Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Ένα από τα «προβλήματα» του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Κοτσώνη και για το αν ήταν ο εκλεκτός της δικτατορίας του 1967 – Αναστάσιος Κωστόπουλος


Είχα την τιμή και την ευλογία πολλές φορές να δω και να συζητήσω με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Α΄ τον Κοτσώνη στα Υστέρνια της Τήνου. 
Μετά την κοίμησή του με θαυμασμό μου μιλούσε για την άσπιλη μορφή του και ο Αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος Φάσσος
Τώρα, που έγραψε για αυτόν στο blog ο κ. Αθανάσιος Κοτταδάκης, επιθυμώ –μετά και από ορισμένα σχόλια- σε όσους τον επικρίνουν, να αναδημοσιεύσω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του «Το δράμα ενός Αρχιεπισκόπου», το οποίο ο ίδιος μου πρόσφερε μαζί με άλλα βιβλία του, κατά τις επισκέψεις μου στα Υστέρνια. Σε αυτό το απόσπασμα, μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας μας, το τι αντιμετώπισε επί της θητείας του, ως Αρχιεπίσκοπος. Και αμέσως μετά μια μαρτυρία για το εάν ήταν ο εκλεκτός προς το αρχιεπισκοπικό αξίωμα των δικτατόρων του 1967.
    
«Eἰς ὅλας τάς κατηγορίας τῶν ἀνθρώπων, ἐναντίον τῶν ὁποίων εἶχα νά ἀντιπαλαίσω, ἐκτός ἀπό τούς συγγενεῖς, τούς φίλους καί τούς γνωστούς των, θά πρέπη νά προστεθοῦν καί ὅσοι ἔχουν τάς ἰδίας ἀντιλήψεις καί συνηθείας ζωῆς μέ τούς κληρικούς ἐκείνους, πού ἔχουν σκανδαλώδη καί ἀνώμαλον βίον. Tί ἐσήμαινε καί τί ἐξακολουθεῖ νά σημαίνη τοῦτο, θά μοῦ ἐπιτραπῆ νά τό διατυπώσω μέ τάς λέξεις, πού εἶπε κάποτε ὁ ἀείμνηστος καί σεβάσμιος προκάτοχός μου Ἀρχιεπίσκοπος Σπυρίδων:
“Σέ ὅλη μου τή ζωή πάλαιψα μέ πολλούς· δέν φοβήθηκα ποτέ μου καί κανέναν. Tούς κ... ὅμως τούς φοβήθηκα”.

Πόσον εἶχε δίκαιον ὁ ἀτρόμητος ἐκεῖνος ἀγωνιστής τῶν ἐκκλησιαστικκῶν καί ἐθνικῶν μας ἀγώνων φαίνεται καί ἀπό τά ἀποτελέσματα, τά ὁποῖα ἐπέτυχαν καί ἐξακολουθοῦν νά ἐπιτυγχάνουν οἱ κληρικοί αὐτοί καί οἱ ὁμοϊδεάται των. Ἀδίστακτοι εἰς τά μέσα, τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦν, κατώρθωσαν νά ἁλώσουν (μέ ποίου εἴδους λόγχας μή ἐρωτᾶτε) ἱκανόν ἀριθμόν στηλῶν ἐφημερίδων, ὥστε τό μαῦρο νά παρουσιάζεται εἰς τό κοινόν ὡς ἄσπρον καί τό ἄσπρον ὡς μαῦρο. Ἕνας ἀπό αὐτούς λέγεται, ὅτι κάποτε εἶπεν, ὅτι ἀπό τά πολλά διαμερίσματα, πού εἶχεν ἀποκτήσει “μέ τόν τίμιον ἱδρώτα του», θά διαθέση τά ἕξ, διά νά ἐξοντώση τόν Ἱερώνυμον! Ἔτσι καί αἱ στῆλαι μιᾶς καθημερινῆς ἐφημερίδος, ἡ ὁποία θέλει νά ἐμφανίζεται ὡς σοβαρά, ἐνηγκαλίσθησαν τόσον περιπαθῶς τούς 300 καταδικασθέντας ὑπό τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων δι᾽ ἀκατανομάστους πράξεις, ὥστε νά τούς παρουσιάσουν εἰς τό ἀναγνωστικόν της κοινόν ὡς ...“ὁσιομάρτυρας”. Ὡς “μεγαλομάρτυρα” δέ νά στέψουν πρόσωπον, τό ὁποῖον ἤδη ἀπό τοῦ 1943, δηλαδή εἰκοσιπέντε ἔτη προτοῦ ἐγώ ἀναλάβω τό πηδάλιον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐλάμπρυνεν ἐπανειλημμένως... τά ἐδώλια τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων.
     Aὐτά ἰσχυρίζεται ὁ συντάκτης τῆς ἐφημερίδος.
     ᾽Iδού ὅμως τί περί αὐτοῦ ἔγραφε κατά τόν Mάϊον τοῦ 1961 ἕνας Mητροπολίτης πρός ἕνα ἄλλον συνάδελφόν του, πού οὔτε ὁ ἕνας οὔτε ὁ ἄλλος, οὐδέ μακρόθεν μποροῦν νά χαρακτηρισθοῦν ὡς... “Ἱερωνυμικοί”. “Oὐδέν ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ἐπέδειξα διά τόν γνωστόν ρασποῦτιν, ὅστις ὄντως ἐξηυτέλισεν ἔν τε τῇ ἀλλοδαπῇ καί ἐνταῦθα τόν κλῆρον τῆς Ἑλλάδος. Γνωρίζω ἐν πάσῃ λεπτομερείᾳ τόν βίον καί τήν πολιτείαν τοῦ εἰρημένου ρασοφόρου, ἴσως κάλλιον παντός ἄλλου, διότι ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Δωρόθεος μοῦ ἀπεκάλυψεν, ὅτι ἔφθανε μέχρι τοῦ σημείου νά ἐκδίδῃ καί γυναῖκας”. Aὐτά ἐγράφοντο ἐν ἔτει 1961, μάλιστα, σημειώσατέ το καλῶς, τό 1961.
     Kαί ὁ “μεγαλομάρτυς” αὐτός ρασοφόρος κατεδικάσθη ἐπί τέλους τελεσιδίκως εἰς καθαίρεσιν ἐπί τῆς ἀρχιερατείας μου, ἐπί τῇ βάσει τοῦ Nόμου 214/1967, μόλις εἰς τάς 15 Mαΐου 1968. Ἤτοι ἐπί ἑπτά ἀκριβῶς ἔτη ἐκυκλοφόρει ὡς κληρικός καί ἀσφαλῶς ἐξηκολούθει... νά δοξάζη ὄχι μόνον τό `“τιμημένον ράσο”, ἀλλά καί τά... “Ἐκκλησιαστικά Δικαστήρια”. Διότι ὁ ἐν λόγῳ ρασοφόρος εἶχε μέν τήν 1ην Mαρτίου τοῦ 1961 ὑπό τοῦ Πρωτοβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου καταδικασθῆ εἰς καθαίρεσιν, πλήν ὅμως ἡ ἀπόφασις τῆς καθαιρέσεως εἰς τάς 15 ᾽Iουνίου τοῦ 1961 μετετράπη ὑπό τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου εἰς... διετῆ ἀργίαν!!!»

Όσο για το αν ήταν ο εκλεκτός του των δικτατόρων του 1967:
«Εἰπώθηκε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι ἡ δικτατορικὴ Κυβέρνηση «ἐπέβαλε» στὴν τότε Σύνοδο τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Ἱερώνυμου Κοτσώνη ὡς Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, στὸν ὁποῖον μάλιστα οἱ πάντες ἀπέδωσαν ἀβασάνιστα καὶ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ «ἐκλεκτοῦ τῆς χούντας»!! Ἐπὶ πλέον, ὁ Μητροπολίτης μετέφερε καὶ τὴν πληροφορία («φήμη», ὅπως ὁ ἴδιος τὴν χαρακτήρισε) ὅτι οἱ πρωταγωνιστὲς τῆς δικτατορίας ἐπισκέφθηκαν τὰ μέλη τῆς τότε Συνόδου καὶ «θέσαντες τὸ πιστόλι στὸ τραπέζι» ἀπαίτησαν τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἱερωνύμου ὡς Ἀρχιεπισκόπου. Τὰ γεγονότα ὅμως καὶ οἱ ἀψευδεῖς μαρτυρίες, ὡς πρὸς τὸ προταθὲν πρόσωπο, ἔρχονται νὰ ἀνατρέψουν αὐτὲς τὶς ἀνακρίβειες καὶ νὰ ἀποκαταστήσουν πλήρως τὴν ἀλήθεια.
     Καί ἐρωτᾶται: Ἦταν λοιπὸν ὁ μακαριστὸς Ἱερώνυμος ἐκλεκτὸς τῆς δικτατορίας; Ἡ ἀπάντηση εἶναι σαφής: ΟΧΙ. Ὁπωσδήποτε ΟΧΙ. Μία τέτοια ὅμως κατηγορηματικὴ καὶ ἀνεπιφύλακτη ἀπάντηση καταλείπει στὸν ἀναγνώστη (καὶ δικαιολογημένα) εὔλογες ἀμφιβολίες, ἂν δὲ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ ἀποδείξεις. Καὶ τοῦτο γίνεται, ὄχι γιατί ὁ μακαριστὸς Γέροντας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ δική μας συνηγορία, ἀλλὰ γιὰ ἕνα καὶ μόνο σκοπό: Γιὰ νὰ διαλυθεῖ ἐπιτέλους ὁ μύθος, ὁ ὁποῖος σκόπιμα δημιουργήθηκε καὶ ὕποπτα συντηρήθηκε μέχρι καὶ τὶς ἡμέρες μας.
     Και ἰδοὺ οἱ ἀποδείξεις:
     1. Ὁ διαπρεπὴς Πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς τῆς Θεολογίας καὶ μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν κ. Μάρκος Σιώτης παρέστη στὴν κρίσιμη ἐκείνη συνεδρία τῆς Ἀριστίνδην Συνόδου τοῦ 1967 ὡς Βασιλικὸς Ἐπίτροπος, διορισμένος ἀπὸ τὴν προηγούμενη δημοκρατικὴ


Κυβέρνηση καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ δικτατορικὸ καθεστώς. Ἀργότερα, κατὰ τὸ 1989, ὁ κ. Σιώτης, σὲ ἐπίσημη ὁμιλία του στὸ βῆμα τῆς ἐδῶ «Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας» εἶπε μεταξὺ ἄλλων καὶ τοῦτα τὰ σπουδαῖα: «Ἡ διαδικασία τῆς ἐκλογῆς τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου εἶχε ὁλοκληρωθεῖ, ὅταν ὁ κλητὴρ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐνεφανίσθη καὶ εἶπεν ὅτι εἰς τὸ Γραφεῖον τοῦ Προέδρου ἦλθαν οἱ συνταγματάρχαι Γ. Παπαδόπουλος, Στ. Παττακὸς καὶ Ν. Μακαρέζος καὶ παρακαλοῦν νὰ διακοπῆ ἐπ’ ὀλίγον ἡ συνεδρία γιὰ νὰ ἀνακοινώσουν κάτι εἰς τὸν προεδρεύοντα»... Ὅταν κατόπιν συνήντησε (ὁ κ. Σιώτης) τὸν προεδρεύοντα καὶ τὸν ἐρώτησε τί ἤθελαν οἱ ἐπισκέπτες, ἔλαβε τὴν ἀπάντηση ὅτι εἶχαν ἔλθει γιὰ νὰ παρακαλέσουν τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ προτιμήσουν κατὰ τὴν ἐκλογὴ τὸν Σεβασμιώτατο, τότε, Μητροπολίτη Καστορίας Δωρόθεο. ΄Ελαβαν, ὅμως, τὴν πληροφορία ὅτι ἡ ἐκλογὴ εἶχε τελειώσει. 
   


  2. Ὁ στρατηγὸς Στυλιανὸς Παττακός, ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς Πρωτεργάτες τῆς δικτατορίας τῆς 21ης Ἀπριλίου, σὲ πολὺ μεταγενέστερη συνέντευξή του (2001) σὲ γνωστὴ ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα, δήλωσε καὶ τὰ ἑξῆς βαρυσήμαντα: «... Τὸν μακαριστὸν Ἱερώνυμο δὲν τὸν ἐξέλεξε ἡ ἐπανάστασις. Δὲν τὸν ἐγνώριζε κὰν... Δὲν τὸν ἐγνωρίζαμε καὶ θέλαμε κάποιον ἄλλον. Ἀλλὰ δὲν προλάβαμε. Κατὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἱερωνύμου εὑρισκόμεθα κάπου οἱ τρεῖς μας: Παπαδόπουλος, Μακαρέζος καὶ Παττακὸς καὶ ζητήσαμε τὴν διακοπὴν τῆς διαδικασίας. Καί μᾶς εἶπαν ὅτι τελείωσε ἡ διαδικασία. Ἔχει ἤδη ἐκλεγεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος». Καὶ προσθέτει παρακάτω ὁ ἴδιος: «... Δὲν θέλαμε Ἀρχιεπίσκοπο ἕνα ἄγνωστο πρόσωπο, ὅπως ὁ Ἱερώνυμος... Θέλαμε τὸ Δωρόθεο, Δεσπότη Καστορίας...». Οἱ δυὸ αὐτὲς δηλώσεις, προερχόμενες ἀπὸ διάφορα, ἄγνωστα προφανῶς μεταξὺ των πρόσωπα, καίτοι ἀπέχουν μεταξὺ τους πολλὰ χρόνια, συμπίπτουν ἀπόλυτα στὶς περιγραφές, οἱ ὁποῖες εἶναι καὶ σαφεῖς καὶ εἰλικρινεῖς. Ἐκλεκτὸς λοιπὸν τῆς «χούντας» ἦταν ὁ ἀπὸ Καστορίας Δωρόθεος καὶ ὄχι ὁ μακ. Ἱερώνυμος. (http://anastasiosk.blogspot.gr/2013/02/blog-post_5819.html)


Επιτέλους και η συκοφαντία έχει τα όριά της.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ως «Προκαθήμενος της Αγάπης και των Αποστολικών οραματισμών» σε κανέναν δεν κράτησε κακία.

Είναι σε όλους γνωστό ότι έζησε και πέθανε πτωχός ως ταπεινός Μοναχός, η κηδεία του έγινε με έξοδα των συγγενών του και των πνευματικών του παιδιών.     
Ας πρεσβεύει υπέρ της Εκκλησίας.
Αναστάσιος Κωστόπουλος

13 σχόλια:

  1. Μας αρέσει το ψέμα !!!
    Γιατί μας χάλασες την ιδέα ότι ο Ιερώνυμος ήταν ο εκλεκτός της Χούντας;
    Αλλά μην ανησυχείς.
    Και όλοι να το μάθουνε το γεγονός αυτό οι Έλληνες θα συνεχίζουνε να ζουν με το μύθο τους.
    Πάντα σε μύθους ελπίζουν …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και εγώ τους κ…. (κίναιδους επί το επιστημονικό) τους φοβάμαι.
    Τώρα υπάρχουν εκτός από κ…. στο σώμα και τοιούτοι στην ψυχή και οι δύο είναι επικίνδυνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σπουδαίο ντοκουμέντο και άγνωστο στους πολλούς για την εκλογή του Ιερωνύμου. Όλοι είχαμε την εντύπωση πως πέρα από την αξιοσύνη του ήταν ο εκλεκτός των συνταγματαρχών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
    Αχ! Κ. Κωστόπουλε τα μ.μ.ε. και οι ανώμαλοι διαμορφώνουν και σήμερα την κοινή γνώμη.
    Άστα να πάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσες φορές και να το γράψεις το περί εκλογής οι εγκάθετοι θα λένε τα ίδια. Τρομάζουν όταν ακούνε ιερώνυμος Κοτσώνης διότι δεν μπορούν όχι να τον φτάσουν αλλά ούτε να τον αντικρίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα περί κ… μου θύμισαν αυτούς που επικαλέστηκαν «προσωπικά δεδομένα» προ ετών για να καλύψουν αυτόν που μετά τον καταδίκασε η κρατική δικαιοσύνη για άλλους λόγους.
    Ο Ιερώνυμος ηθικός ο ίδιος δεν μπορούσε τίποτα να φοβηθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τι λετε δια τον Α Ν 214/67 περι της εξωθεν καλης μαρτυριας και ποιος
    διεμορφωνε αυτες τις κατηγοριες μηπως ανθρωποι των οργανωσεων αιδως αργειοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε πείραξε 5,48 ο νόμος που πέταγε τους κληρικούς με τα κουσούρια από την εκκλησία; Για μένα αν και δεν συγκαταλέγομαι στους ευσεβιστές ήταν ο καλύτερος. Ντροπή στους ανήθικους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  9. Προς: 9 Ιουνίου 2016 - 5:48 π.μ.

    Να σας εκφράσω την άποψή μου περί του Α Ν 214/67. Ο Νόμος αυτός είχε ένα λάθος ουσιαστικό, και αυτό έγκριτε εις το ότι δεν επέτρεπε την Έφεση σε όσους δικάστηκαν. Έπρεπε να μπορούν οι δικασθέντες να κάνουν Έφεση και να τελεσιδικήσουν οι αποφάσεις. Διότι ως γνωστό σχεδόν όλη η καταδικασθείσα σαβούρα των κληρικών επί Ιερωνύμου Α΄, επέστρεψε επί Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ του Τίκκα στο ιερό θυσιαστήριο, λαμβάνοντας άφεση αμαρτιών και οφίκια τιμητικά. Δεν επιθυμώ να σχολιάσω περιπτώσεις. Έχουν γραφεί.

    Σχολίασα τον Α Ν 214/67 θα παρακαλέσω και δια τον ιδικό σας σχολιασμό στις Συντακτικές Πράξεις 3 και 7 του 1974 οι οποίες εξασφάλισαν την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ επί χουντικής διακυβερνήσεως. Διότι ως γνωστό στις 12 Ιανουαρίου 1974 η νέα Σύνοδος, από την οποία είχαν αποκλεισθεί οι μητροπολίτες που είχαν αναδειχθεί επί εποχής Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α΄, εκλέγει «τριπρόσωπο» από το οποίο ο χουντικός «Πρόεδρος της Δημοκρατίας» Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης επιλέγει το μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκκα ως νέο αρχιεπίσκοπο της «επαναστάσεως». Να υπενθυμίσω και κάτι ακόμα ο μακαριστός πλέον Φαίδων Γκιζίκης την περίοδο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ήταν Στρατιωτικός Διοικητής Αθηνών και Αττικής.

    Αλλά ας απαντήσει ο ίδιος ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Ιερώνυμος Α΄ ο Κοτσώνης με τα όσα γράφει εις το βιβλίο του «Το δράμα ενός Αρχιεπισκόπου».

    «Ο επίμαχος νόμος 214/67
    Τέλος, μετά από πολλάς και επιμόχθους προσπαθείας, περιωρίσθη η Πολιτεία να εκδώση μόνον τον υπ’ αριθ. 214/1967 Νόμον, που εις την ουσίαν του υπήρξε μία νίκη της Εκκλησίας. Διότι ο Νόμος αυτός πρώτον άφινε την πρωτοβουλίαν και την διεξαγωγήν της καθάρσεως εις την Εκκλησίαν, δεύτερον δε παρείχεν εις τον κατηγορούμενον όλα τα μέσα δια να προστατεύση τον εαυτόν του, διότι τα εκκλησιαστικά δικαστήρια εφήρμοζαν την δικαστηριακήν διαδικασίαν, που προβλέπει ο Νόμος 5483, που είχε ψηφισθή επί υπουργίας Γ. Παπανδρέου το 1932. Το μόνον ένδικον μέσον, που αφήρεσεν από τον κατηγορούμενον ο 214/67 ήταν η έφεσις, διότι η πείρα από το παρελθόν εδίδασκεν, ότι με το ένδικον μέσον της εφέσεως κατώρθωσαν οι ένοιχοι να χρονίζη η υπόθεσίς των και, όταν κάποτε ετελείωνεν, επετύγχαναν η απόφασις του εφετείου να είναι απαλλακτική. Η πρόσφατος πείρα μαρτυρεί δια του λόγου το ασφαλές. Ότι δε ο 214/67 απετέλει νίκην της Εκκλησίας και δεν ικανοποίει πλήρως την Πολιτείαν φαίνεται και από το γεγονός, ότι ολίγον μετά την έκδοσιν του
    εν λόγω Νόμου, και συγκεκριμένως την 15 Ιανουαρίου 1968, η Κυβέρνησις είχε πάλιν ζητήσει την αποπομπήν ένδεκα Μητροπολιτών, δια λόγους όχι πολιτικούς, πάντως όμως κατά παρέκκλισιν του Νόμου 214/67, πράγμα που επ’ ουδενί λόγω ηθέλησα να δεχθώ.
    Είναι δε λυπηρόν και χαρακτηριστικόν του ηθικού εκπεσμού ωρισμένων κύκλων, το γεγονός ότι ενώ δια τον Νόμον αυτόν, μόνον επειδή είχε στερήσει από τον τυχόν καταδικαζόμενον το ένδικον μέσον της εφέσεως, έγινε και εξακολουθεί να γίνεται από τον Τύπον τόσος θόρυβος. Αντιθέτως δια τας Συντακτικάς Πράξεις 3 και 7 του 1974, με τας οποίας χωρίς να διατυπωθή κατηγορία, χωρίς να κλητευθούν οι τιμωρηθέντες, χωρίς να προτείνουν μάρτυρες, χωρίς να κληθούν εις απολογίαν κατεδικάσθησαν εις εκθρόνισιν δώδεκα Μητροπολίται, δεν γράφεται ούτε μία λέξις από τους θορυβούντας δια τον 214. Εκεί έχει καταντήσει η αντικειμενικότης και η… αμεροληψία της τετάρτης μας εξουσίας.
    Πάντως, δια την εποχήν εκείνην, τας δυσκολίας προεκάλουν μόνοι των οι ένοχοι Αρχιερείς. Την 24ην Νοεμβρίου 1969, σημειώνω εις το Ημερολόγιόν μου: «Οι εχθροί της τάξεως εν τη Εκκλησία ωργάνωσαν μίαν μεγάλην επίθεσιν εναντίον μου δια του Τύπου και πρέπει να προσπαθώ να καθησυχάζω την Κυβέρνησιν». Διότι αύτη, επί τη βάσει των επιβαρυντικών στοιχείων, που κατείχεν εν σχέσει με την ηθικήν των υπόστασιν, εξηκολούθει να θέλη, όπως η Εκκλησία απαλλαγή από αυτούς το ταχύτερον.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και πώς επέστρεψε η σαβούρα κε Κωστόπουλε! Σχίζοντας και καταστρέφοντας , παρακαλώ, τα σχετικά έγγραφα, επί τη βάσει των όσων διαλαμβάνει το βιβλίο ΔΗΛΩΝΩ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ του μακαριστού και συνάμα μαρτυρικού μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου, στη σχετική συνάφεια του οποίου περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο ανοίχτηκε το λεγόμενο "χρηματοκιβώτιο της αισχύνης" που περιείχε τα αδιάψευστα στοιχεία της ενοχής των σκανδαλοποιών κληρικών.
    Μιλάμε για μεθόδους ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ κε Κωστόπουλε και λοιποί σχολιαστές!
    Υ.Γ. Κάποτε θα πρέπει να λάμψει η αλήθεια γιατί η ψευδολογία την έχει υπερκαλύψει εδώ και πολλά χρόνια.
    Λ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Από το 1974 και μετά έχει γίνει από όλους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς μια επίθεση για την εκκλησιαστική περίοδο του Ιερωνύμου. Έχουν γραφεί ασύστολα ψεύδη. Ελάχιστοι οι υποστηριχτές. Δηλαδή αυτοί που περιγράφουν και τα θετικά της περιόδου. Οι παρεμβάσεις των Κοτταδάκη, Νάνη, και Κωστόπουλου αυτή την περίοδο ξεκαθαρίζουν το τοπίο και διαλύουν την ενορχηστρωμένη ομίχλη ξεκαθαρίζοντας την ιστορική πραγματικότητα. Συγχαρητήρια σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οι ανήθικοι πάντα επιπλέουν. Κατάφεραν να εξοβελίσουν τον Ιερώνυμο για να επιβιώσουν. Δεν μπορούσε να φανταστεί ο άνθρωπος πως θα υπήρχαν Ιεράρχες που θα καταπατούσαν τους ιερούς Κανόνες για να επαναφέρουν τους ανίκανους ξανά στην ιεροσύνη. Και σήμερα όλοι απαιτούν κάθαρση από τα στοιχεία εκείνα που δυσφημούν την Εκκλησία του Χριστού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σήμερα χρειαζόταν να ζει αυτό ο μέγας των Αρχιεπισκόπων, ο διαπρεπής Καθηγητής και σεμνός κληρικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή