Ἡ δόξα τῆς Μεταμορφώσεως π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως

Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον

Ἡ δόξα τῆς Μεταμορφώσεως

«Ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν... ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος»

(Β´Πέτρ. α´16)

˜˜˜˜˜˜˜˜

 Ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν... ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος»

        Τό γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ τό ὁποῖο ἑορτάζουμε σήμερα μᾶς κάμνει νά μένουμε ἔκθαμβοι μπροστά στή μεγαλειότητα Ἐκείνου, πού εἶναι ὁ «πρό αἰώνων ὑπάρχων Θεός Λόγος». Εἰς δέ τόν Ἀπόστολο τῆς ἡμέρας ἀκοῦμε νά μᾶς μιλάει ἕνας αὐτόπτης μάρτυρας τῆς ἐνδόξου Μεταμορφώσεως, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Πέτρος. Μᾶς λέγει ὁ τοῦ Κυρίου Μαθητής ὅτι ὅσα ἐκήρυξε γιά τή δύναμη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μῦθος, ἀλλά ἀλήθεια κρυστάλλινη, διότι εἶδε μέ τά μάτια του τή μεγαλειότητα τοῦ Κυρίου. Ἄς στρέψουμε κι ἐμεῖς λοιπόν μαζί του τή σκέψη μας πρός τό μεγάλο γεγονός, ἀφ᾽ἑνός μέν γιά νά θαυμάσουμε μερικές πτυχές τῆς δόξης τοῦ Κυρίου καί ἀφ᾽ἑτέρου γιά νά δοῦμε ποιά σχέση μποροῦμε νά ἔχουμε κι ἐμεῖς πρός τή δόξα αὐτή.    

****

« Ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν... ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος»

Κατά τήν Μεταμόρφωση ὁ Κύριος ἔδειξε μιά ἀκτίνα τῆς δόξας του. Ὅταν ὁ Μωϋςῆς ἀνέβηκε στό Σινᾶ γιά νά παραλάβει ἀπό τόν Θεόν τίς πλάκες τοῦ Νόμου, ἔλαμψε τόσο πολύ τό πρόσωπό του, ὥστε ὅταν κατέβηκε, δέν μποροῦσαν νά τόν ἀτενίσουν οἱ Ἰσραηλίτες. Ἄς σκεφθοῦμε λοιπόν πόση λαμπρότητα εἶχεν ὁ Κύριος κατά τήν Μεταμόρφωσή του. Διότι δέν ἔλαβε λάμψη ἐξωτερική καί ξένη, ὅπως συνέβη μέ τόν Μωϋςῆ, ἀλλά ἄφησε νά ἀκτινοβολήσει ἡ δική του θεϊκή λαμπρότητα. Ἔλαμψε τό φῶς Ἐείνου πού εἶναι τό «φῶς τό ἀληθινόν» καί φωτίζει κάθε ἄνθρωπο (Ἰω. α´9).  Ἡ λαμπρότητά του εἶναι ἀσυγκρτίτως λαμπρότερη ἀπό τή λαμπρότητα τῶν ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι ἐμπρός του καλύπτουν μέ τά φτερά τους τά πρόσωπά τους. Ἡ ἀκτινοβολία Του εἶναι ἀσυγκρίτως λαμπρότερη ἀπό τήν ἀκτινοβολία τοῦ ἥλιου, τόν ὁποῖο δέν μποροῦμε νά ἀτενίσουμε μέ γυμνό μάτι. Εἶνια λάμψη τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος, Ἐκείνου πού εἶναι τό δεύετρο Πρόσωπο τῆς τρισηλίου Θεότητος, καί δέν μπορεῖ νά τόν ἰδεῖ κανείς ἄνθρωπος καί νά ζήσει (Ἐξόδ. λγ´20). Οἱ τρεῖς Μαθητές κατά τήν Μεταμόρφωση δέν εἶδαν ὅλη τή δόξα τοῦ Θεοῦ,  ἀλλά ὅσο τούς ἦταν δυνατόν νά ἰδοῦν. «Καί ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθητές σου τήν δόξαν σου, Χριστέ ὁ θεός ἐθεάσαντο» λέγει ὁ ὕμνος. Ἡ δόξα τοῦ Κυρίου στήν πληρότητά της καί σέ ὅλη της τήν λαμπρότητα εἶναι ἀνεκλάλητη καί ἀκατάληπτη.

*****

        Ὅταν  ἔλαμψεν ἠ δόξα τοῦ Κυρίου, ἐκδηλώθηκε συγχρόνως καί ἡ ἔνδοξη δεσποτεία Του. Μιά ἰδέα αὐτῆς τῆς δεσποτείας καί κυριαρχίας παίρνουμε ἀπό τά πρόσωπα, πού παρβρέθηκαν ἐκεῖ κατά τή στιγμή ἐκείνη. Ὑπῆρχαν ἐκπρόσωποι τοῦ Νόμου καί τῶν Προφητῶν, δηλαδή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καθώς ἐπίσης καί ἐκπρόσωποι τῆς Καινῆς Διαθήκης. Μέ ἄλλα λόγια ὁ Μεταμορφωθείςεἶναι ὁ Κύριος καί τῆς ἐποχῆς τοῦ Νόμου καί τῆς ἐποχῆς τῆς Χάριτος. Ἡ φωνή τοῦ οὐρανίου Πατρός «αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ´5) τονίζει ἀκόμη περισσότερο αὐτή τήν ἔνδοξη κυριαρχία Του. Εἶναι Ἐκεῖνος τόν Ὁποῖον  πρέπει νά ἀκούτουν ὅλοι καί νά τιμοῦν. Ἐκεῖνος μέ τά προστάγματα τοῦ Ὁποίου πρέπει νά ρυθμίζουν καί νά συμμορφώνουν τίς σκέψεις τους, τά λόγια τους καί τήν ὅλη ζωή τους. Ἡ κυριαρχία του ὅμως δέν εἶναι καταθλιπτική καί τυραννική, ἀλλά θέλγει, εὐχαριστεῖ καί ἑλκύει κάθε καλοδιάθετη ψυχή. Γι᾽ αὐτό καί οἱΜαθητές παρ᾽ὅλο πού ἦταν «σύντρομοι», ὄχι μόνο δέν θέλησαν νά φύγουν, ἀλλά εἶπαν μέ τό στόμα τοῦ Πέτρου: «καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι» (Ματθ. ιζ´4).

*****

        Ἄς ἔρθουμε ὅμως τώρα νά ἰδοῦμε τί ἔχει νά πεῖ στόν καθένα μας τό μεγάλο αὐτό θαῦμα. Ἄλλωστε ὅλη ἡ ἐπί γῆς ζωή τοῦ Κυρίου σχετίζεται πρός τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας τῆς ὁποίας ὅλοι μας εἴμαστε μέλη. Καί ἑπομένως ἡ δόξα τῆς Μεταμορφώσεως δέν εἶναι ἄσχετη πρός τόν καθένα μας.  ὍΠως λέγει ἕνα τροπάριο  ἡ Μεταμόρφωση ἔγινε, γιά νά δείξει ὁ Κύριος «τήν τῶν βροτῶν ἐναλλαγήν τήν μετά δόξης... ἐν τῇ δευτέρᾳ καί φρικτῇ» Παρουσία Του. Θά ἔρθει ἡ ὥρα πού ὁ κάθε πιστός θά γίνει μέτοχος τῆς θεϊκῆς δόξας.. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς βεβαιώνει ὅτι  στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν «οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος» (Ματθ. ιγ´43). Θά γίνουν φωτόμορφοι καί θά λάμπουν «’ηλίου τηλαυγέστερον». Ὁ δέ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει ὅτι κατά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου οἱ πιστοί θά φανερωθοῦν «σύν αὐτῷ ἐν δόξῃ» (Κολασ. γ´4). Ἐπί πλέον καθώς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, θά δοῦμε τότε τόν Κύριο «καθώς ἐστι» (Α´Ἰω. γ´2). Θά τόν δοῦμε ὅπως εἶναι στήν κατάσταση τῆς θείας δόξας, ἡ ὁποία θά ἀντανακλᾶται καί ἀπό ἐμᾶς σάν ἀπό ἄλλους πνευματικούς καθρέπτες.  Θά παίρνουμε ἀπό τή δόξα Του καί θά ἀκτινοβολοῦμε καί ἐμεῖς δόξα.

        Ποιοί ὅμως θά ἀπολαμβάνουν αὐτή τήν ἀνέκφραστη θεϊκή δόξα; Ὅοσοι νικοῦν τήν ἁμαρτία ἐπί τῆς γῆς, θά δοξάζονται αἰώνια στούς οὐρανούς. Αὐτή εἶναι ἡ ἀπάντηση, πού μᾶς δίνει ὁ ἀλάθητος θεῖος λόγος. «Ὁ νικῶν δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ᾽ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου» βεβαιώνει ὁ Κύριος (Ἀποκ. γ´23).Σ᾽Ἐκεῖνον δηλαδή πού νικᾶ πάντοτε τήν ἁμαρτία, θά δώσω ὡς ἀνταμοιβή νά καθίσει μαζί μου στόν ἔνδοξο θρόνο μου. Τά λόγια αὐτά μᾶς λένε ἐπιπλέον ὅτι ἡ δόξα τῶν οὐρανων δέν προορίζεται μόνο γιά λίγους, ἀλλά χαρίζεται στόν καθένα. Ἀρκεῖ νά ζοῦμε καί νά συμπεριφερόμαστε «ἀξίως τοῦ Θεοῦ τοῦ καλοῦντος ἡμᾶς εἰς τήν ἑαυτοῦ βασιλέιαν καί δόξαν» (Α´Θεσ. β´12). Χρειάζεται νά φανοῦμε διά τῆς ζωῆς μας ἀντάξιοι κληρονόμοι ἐκείνης τῆς ἔνδοξης κληρονομιᾶς. Οἱ σκέψεις μας καί τά φρονήματά μας, οἱ λόγοι μας καί τά ἔργα μας νά μᾶς ἀποδεικνύουν ἄξιους πολίτες τῆς ἔνδοξης καί ἅγιας πόλης τοῦ οὐρανοῦ (Ἀποκ. κα´2). Γιά νά φθάσουμε στή θεϊκή δόξα, πρέπει νά περάσουμε ἀπό τήν «τεθλιμμένη ὁδό» τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητας.

« Ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν... ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος»

        Ὅσα καί νά σκεφθοῦμε, ἀδελφοί, γιά τή δόξα τοῦ Κυρίου καί τή δόηα, πού θά ἀπολαύσει ὁ καθένας μας στούς οὐρανούς, εἶναι ἐλάχιστα μπροστά στήν πραγματικότητα. Μικρή μόνο ἰδέα τῆς θεϊκῆς αὐτῆς δόξας μᾶς δίνουν οἱ λέξεις καί οἱ εἰκόνες τῆς Ἁγίας μας Γραφῆς. Δέν μποροῦμε ἀπό τώρα νά ἐννοήσουμε πλήρως τίς πραγματικότητες τοῦ οὐρανοῦ. Πάντως ὑπάρχει τρόπος νά τίς ἀπολαύσουμε. Ἀρκεῖ νά ζοῦμε ἀληθινά χριστιανική ζωή καί νά προσπίπτουμε στό ἄπειρο ἔλεος τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου. Τότε δέν ὐπάρχει ἀμφιβολία, ὅτι «ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς» Κύριος θά δοξάζει αἰώνια μαζί Του καί ἐμᾶς    

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἱερός Ναός Ἀγίου Μεταμορφώσεως Πνευματικῆς Ἑστίας Πλατρῶν  06.08.2016