε όσο περισσότερα γίνεται από αυτά που μας αρέσουν γιατί το κάθε είδος έχει μια μοναδικότητα σε κάποιες ουσίες και ιχνοστοιχεία που βοηθούν πολύ τον οργανισμό.

        Συνέχισα την κουβέντα μου με την αγαπημένη μου την Σόφη: «Δεν μου λες, αγάπη μου, πώς ξέρεις ότι το πορτοκάλι δεν σου αρέσει, αφού ποτέ δεν το γεύτηκες;» Η απάντησή της με ξάφνιασε και ταυτόχρονα μου έδωσε κι ένα μάθημα! «Παππού, μόλις δω πορτοκάλι νιώθω μια αηδία γιατί ο μπαμπάς κι η μαμά με πιέζουν να φάω, χωρίς να το θέλω!»

        Α! Εν τάξει! Τώρα εξηγούνται όλα. Τώρα νομίζω πως έλυσα το μυστήριο! Δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία η τροφή αν δεν συνοδεύεται και με αγάπη. Να συμβουλεύουμε βέβαια τα παιδιά μας αλλά πάντα με αγάπη, υπομονή, κατανόηση, σεβασμό. Γιατί, όπως μας διδάσκει ο Κύριος «ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος»!

Ιάκωβος