Εκκλησία: πνοή Θεού - δ .Γρηγόριος Φραγκάκης

Εκκλησία: πνοή Θεού

Κυριακή της Πεντηκοστής

Όταν η πνοή του Δημιουργού στον Αδάμ αναγκάστηκε να υποχωρήσει μπροστά στην επιλογή του Θανάτου κανείς και τίποτε δεν μπορούσε να επανενεργοποιήσει αυτήν την κινητήριο δύναμι η οποία μετέτρεψε σάρκα και οστά σε άνθρωπο.

Πεντακόσια χρόνια πριν το πρωινό εκείνης της εαρινής Κυριακής οπότε και μοιάζοντας με φλόγινες γλώσσες το Πνεύμα του Θεού κατέβηκε στο υπερώο και στους Μαθητές, ένας Προφήτης, ο Ιωήλ αντίκρυζε γυμνά οστά, σώματα λυμένα να κείτονται και άκουσε την φωνή που αποκάλυπτε το μέγα Σχέδιο της έκχυσης του πνεύματος και της προφητείας των ανθρώπων. Τόση ισχύ είχαν εκείνα τα θεοπρόβλητα λόγια που διαπέρασαν τους αιώνες, βρήκαν ανάπαυσι στη βοή του Παρακλήτου και με νόημα εκφράστηκαν από τον Πρωτοκορυφαίο Πέτρο.

Αυτή η προφητεία, όλες οι προφητείες, όλη η Γραφή, το Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου, το Μυστήριο της Εκκλησίας, τα πάντα, μπορούν και να ερμηνευθούν και να αναλυθούν αλλά και να κατανοηθούν και το σημαντικότερο να βιωθούν μόνον με το Άγιο Πνεύμα. Εκείνο το Πανάγιο Πνεύμα, η αδιάψευστη Κυριακή υπόσχεσι, είναι που μετέτρεψε τον φόβο σε ομολογία, τα ορώμενα σε γεγονότα, την ατολμία σε παρρησία, την αντίληψι σε εμβάθυνσι, την γη σε Εδέμ, την απουσία σε συμπόρευσι, την μικρή ομάδα σε "μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία".

Αυτό το "ξένον θέαμα" για τα δεδομένα του κόσμου δεν ήταν παρά η επαναφορά της άρρηκτης σχέσης του Πλάστη με το πλάσμα! Τόσο πολύ είχε μακρυνθεί το ποίημα κι όμως δεν κατάφερε να διαφύγει από τη μέριμνα του ποιητή ο Οποίος τα πάντα κατεργάστηκε ώσπου να επιτευχθεί το ανώτατο: να ζουν για πάντα ο άνθρωπος στη μόνη Τριάδα και ο Θεός στην κληρονομία Του επι γης, στην ποθεινή Εκκλησία, στη Μητέρα μας, στη ζωή μας, στην πνοή που δροσίζει το καμίνι της αμαρτίας!

"Όποιος διαθέτει αυτί εκείνος ας ακούσει τι λέγει το Πνεύμα στις Εκκλησίες..."!

δ .Γρηγόριος Φραγκάκης   

Πηγή: Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως